Μία δημιουργός ενός brand μόδας με χρόνια προβλήματα υγείας, έχει δημιουργήσει μια μάρκα που παράγει προσαρμοσμένα ρούχα για άτομα με αναπηρία.
Η Victoria Jenkins, 36 ετών, από το Islington του Λονδίνου, είναι η ιδρύτρια της Unhidden, η οποία τροποποιεί διακριτικά δημοφιλή στυλ για να τα κάνει κατάλληλα για άτομα με διάφορες ανάγκες, όπως παντελόνια ειδικά προσαρμοσμένα σε χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων.
Υπάρχει επίσης ένα φόρεμα με στρώσεις για να υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε σάκους στομίας και πουκάμισα που ανοίγουν στο μπράτσο για να είναι προσβάσιμη η περιοχή των ώμων και των βραχιόνων σε άτομα που χρειάζονται ενδοφλέβιες σταγόνες ή άλλες θεραπείες όπως η χημειοθεραπεία.
Η Victoria, η οποία στο παρελθόν εργαζόταν για μάρκες όπως της Victoria Beckham, πάσχει από διάφορες παθήσεις, όπως φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου και σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, οι οποίες προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο στο στομάχι, κόπωση, φούσκωμα και αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου.
Πήρε την απόφαση να ξεκινήσει το Unhidden για να βοηθήσει άλλους σαν κι αυτήν, που επίσης δυσκολεύονται να φορέσουν στενά ρούχα και γενικά με το ντύσιμο, αφού είδε κάποιον με στομία να χρειάζεται να βγάλει τα ρούχα του για να λάβει θεραπεία.
Συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν πολύ λίγες επιλογές ρούχων για άτομα με αναπηρία που δεν ήταν loungewear ή πιτζάμες και θέλησε να δημιουργήσει ρούχα που θα τους έδιναν πίσω την αξιοπρέπειά τους.
«Το στομάχι μου διαστέλλεται και συστέλλεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και δεν ανέχεται να περιορίζεται, για παράδειγμα σε στενά υφασμένα υφάσματα χωρίς τέντωμα στη μέση», δήλωσε στο FEMAIL.
«Οτιδήποτε μπορεί να κόβει ή να περιορίζει την κίνηση είναι εφιάλτης για μένα και οτιδήποτε απαιτεί πολύ στρίψιμο για να το φορέσω δεν μπορώ να στρίβω, οπότε αν δεν μπορώ να το τραβήξω ή αν το κούμπωμα δεν είναι στο πλάι δεν μπορώ να το φορέσω».
Η Victoria αποφοίτησε από τη σχολή μόδας Istituto Marangoni του Λονδίνου και βρήκε δουλειά σε διάφορες μάρκες, συμπεριλαμβανομένης της Victoria Beckham.
Ωστόσο, διαπίστωσε μια γενική έλλειψη κατανόησης απέναντι στις ιατρικές της ανάγκες. «Υπήρχαν μερικές ημέρες που ένιωθα πολύ άσχημα και πέρασα αρκετό χρόνο βλέποντας πολλούς γιατρούς», είπε. «Δεν ήταν πάντα πολύ καλοί [οι εργοδότες της] σχετικά με αυτό. Είναι σαν τίποτα να μην μπορούσε ποτέ να καθυστερήσει εξαιτίας αυτού».
Μετά την παραμονή της στο νοσοκομείο το 2012, όταν δημιουργήθηκε ένα έλκος στο στομάχι και αργότερα διαγνώστηκε με παθήσεις όπως γαστροπάρεση, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, ένιωθε ότι συχνά ήταν βάρος για την ομάδα.
Η κατάσταση γινόταν όλο και πιο δύσκολη και απογοητευτική για τη Victoria, ακόμη και όταν εργαζόταν εξ αποστάσεως.
«Σε έλεγχαν απόλυτα. Αυτό από μόνο του ήταν πολύ αγχωτικό, επειδή προφανώς οι άνθρωποι προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι κάνεις κάτι. Όταν αρρωσταίνεις πραγματικά κάποιες φορές θέλεις να πεις "Δεν μπορώ απλά να είμαι άρρωστη;"».
Η Victoria πήρε την απόφαση να γίνει ανεξάρτητη το 2017 και ίδρυσε το Unhidden. Παρόλο που η λειτουργία της δικής της επιχείρησης είναι αγχωτική, εξήγησε ότι το να είσαι το αφεντικό του εαυτού σου έχει και τα καλά του.
«Έχω καλές και κακές μέρες που τρέχω το Unhidden», είπε. «Επειδή εργάζομαι από το σπίτι, μερικές φορές χρειάζομαι να κάνω μπάνιο. Μερικές φορές χρειάζομαι να ξαπλώσω για μια ώρα και μπορώ να το κάνω αυτό επειδή δουλεύω για τον εαυτό μου».
Ένα κατάστημα Unhidden άνοιξε στην Oxford Street το 2021, ενώ μπορεί κανείς να αγοράσει online μέσω διαδικτύου. Τα κομμάτια Unhidden κοστίζουν μεταξύ 30 και 90 λιρών. Η Victoria ελπίζει να μειώσει την τιμή μόλις μπορέσει να αντέξει οικονομικά τα ελάχιστα όρια του εργοστασίου για την παραγωγή.
Τα σχέδια είναι κατασκευασμένα από νεκρά/πλεονάζοντα υφάσματα που περισσεύουν από άλλες μάρκες και που διαφορετικά θα πήγαιναν στη χωματερή.
Η Victoria ελπίζει επίσης να φέρει μια αλλαγή στη βιομηχανία της μόδας στο σύνολό της. «Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει κάποιου είδους εντολή ή αλλαγή πολιτικής. Νομίζω ότι οι επιχειρήσεις μόδας πρέπει να είναι πολύ πιο διαφανείς όσον αφορά τον αριθμό των εργαζομένων με αναπηρία που απασχολούν. Ξέρω ότι ποτέ δεν είδα έναν χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου πουθενά που έχω εργαστεί. Έχουν κάνει τόσα πολλά όσον αφορά την ψυχική υγεία, αλλά όχι τις αναπηρίες», ανέφερε χαρακτηριστικά.