Ενας καθηγητής από την Αγγλία πήρε αποζημίωση 1 εκατομύριο λίρες, αφού η μητέρα του άφησε περιουσία στην κατά 37 χρόνια μικρότερη ερωμένη της.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κρίστοφερ Γκόσντεν, η μητέρα του, Δρ Τζιν Γουέντελ, ορκίστηκε το 2003 να του αφήσει το σπίτι της στο Λονδίνο, αλλά αντ' αυτού δεν του άφησε τίποτα. όταν πέθανε το 2013.
Ο άνδρας, που είναι υφηγητής της Οξφόρδης, λέει πως η ηλικιωμένη μητέρα του ερωτεύθηκε μια γυναίκα που είχε τα μισά της χρόνια και τον αποκλήρωσε. Ο ίδιος έκανε μήνυση και του δόθηκε αποζημίωση σχεδόν 1 εκατομμυρίου λιρών, από έναν ανώτατο δικαστή.
Ο καθηγητής είπε ότι η αγαπημένη του μητέρα, γιατρός στο επάγγελμα, ορκίστηκε πριν από 18 χρόνια να του αφήσει το Εδουαρδιανής εποχής σπίτι της στο Λονδίνο, όμως ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έμεινε με άδεια χέρια, όταν εκείνη πέθανε το 2013.
Αυτό συνέβη, αφότου η μητέρα του ερωτεύτηκε τη Γουέντι Κουκ, μία δικηγόρο 37 χρόνια μικρότερή της, με την οποία η Δρ Γουέντελ υπέγραψε ένα σύμφωνο συμβίωσης το 2007, σε ηλικία 78 ετών.
Μέχρι τη στιγμή που πέθανε, το 2013, είχε κάνει μια νέα διαθήκη, χωρίς να παραδίδει τίποτα στον γιο της, αλλά αφήνοντας μεγάλο μέρος της περιουσίας της στη νέα σύντροφό της.
Ο καθηγητής αργότερα ανακάλυψε ότι το σπίτι της μητέρας του -τώρα αξίας 1,25 εκατομμυρίων λιρών- είχε πουληθεί χωρίς να το γνωρίζει το 2010 και ότι όταν πέθανε,τρία χρόνια αργότερα, είχαν απομείνει μόνο 5.000 λίρες.
Ο καθηγητής Γκόσντεν ξεκίνησε μια δικαστική μάχη, ισχυριζόμενος ότι δεν θα άφηνε ποτέ το σπίτι να πουληθεί, δεδομένου ότι η Κουκ -την οποία θεωρούσε «μη άξια εμπιστοσύνης»-, θα ήταν «ο τελικός δικαιούχος των εσόδων της πώλησης» μετά το θάνατο της μητέρας του και τη νέα διαθήκη, νωρίτερα εκείνο το έτος.
Ο ίδιος και η σύζυγός του, επίσης καθηγήτρια Τζέιν Κέι, μήνυσαν την εταιρεία δικηγόρων που ήταν υπεύθυνη για τη σύναψη της συμφωνίας εμπιστοσύνης, Halliwell Landau, ισχυριζόμενοι ότι έκαναν λάθος αφήνοντας ένα κενό που επέτρεψε στην πώληση του σπιτιού στο Κένινγκτον του Λονδίνου χωρίς να το γνωρίζουν.
Τον περασμένο Ιανουάριο, μετά από μάχη μέχρι το Εφετείο, το ζευγάρι κέρδισε μια απόφαση ότι η «αμέλεια» της εταιρείας των δικηγόρων, τους είχε οδηγήσει σε ένα οικονομικό «χτύπημα». Σήμερα, ο δικαστής Mark Pelling QC, του Ανώτατου Δικαστηρίου, έκρινε ότι η εταιρεία πρέπει να καταβάλει αποζημίωση στον ακαδημαϊκό, το ποσό των 985.299,45 λιρών για το ατόπημά τους.
Η Δρ Γουέντελ, η οποία πέθανε το 2013 σε ηλικία 84 ετών, είχε αφήσει στον γιο της και τη σύζυγό του ολόκληρο το κτήμα της, από μια διαθήκη που έκανε το 2003, δήλωσε ο δικαστής. Ταυτόχρονα, δημιούργησε ένα «σύστημα προστασίας της περιουσίας», σύμφωνα με το οποίο θα παρέδιδε το ακίνητο, ή τα χρήματα από την πώλησή του, στα χέρια του γιου της και της οικογένειάς του με οικονομικά αποδοτικό τρόπο.
Ο καθηγητής Γκόσντεν και η καθηγήτρια Κέι διορίστηκαν διαχειριστές του προγράμματος, μαζί με τη Γούεντελ. Αλλά τον Φεβρουάριο του 2010, η Γουέντελ έκανε τη νέα διαθήκη, αφήνοντας μεγάλο μέρος του πλούτου της στη Γουέντι Κουκ. Αργότερα εκείνο το έτος, το σπίτι πωλήθηκε για 710.000 λίρες.
Ο δικαστής του Εφετείου, δήλωσε ότι ο καθηγητής Γκόσντεν κατέστησε σαφές ότι το σπίτι ήταν ένα «αγαπημένο οικογενειακό σπίτι», το οποίο η μητέρα του ήθελε να δώσει στην οικογένειά της.
«Είπε ότι πίστευε πως ήταν η κυρία Κουκ, αντί της μητέρας του, που επέλεξε να πουλήσει το ακίνητο και πολλές από τις απαντήσεις του υποδηλώνουν βαθιά δυσπιστία για την Κουκ και τα κίνητρά της».
«Από τότε που η Δρ Γουέντελ είχε πάει να ζήσει με την Κουκ στο Isle of Wight, υπήρξε η σημαντική μείωση της επαφής μεταξύ του καθηγητή Γκόσντεν και της μητέρας του… και υπήρξε ανησυχία εκ μέρους των καθηγητών Γκόσντεν και Κέι για την Δρ Γουέντελ και αυτό που θεωρούσαν ως κακοήθη επιρροή της Κουκ στη διευθέτηση των υποθέσεων της Γουέντελ».
Τον Φεβρουάριο του 2019, ο δικαστής Πέλινγκ διαπίστωσε ότι η δικηγορική εταιρεία, είχε πράγματι αμελήσει στο να μην καταγράψει τον περιορισμό στην πώληση του σπιτιού, αλλά απέρριψε την αξίωση εναντίον τους.
Αποφάνθηκε ότι ο καθηγητής Γκόσντεν δεν είχε αποδείξει ότι το σφάλμα των δικηγόρων του προκάλεσε οποιαδήποτε απώλεια, διαπιστώνοντας ότι ακόμη και αν είχε μάθει ο ίδιος και η σύζυγός του για την πώληση του σπιτιού, η Δρ Γουέντελ θα τους έπειθε να συμφωνήσουν να πωληθεί και να πάνε τα έσοδα στο κτήμα της.
Απορρίπτοντας αυτό το εύρημα, ο δικαστής του Εφετείου Πάτεν, είπε ότι ο δικαστής Πέλινγκ είχε δεχτεί ότι ο καθηγητής Γκόσντεν και η καθηγήτρια Κέι είχαν αυτές τις ανησυχίες και ότι ήταν «δύσκολο να δούμε σε ποια στοιχεία θα μπορούσε ο δικαστής να βασίσει το συμπέρασμά του, ότι θα είχαν συναινέσει στην πώληση».
«Το μόνο ρεαλιστικό και σωστό συμπέρασμα που είχε στη διάθεσή του ο δικαστής ήταν ότι δεν θα είχαν συναινέσει στην πώληση», είπε. «Ο δικαστής, επομένως, έκρινε λάθος κατά την άποψή μου, κρίνοντας ότι η αμέλεια των δικηγόρων δεν προκάλεσε ζημιά στους καθηγητές».
Ο Πάτεν είπε ότι ο δικαστής είχε κάνει λάθος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο καθηγητής Γκόσντεν και η καθηγήτρια Κέι, θα είχαν αφήσει το σπίτι να πωληθεί σε περιπτώσεις όπου και οι δύο είχαν «ανησυχία… για την ικανότητα της Δρ Γουέντελ και αυτό που θεωρούσαν ως κακοήθη επιρροή την Κουκ στη διευθέτηση των υποθέσεων της Δρ Γουέντελ».
«Αυτό που έχασαν λόγω της αμέλειας του δικηγόρου ήταν η δύναμη να ασκήσουν βέτο στην πώληση», είπε. «Εάν το δικηγορικό γραφείο Halliwell Landau είχε καταχωρίσει τον περιορισμό, δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πώληση χωρίς τη συγκατάθεσή τους».
Η υπόθεση εστάλη πίσω στον δικαστή Πέλινγκ για να αποφασίσει το ποσό που οφείλεται ως αποζημίωση στον καθηγητή Γκόσντεν. Ο δικαστής είπε κατά τη διάρκεια μιας σύντομης ακροαματικής διαδικασίας ότι η δικηγορική εταιρεία θα πρέπει να καταβάλει αποζημίωση 985.299,45 λιρών στον Γκόσντεν.