Η Σίσσυ Χρηστίδου με αφορμή μία συζήτηση για τη συνεπιμέλεια των χωρισμένων γονιών σε ό,τι αφορά τα παιδιά τους, τοποθετήθηκε δημόσια για τον τρόπο που η ίδια διαχειρίστηκε το διαζύγιο και τα όσα συμφώνησε με τον πρώην σύζυγό της, Θοδωρή Μαραντίνη.
Αφορμή για όλη αυτή τη συζήτηση στάθηκε η συνέντευξη της Τζίνας Αλιμόνου, η οποία τοποθετήθηκε γύρω από το θέμα της συνεπιμέλειας των παιδιών ενός χωρισμένου ζευγαριού.
«Με βρίσκει σύμφωνη στα περισσότερα, δεν το συζητάω. Μη με κοιτάτε. Μπορεί ο καθένας να λέει τη γνώμη του, εγώ δεν ενοχλώ» ανέφερε η Σίσσυ Χρηστίδου.
«Η συνεπιμέλεια θα έπρεπε κανονικά να έχουν τα παιδιά το σπίτι τους και να πηγαινοέρχονται οι γονείς. Γιατί η συνεπιμέλεια αφορά τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των γονιών. Όταν κοιτάς τα δικαιώματα των παιδιών δεν σε νοιάζουν τα χρόνια. Σε ένα ιδανικό πλαίσιο έτσι πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται. Να έχουν τα παιδιά το σπίτι τους και οι γονείς τους να κόβουν τον λαιμό τους. Επειδή υπάρχουν και περιπτώσεις γονεικής αποξένωσης που δεν μπορώ να τις διανοηθώ, υπάρχουν και μπαμπάδες που θέλουν τη συνεπιμέλεια για άλλους λόγους και όχι γιατί πραγματικά θέλουν τα παιδιά τους. Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι δεν έχουμε εξειδικευμένα δικαστήρια και δικαστές για οικογενειακό δίκαιο. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική» , συμπλήρωσε η παρουσιάστρια.
«Αν ο πατέρας δεν έχει τη διάθεση να ασχοληθεί και να κάνει πράγματα με το παιδί του… Η συνεπιμέλεια θέλει συνεργασία, αν εμείς διαφωνούμε για το παιδί αν θα βάλει σιδεράκια ή όχι, πρέπει κάποιος να αποφασίσει. Υπάρχουν γονείς που εργαλειοποιούν τα παιδιά. Η μαμά δεν θα βάλει ποτέ τα παιδιά κάτω από τον εαυτό της. Στη συνεπιμέλεια πολλές φορές μιλάμε σαν να είναι περιουσιακό στοιχείο, μαζί το κάναμε μισό μισό. Δεν το τραβάς δεξιά και αριστερά», συνέχισε.
Κλείνοντας, έκανε μια αναφορά στον δικό της χωρισμό με τον Θοδωρή Μαραντίνη και μιλώντας για τον τρόπο με τον οποίο μοιράζονται τον χρόνο με τα παιδιά τους: «Εγώ όταν χώρισα του είπα ''Πόσες μέρες θέλεις; Πάρτα''. Δεν έκατσα να κάνω ζύγισμα. Ας μη μπούμε σε προσωπικά. Δεν θέλω να μιλήσω για μένα όπως καταλαβαίνεις. Πρέπει να μπει το συμφέρον του παιδιού μπροστά».