Ένας πρώην δημοσιογράφος που έκανε ρεπορτάζ στο Παρίσι τη νύχτα που πέθανε η πριγκίπισσα Νταϊάνα, ισχυρίστηκε ότι έπρεπε να «αποκωδικοποιήσει» τα νέα που έδιναν οι γαλλικές Αρχές για την κατάσταση της.
Φέτος συμπληρώθηκαν 24 χρόνια από το θανατηφόρο τροχαίο στη γαλλική πρωτεύουσα, όπου η μητέρα του πρίγκιπα Γουίλιαμ και του πρίγκιπα Χάρι, η
αείμνηστη «πριγκίπισσα του λαού», όπως έχει μείνει χαραγμένη στις καρδιές πολλών ανθρώπων, σκοτώθηκε σε ηλικία 36 ετών. Ήταν 31 Αυγούστου 1997.
Σύμφωνα όμως με τον πρώην ανταποκριτή του Παρισιού Κέβιν Κόνολι, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους δημοσιογράφους στο σημείο, η πραγματική αίσθηση ότι η Νταϊάνα είχε πεθάνει ήρθε «αρκετά αργά».
«Ακούγαμε πολύ προσεκτικά τις γαλλικές Αρχές και προσπαθούσαμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτό που μας έλεγαν», είπε, μιλώντας στην εφημερίδα The Express. «Η αστυνομία ήταν πολύ προσεκτική για τις ιστορίες που κυκλοφορούσαν».
«Οι αρχικές λέξεις από αστυνομικές και νοσοκομειακές πηγές ήταν "ναι, είναι η πριγκίπισσα της Ουαλίας, ναι, έχει τραυματιστεί ", αλλά δεν υπήρχε αίσθηση τις πρώτες πρωινές ώρες ότι ίσως είχε τραυματιστεί θανάσιμα».
Σκεπτόμενος ξανά την κατάσταση, ο δημοσιογράφος πιστεύει ότι οι γαλλικές αρχές «τρομοκρατήθηκαν» όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια τόσο μεγάλη τραγωδία.
«Είχαν επίγνωση για το ποια θα είναι η αντίδραση σε παγκόσμιο επίπεδο. Γνώριζαν την παγκόσμια ένταση και το ενδιαφέρον που θα προκαλούσε», πρόσθεσε.
Μόλις επτά χρόνια μετά το τροχαίο, ο Σερ Τζον Στίβενς, ο διοικητής της μητροπολιτικής αστυνομίας, κλήθηκε να ερευνήσει αρκετά ερωτήματα.
Μερικά από αυτά, είναι τα εξής: Ήταν η πριγκίπισσα Νταϊάνα έγκυος τη στιγμή του θανάτου της; Το δείγμα αίματος που αποδίδεται στον Ανρί Πολ (οδηγού της μοιραίας Μερσεντές), προήλθε πραγματικά από αυτόν; Και υπήρχε κάποια έγκυρη αιτιολόγηση για την εξάλειψη ενός λευκού αυτοκινήτου Fiat Uno από τη συμμετοχή στη σύγκρουση;
Ο Κόνολι ισχυρίστηκε πώς η είδηση για τον τραγικό θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα, μεταφέρθηκε στο Παρίσι μέσω δημοσιογράφων στην πτήση του υπουργού Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, Ρόμπιν Κουκ στις Φιλιππίνες.
Περιγράφοντάς το ως μια «αρκετά ανήσυχη» και «επιφυλακτική» βραδιά, ο Κόνολι θυμάται και περιγράφει: «Η νύχτα είναι θολή μέχρι εκείνη τη στιγμή που οι γίνεσαι το άτομο που πρέπει να πει ότι η πριγκίπισσα της Ουαλίας πέθανε. Αυτή η μοναδική στιγμή είναι πιθανότατα εκείνη που θυμάμαι εντονότερα από όλη τη μακρά ζωή μου στη μετάδοση ειδήσεων».