Στα δύσκολα παιδικά της χρόνια, με τη μητέρα της να είναι ψυχικά ασθενής και να γίνεται επιθετική απέναντι στην ίδια και τον αδελφό της, αναφέρθηκε η Πέννυ Μπαλτατζή σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Η γνωστή τραγουδίστρια μίλησε στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» και, μεταξύ άλλων, ρωτήθηκε και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να αποκτήσει τα παιδιά της, με την ίδια να αναφέρεται στην κατάθλιψη που πέρασε, αλλά και στις σκέψεις που είχε να σταματήσει να προσπαθεί.
Πέννυ Μπαλτατζή: Οι δυσκολίες μέχρι να γίνει μητέρα και η απώλεια του αδελφού της
«Μετά τις αποβολές που βίωσα πέρασα κατάθλιψη, δεν ήταν εύκολο, και σκέφτηκα να σταματήσω. Και στον σύζυγό μου, τον Χρήστο, είπα “τι θέλεις και κάθεσαι μαζί μου;”. Σου βγαίνουν πράγματα, σου βγαίνει θυμός, οι ορμόνες, η χημεία στο μυαλό παίζει πολύ μεγάλα παιχνίδια. Εκείνος μού είπε ότι είναι εδώ, είτε κάνουμε παιδί, είτε όχι» ανέφερε αρχικά η Πέννυ Μπαλτατζή, αναφορικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στις προσπάθειές της να γίνει μητέρα.
«Όταν πέθανε η μαμά μου, που ήταν άρρωστη, ηρέμησα πάρα πολύ, γιατί ελευθερώθηκε και έφυγε ένα βάρος. Δύο μήνες μετά τον θάνατο της μητέρας μου έμεινα έγκυος, χωρίς καμία προσπάθεια, και ήρθε ο Κάρολος. Μετά από εκείνον έχασα άλλο ένα μωράκι, και μετά ήρθε στον κόσμο η μπέμπα μου», συνέχισε η ίδια.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η τραγουδίστρια μίλησε και για το πώς ήταν να μεγαλώνει με μία μητέρα που ήταν ψυχικά ασθενής. «Μεγαλώνοντας, άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως συμβαίνει κάτι περίεργο στο σπίτι μου. Δηλαδή, η μαμά μου δεν είναι δυνατόν να περνάει τόσο δύσκολα, να κλαίει τόσο πολύ, να φωνάζει, να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί, να δυσκολεύεται τόσο πολύ να μας μεγαλώσει. Γινόταν επιθετική, τρώγαμε ξύλο. Έχει κάνει ακραία πράγματα», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενη, τέλος, στην απώλεια του αδελφού της, η Πέννυ Μπαλτατζή παραδέχτηκε»: «Κανείς ποτέ δεν γνωρίζει τι θα φέρει η ζωή. Δεν θέλω να το σκέφτομαι. Ποτέ δεν μπορείς να αποδεχτείς μια τέτοια κατάσταση, δεν “χωνεύεται”. Ο αδελφός μου ήταν ο καλύτερός μου φίλος και το μεγαλύτερο δώρο που μου έκαναν οι γονείς μου».