Πώς είναι πραγματικά να ζεις στο πιο απομακρυσμένο νησί της γης; Μια Βρετανίδα, που το επισκέφθηκε, ερωτεύτηκε έναν ντόπιο και μετακόμισε εκεί, περιγράφει.
Η 34χρονη Κέλι Γκριν από το Ίστμπουρν της Αγγλίας, αποφάσισε να μετακομίσει στο Tristan Da Cunha, ένα απομακρυσμένο σύμπλεγμα νησιών στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, όταν πέρασε 6 εβδομάδες εκεί επισκεπτόμενη την οικογένειά της το 2012.
Η 34χρονη, η οποία ταξίδευε συχνά σε όλο τον κόσμο επειδή ο πατέρας της ήταν διπλωμάτης, άκουσε για πρώτη φορά για το απομονωμένη νησί το 2010, όταν ο πατέρας της έμαθε για μια νέα θέση στο Εδιμβούργο των Επτά Θαλασσών, όπως ονομάζεται ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Κι ενώ η Κέλι νόμιζε ότι ο πατέρας της θα μετακόμιζε στη Σκωτία, συνειδητοποίησε ότι η απόσπαση αφορούσε έναν οικισμό στο μικροσκοπικό νησί, το οποίο έχει πληθυσμό μόλις 236 κατοίκων.
Δύο χρόνια αργότερα, αποφάσισε να πάει διακοπές εκεί για να δει την οικογένειά της, αλλά δεν περίμενε ποτέ ότι θα ερωτευόταν. «Όταν έφτασα, ένας άντρας στο νησί ήρθε να με βοηθήσει με τις βαλίτσες μου. Το όνομά του ήταν Σέιν και κατέληξα να τον ξανασυναντήσω αργότερα στη μοναδική παμπ του νησιού» δήλωσε η Κέλι στο Business Insider.
Από αεροσυνοδός, κάτοικος του πιο απομακρυσμένου νησιού στον κόσμο
Κάποια στιγμή, η Κέλι επέστρεψε στην πατρίδα της, αλλά συνέχισε να διατηρεί επαφές με τον Σέιν και μετά από δύο χρόνια, ήξερε ότι ήταν καιρός να αφήσει τη δουλειά της ως αεροσυνοδός στην EasyJet και να μετακομίσει μαζί του στο ερημικό νησί.
«Ήθελα να ζήσω στο Tristan Da Cunha. Πιθανότατα βοήθησε το γεγονός ότι δεν ήταν εντελώς αφύσικο για μένα να μετακομίζω κάπου αλλού, γιατί το έκαναν σε όλη μου τη ζωή» εξήγησε.
Πόσος χρόνος όμως απαιτείται για να φτάσει κανείς στο πιο απομακρυσμένο νησί του κόσμου;
Η Κέλι, η οποία είναι πλέον επικεφαλής του γραφείου τουρισμού του νησιού εξηγεί λεπτομερώς πόσο χρονικό διάστημα απαιτείται για να φτάσει κανείς στο Tristan Da Cunha.
Οι ταξιδιώτες πρέπει να πάρουν πρώτα μία πτήση για το Κέιπ Τάουν της Νότια Αφρικής και στη συνέχεια να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι 7 έως 10 ημερών και 1.700 μιλίων για τον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό.
«Τρία διαφορετικά πλοία πραγματοποιούν περίπου 10 προγραμματισμένα ταξίδια το χρόνο. Δύο από τα πλοία μεταφέρουν έως 12 επιβάτες ενώ ένα άλλο, μπορεί να πάρει 40» ανέφερε η Κέλι.
Το 2013, η Κέλι μάζεψε επίσημα τις βαλίτσες της και εγκαταστάθηκε στο νησί, όπου ο σύζυγός της έχτισε ένα σπίτι με δύο υπνοδωμάτια και ένα βοηθητικό κτίριο για εκείνη και την οικογένειά τους. Το ζευγάρι έχει αποκτήσει δύο παιδιά, μία 10χρονη κόρη και ένα 3χρονο αγόρι.
Πώς είναι η ζωή στο νησί των 236 κατοίκων: «Πάντα κάποιος θα προσέχει τα παιδιά μου»
«Δεν θα φανταζόμουν ποτέ να αφήσω ένα μικρό παιδί να περπατήσει μόνο του στην Αγγλία. Αλλά εδώ, δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Υπάρχει πάντα κάποιος που τα προσέχει ή τα μαλώνει αν είναι άτακτα. Ο γιος μου μπορεί επίσης να παίζει στον κήπο ενώ εγώ είμαι μέσα στο σπίτι» είπε.
Και για όσους απορούν τι άλλο διαθέτει το νησί, σύμφωνα με την Κέλι υπάρχει ένα ταχυδρομείο, ένα σχολείο, ένα τουριστικό κέντρο, ένα νοσοκομείο, μία τράπεζα, μια καφετέρια και μία παμπ. «Δεν υπάρχουν εστιατόρια» πρόσθεσε.
Οι κάτοικοι εκτρέφουν τα δικά τους ζώα
Η ίδια βέβαια απολαμβάνει το πόσο «αυτάρκης» είναι ο τόπος και το πώς η μικρή κοινότητα φροντίζει διαρκώς ο ένας τον άλλον.
«Ο αστακός εξάγεται παγκοσμίως και αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος του νησιού. Οι κάτοικοι καλλιεργούν επίσης τα δικά τους προϊόντα και εκτρέφουν αγελάδες, πρόβατα, κοτόπουλα και πάπιες» ανέφερε.
«Είναι τόσο ειρηνικά και ήσυχα – εντελώς διαφορετικά από τη ζωή μου στην Αγγλία» είπε προσθέτοντας πως παλαιότερα έπρεπε να ξυπνάει στις 2 το πρωί, να κάνει μία διαδρομή μιας ώρας για το αεροδρόμιο και από εκεί εξαντλητικές 16ωρες βάρδιες. Τώρα χρειάζεται μόνο λίγα λεπτά για να φτάσει στη δουλειά της. «Δεν έχουμε πολλούς τουρίστες, αλλά ο πληθυσμός μπορεί να τετραπλασιαστεί κατά τη διάρκεια της περιόδου κρουαζιέρας. Έρχονται περίπου 900 τουρίστες το χρόνο – αν και αυτό μπορεί να διαφέρει σημαντικά».
Παρά
το γεγονός πάντως πως απολαμβάνει τη
ζωή της στο νησί, η Κέλι παραδέχτηκε ότι
κατά καιρούς της λείπουν «κάποιες πτυχές
της Αγγλίας».
«Εκεί στην Αγγλία
μπορείς απλά να μπεις σε ένα μαγαζί και
να πάρεις ένα έτοιμο γεύμα. Εδώ δεν
μπορείς να το κάνεις αυτό. Αν θέλεις ένα
μπέργκερ, πρέπει να αλέσεις το κρέας
και να φτιάξεις τα ψωμάκια. Είναι απλά
ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος ζωής»
μοιράστηκε.
Τεράστιο το κόστος ζωής
Παράλληλα, πρόσθεσε πως το κόστος ζωής στο απομακρυσμένο νησί είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι στην Αγγλία, επειδή τα εισαγόμενα αγαθά είναι πιο ακριβά. «Τα αγαθά από τη Νότια Αφρική είναι ακριβότερα κατά 75%, ενώ τα είδη από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ακριβότερα κατά 95%. Μόλις παρήγγειλα ένα ψυγείο, το οποίο κανονικά κοστίζει περίπου 650 δολάρια, αλλά έπρεπε να πληρώσω 1.100 δολάρια γι’ αυτό λόγω των μεταφορικών τελών» αποκάλυψε.
Πέρα από όλα αυτά, πάντως, η Κέλι δήλωσε ότι εξακολουθεί να αισθάνεται πως η ζωή στο Tristan da Cunha είναι η καλύτερη λύση για την ίδια και την οικογένειά της. «Αισθάνομαι πιο οικεία εδώ από ό,τι στην Αγγλία. Αλλά από την άλλη, μπορεί να φταίει το γεγονός ότι έχω μεγαλώσει σε όλο τον κόσμο» είπε.
Ελπίζει βέβαια πως τα παιδιά της θα ακολουθήσουν μια μέρα τα βήματά της και θα αποφασίσουν να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο όταν μεγαλώσουν. «Υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω για να δουν. Είχα την τύχη να τον εξερευνήσω και θέλω να έχουν κι αυτά την ίδια εμπειρία» λέει.