Το έκπτωτο πριγκιπικό ζεύγος της Αλβανίας ανακοίνωσε ότι παίρνει διαζύγιο μετά από 8 χρόνια γάμου, με μια λιτή ανακοίνωση στα social media.
Ο πρίγκιπας Λέκα Β' και η ηθοποιός και τραγουδίστρια σύζυγός του Έλια ανακοίνωσαν το τέλος του γάμου τους, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «η ένωση έχασε τη λειτουργία της».
Το πρώην ζευγάρι, που παντρεύτηκαν το 2016 και έχουν αποκτήσει μαζί μια κόρη, την 3χρονη Ζεραλντίν, ανακοίνωσαν τον χωρισμό τους μέσω μιας επίσημης δήλωσης που κοινοποιήθηκε στο Instagram.
Η δήλωση αναφέρει ότι η Ζεραλντίν παραμένει στο επίκεντρο της προσοχής των γονιών της, ενώ καλεί επίσης τους καλοθελητές να σεβαστούν την ιδιωτική ζωή της οικογένειας.
Παρότι διεκδικούσε έναν θρόνο που δεν υπάρχει πλέον μετά τη διάλυση της αλβανικής μοναρχίας το 1943, ο 43χρονος πρίγκιπας και η 40χρονη σύζυγός του Έλια Ζαχαρία, που ήταν ηθοποιός και τραγουδίστρια, είχαν κερδίσει τις καρδιές του κοινού από τη στιγμή που παντρεύτηκαν πριν από 8 χρόνια.
Ο λαμπερός γάμος του ζευγαριού
Στη λαμπερή τελετή είχαν παρευρεθεί πάνω από 20 βασιλικές οικογένειες απ' όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του πρίγκιπα Μιχαήλ του Κεντ, ο οποίος είναι δεύτερος ξάδερφος του βασιλιά Καρόλου. Η πριγκίπισσα Λέα του Βελγίου και η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας ήταν, επίσης, παρούσες στη λαμπερή τελετή που έλαβε χώρα στα Τίρανα.
Το ζευγάρι, που παντρεύτηκε το 2016 στον δεύτερο βασιλικό γάμο της χώρας και τον πρώτο μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, υποδέχθηκε την κόρη του το 2020 στο Μαιευτήριο Queen Geraldine στα Τίρανα.
Ονόμασαν την κόρη τους έτσι αποτίοντας φόρο τιμής στην προγιαγιά της μικρής, βασίλισσα Ζεραλντίν, η οποία πέθανε στις 22 Οκτωβρίου 2002, 18 χρόνια πριν από τη γέννηση της συνονόματής της.
Η βασίλισσα Ζεραλντίν ήταν παντρεμένη με τον βασιλιά Ζογ Α', ο οποίος ήταν ο πρώτος μονάρχης της Αλβανίας μετά την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά εξορίστηκε από την πατρίδα του το 1939, όταν η φασιστική Ιταλία κατέλαβε το βαλκανικό κράτος.
Ο Λέκα και η Έλια της Αλβανίας
Ο Λέκα, ο οποίος φοίτησε στο Βασιλικό Στρατιωτικό Κολέγιο Sandhurst και έχει εργαστεί ως σύμβουλος του προέδρου της Αλβανίας, ανέλαβε από τον πατέρα του ως επικεφαλής του Οίκου των Ζόγου.
Ο Λέκα και η Έλια, που αρραβωνιάστηκαν στο Παρίσι το 2010, προήδρευσαν επίσης του Ιδρύματος Queen Geraldine.
Ο έκπτωτος πρίγκιπας της Αλβανίας έχει εργαστεί ως σύμβουλος στο υπουργείο Εξωτερικών, στο υπουργείο Εσωτερικών και στο προεδρικό Γραφείο της Αλβανίας, ενώ η σύζυγός του εργάζεται στο Αλβανικό Εθνικό Θέατρο.
Ποια ήταν η δυναστεία των Ζόγου της Αλβανίας
Ο Οίκος των Ζόγου (μέχρι το 1922 Ζογκόλι) είναι αλβανική δυναστεία που ιδρύθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Η οικογένεια αποτελούσε το βραχύβιο σύγχρονο βασίλειο της Αλβανίας, με μοναδικό μονάρχη της τον Ζογ Α΄ της Αλβανίας (1928-1939).
Η δυναστεία ιδρύθηκε από τον Ζόγου Πασά, ο οποίος μετανάστευσε στο Μάτι της Αλβανίας στις αρχές του 20ού αιώνα.
Το πιο γνωστό μέλος της δυναστείας είναι ο Ζογ Α', ο οποίος το 1928 ανακηρύχθηκε βασιλιάς των Αλβανών και βασίλευσε έως ότου απομακρύνθηκε από τον Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας και την ιταλική εισβολή το 1939. Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ κατέλαβε αργότερα τον αλβανικό θρόνο.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι κομμουνιστές κατέλαβαν την εξουσία στη χώρα, ο βασιλιάς Ζογ και η οικογένειά του θεωρήθηκαν προδότες και απογυμνώθηκαν εντελώς από την εξουσία, ενώ αφαιρέθηκαν και από τα βιβλία της Ιστορίας.
Μετά την εξορία τους, η αλβανική βασιλική οικογένεια πέρασε χρόνο στην Ελλάδα και στην Τουρκία πριν εγκατασταθεί στην Αγγλία, όπου διέμεναν για λίγο στο «The Ritz» του Λονδίνου. Ο βασιλιάς Ζογ και η οικογένειά του μετακόμισαν στην Αίγυπτο προτού ο μονάρχης περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη Γαλλία.
Με τον θάνατο του εξόριστου βασιλιά το 1961, διάδοχος του θρόνου και επικεφαλής του Οίκου αναδείχθηκε ο μοναδικός γιος του Λέκα, πρίγκιπας του Στέμματος της Αλβανίας, ο οποίος ανακηρύχθηκε βασιλιάς των Αλβανών από την εξόριστη αλβανική Εθνοσυνέλευση. Ο βασιλιάς Λέκα παρέμεινε επικεφαλής του Οίκου και διεκδικητής του θρόνου μέχρι τον θάνατό του το 2011, όταν τον διαδέχθηκε ο μοναδικός γιος του, Λέκα Β΄.
Ο Λέκα δεν έχει γιους και είναι ο μόνος διάδοχος του βασιλιά Ζογ. Ο σημερινός κληρονόμος του πρίγκιπα Λέκα είναι ο Σκεντέρ Ζόγου, πρώτος ξάδερφός του.
Το δημοψήφισμα και τα αιματηρά επεισόδια του 1997
Το 1993, επετράπη στον Λέκα, πατέρα του σημερινού έκπτωτου πρίγκιπα Λέκα, να εισέλθει στην Αλβανία για πρώτη φορά (από τότε που εξορίστηκε σε ηλικία λίγων ημερών το 1939), με διαβατήριο που είχε εκδοθεί από εξόριστο βασιλικό δικαστήριο, το οποίο η αλβανική κυβέρνηση είχε προηγουμένως αρνηθεί να αναγνωρίσει, στο οποίο αναφερόταν ως επαγγελματική ιδιότητα αυτή του «βασιλιά».
Σύμφωνα με τη Wikipedia, «κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 1997 στην Αλβανία, ο Λέκα επέστρεψε και πάλι, αυτή τη φορά υποδεχόμενος από 2.000 υποστηρικτές του. Πολλοί από τους βασιλικούς υποστηρικτές του Λέκα θεωρούσαν ότι η αποκατάσταση της μοναρχίας θα βοηθούσε στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα της τότε αλβανικής κυβέρνησης, καθώς και στην προστασία της αλβανικής δημοκρατίας, μετά από δεκαετίες κομμουνιστικής κυριαρχίας.
Στις 29 Ιουνίου του 1997 διεξήχθη δημοψήφισμα στην Αλβανία σχετικά με την αποκατάσταση της μοναρχίας. Πριν οριστικοποιηθούν τα αποτελέσματα, αξιωματούχοι της αλβανικής κυβέρνησης ανακοίνωσαν ότι το δημοψήφισμα απορρίφθηκε. Ο Λέκα αμφισβήτησε τα αποτελέσματα των εκλογών και ισχυρίστηκε ότι η ψηφοφορία είχε χειραγωγηθεί. Ο Λέκα διαμαρτυρήθηκε, περικυκλωμένος από περίπου 20 φρουρούς, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι με τουφέκια εφόδου, χειροβομβίδες και πολυβόλα. Ο ίδιος ο Λέκα ήταν ντυμένος με στολή καμουφλάζ και έφερε δύο πιστόλια. Η αλβανική αστυνομία είχε προηγουμένως αναπτύξει θωρακισμένα οχήματα και δυνάμεις με βαριά πολυβόλα, σε περίπτωση που υπήρχαν προβλήματα ενόψει του δημοψηφίσματος.
Στις 3 Ιουλίου, ο Λέκα ηγήθηκε ενός πλήθους 900 διαδηλωτών, ορισμένοι από τους οποίους ήταν οπλισμένοι, έξω από το κεντρικό κτίριο των εκλογών, για να διαμαρτυρηθούν, υποστηρίζοντας ότι είχε σημειωθεί εκλογική νοθεία. Οι βασιλικοί διαδηλωτές τραγουδούσαν στη συγκέντρωση, φωνάζοντας «Αδελφέ, σήκωσε τα όπλα. Θα πολεμήσουμε ή θα πεθάνουμε, θα νικήσουμε», καθώς ανέμιζαν σημαίες υπέρ της μοναρχίας. Στη συνέχεια, 300 βασιλικοί διαδήλωσαν μαζί με τον Λέκα στην κεντρική πλατεία Σκάντερμπεγκ, προκαλώντας την επέμβαση της αστυνομίας. Αυτό οδήγησε σε ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ βασιλικών και αστυνομικών, η οποία διήρκεσε περίπου 15 λεπτά. Έπεσαν πυροβολισμοί και υπήρξαν αρκετές εκρήξεις χειροβομβίδων, καθώς οι πολίτες που βρίσκονταν κοντά έτρεχαν να καλυφθούν. Η αστυνομία σκότωσε έναν βασιλόφρονα διαδηλωτή, τον Agim Gjoonpalaj, και αρκετοί άλλοι τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της συμπλοκής. Ο Gjoonpalaj ήταν φιλομοναρχικός αλλά και υπέρμαχος της δημοκρατίας.
Η κηδεία του Gjoonpalaj πραγματοποιήθηκε δύο ημέρες αργότερα, στις 5 Ιουλίου. Ο πρόεδρος Σαλί Μπερίσα κάλεσε τα μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος της Αλβανίας να παραστούν στην κηδεία. Ο Λέκα παρευρέθηκε επίσης, χαιρετώντας τους πενθούντες και περπατώντας με τους φέροντες το φέρετρο. Η νεκρική πομπή πέρασε από την πλατεία Σκάντερμπεργκ, όπου είχαν ξεσπάσει προηγουμένως τα επεισόδια δύο ημέρες πριν. Οι βασιλόφρονες στην κηδεία περπάτησαν μέσα από την πλατεία, φωνάζοντας «Κάτω ο κομμουνισμός!».
Μετά από επανακαταμέτρηση των ψήφων του δημοψηφίσματος ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση ότι η αποκατάσταση της βασιλείας απορρίφθηκε από τα δύο τρίτα περίπου των ψηφισάντων.
Όταν ο Λέκα ρωτήθηκε αργότερα αν σκόπευε να εγκαταλείψει την Αλβανία, απάντησε: "Γιατί; Είναι η χώρα μου", αν και σύντομα εγκατέλειψε την Αλβανία με δική του πρωτοβουλία στις 12 Ιουλίου. Στη συνέχεια, ο Λέκα δικάστηκε και καταδικάστηκε από την αλβανική κυβέρνηση σε τριετή φυλάκιση για εξέγερση, ερήμην του. Η καταδίκη αυτή ακυρώθηκε αργότερα τον Μάρτιο του 2002, όταν 72 μέλη του Κοινοβουλίου ζήτησαν από τη βασιλική οικογένεια να επιστρέψει. Τον Ιούνιο του 2002, ο Λέκα επέστρεψε στην Αλβανία και έφερε μαζί του 11 κιβώτια με αυτόματα όπλα, χειροβομβίδες και κυνηγετικά όπλα. Οι αρχές τα κατέσχεσαν γρήγορα, αν και τα όπλα επεστράφησαν στη βασιλική οικογένεια έξι χρόνια αργότερα, αφού θεωρήθηκαν αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς. Μετά την εγκατάστασή του στην Αλβανία το 2002, έζησε μια ήσυχη ζωή με τη σύζυγο και το γιο του. Η σύζυγός του πέθανε δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2004».