Για πρώτη φορά μετά τον Αύγουστο του 2022, όταν ένας φανατικός μουσουλμάνος επιτέθηκε και μαχαίρωσε τον Σαλμάν Ρούσντι, με σκοπό να τον σκοτώσει, ο πολυβραβευμένος συγγραφέας αποφάσισε να φωτογραφηθεί και να μιλήσει.
Ο 75χρονος ινδικής καταγωγής Αμερικανοβρετανός συγγραφέας μίλησε στο New Yorker και στον εμβληματικό διευθυντή του περιοδικού Ντέιβιντ Ρέμνικ για μια ζωή χωρίς το ένα μάτι, για τη μάχη που δίνει να γράψει, αλλά και για τους φρικτούς εφιάλτες τη νύχτα. Αλλά, όπως σημειώνει στη συνέντευξή του, εξακολουθεί να έχει ένα είδος ευγνωμοσύνης που ζει.
«Το βασικό συναίσθημα που με κατακλύζει είναι η ευγνωμοσύνη», ανέφερε. Από την επίθεση έχασε την όραση στο δεξί μάτι και πέρασε έξι εβδομάδες σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο. Ο ίδιος δηλώνει ότι αισθάνεται καλύτερα, αφού «τα πιο σημαντικά τραύματα έχουν γιατρευτεί επί της ουσίας. Εχω αίσθηση στον αντίχειρα, στον δείκτη και στο κάτω μισό της παλάμης. Κάνω αρκετή θεραπεία στα χέρια μου και μου λένε ότι τα πάω πολύ καλά», είπε. Παρ’ όλα αυτά, παραδέχτηκε ότι δεν έχει πλήρη αίσθηση των ακροδακτύλων του. «Μπορώ να σηκώνομαι και να περπατάω. Οταν λέω ότι είμαι καλά, εννοώ ότι υπάρχουν τμήματα στο κορμί μου που χρειάζονται διαρκή έλεγχο. Ηταν μια κολοσσιαία επίθεση», υπογράμμισε ο Ρούσντι.
Πέρα όμως από τα σωματικά τραύματα, τι του άφησε στην ψυχή του; «Υπάρχει κάτι σαν μετατραυματικό στρες. Μου είναι πολύ δύσκολο να γράψω. Κάθομαι να γράψω και δεν γίνεται τίποτα. Γράφω, αλλά είναι ένας συνδυασμός κενού και σκουπιδιών, πράγματα που γράφω και τα διαγράφω την επόμενη ημέρα. Δεν έχω βγει ακόμα από αυτό το σκοτεινό δάσος, πραγματικά», είπε στο περιοδικό.
Ο Ρούσντι έζησε αρκετά χρόνια κρυμμένος λόγω της επικήρυξής του από το Ιράν. Ωστόσο, το 2000 αποφάσισε να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη και να συνεχίσει κανονικά τη ζωή του. Στην ερώτηση του Ντέιβιντ Ρέμνικ αν αυτή η απόφασή του αποδείχτηκε τελικά σωστή, ο Ρούσντι απάντησε: «Λοιπόν, κάνω αυτή την ερώτηση στον εαυτό μου και δεν ξέρω την απάντηση. Είχα τελικά όντως περισσότερα από 20 χρόνια ζωής. Αρα, είναι λάθος; Επίσης, έγραψα πολλά βιβλία».
Το τελευταίο του βιβλίο, με τίτλο Victory City, το ολοκλήρωσε λίγο πριν την επίθεση και θα κυκλοφορήσει μέσα στην εβδομάδα. Πρόκειται για το 16ο μυθιστόρημα του Ρούσντι, ένα έργο που φαίνεται να επαναλαμβάνει την αιχμηρή, αυτοκριτική του άποψη για την ανθρωπότητα. Παρουσιάζεται ως η μυστική ιστορία μιας αυτοκρατορίας γύρω στο 1500 μ.Χ,. που εμφορείτο από ανθρωπιστικά ιδανικά, περιλαμβανομένης της ισότητας των φίλων, που όμως δεν κατάφερε να προωθήσει. Σε κριτική τους οι New York Times ανέφεραν ότι το βιβλίο του Ρούσντι εμφανίζει μια «στοιχειωτική, παράξενη, προγνωστική δύναμη», αλλά εκείνος δεν γνωρίζει αν το "Victory City" θα ανταγωνιστεί την πρόσφατη προσωπική του περιπέτεια. «Ελπίζω σε κάποιο σημείο να μπορεί να αλλάξει το αντικείμενο συζήτησης», είπε.
Ο Ρούσντι δεν θεωρεί εαυτόν θύμα, αλλά αδυνατεί να αποφύγει την πραγματικότητα: «Πάντα προσπαθούσα πολύ σκληρά να μην υιοθετώ τον ρόλο του θύματος. Μετά κάθεσαι απλά και λες, "Κάποιος μου κάρφωσε ένα μαχαίρι! Καημένος που είμαι", κάτι που νομίζω ότι το κάνω και εγώ μερικές φορές. Αλλά αυτό που δεν θέλω είναι όσοι το διαβάσουν να σκεφτούν κάτι τέτοιο. Θέλω να τους τραβήξει η ιστορία, να τους συνεπάρει».