Στην ηλικία του, την απόπειρά του να γίνει βιομήχανος, αλλά και το ατύχημα που τον οδήγησε στο να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι αναφέρθηκε ο Πασχάλης.
Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε στο «Στούντιο 4» αναφορικά με τα σχόλια που δέχεται για τη νεανική του εμφάνιση, ενώ αποκάλυψε ότι η ηλικία του είναι αυτή που γράφει και η Wikipedia, είναι, δηλαδή, 78 ετών.
«Οι περισσότεροι που φεύγουν από τον χώρο όπου εμφανίζομαι, λένε "απίστευτος!". Ένα είναι αυτό. Το άλλο, σε δεύτερη σκέψη, λένε "άραγε όταν θα φτάσω στην ηλικία σου, θα είμαι σαν και εσένα;". Η ηλικία που γράφει η Wikipedia είναι η σωστή. Και στο Facebook γράφω πότε γεννήθηκα, εκεί που γράφω τα βιογραφικά στοιχεία μου. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν θα αλλάξει τίποτα, παιδιά», είπε χαρακτηριστικά ο Πασχάλης.
«Μπορεί να είναι και γονίδιο, αλλά το από μέσα μου λειτουργεί πάρα πολύ θετικά. Δηλαδή, παρατηρώ όταν ανεβαίνω στη σκηνή, είναι λες και αντλώ από μέσα μου αδρεναλίνη και με τροφοδοτεί αυτό. Πιστεύω ότι αυτό που πιθανόν να είναι η αδρεναλίνη, είναι αυτό που με κάνει να είμαι αυτό που είμαι», πρόσθεσε αναφορικά με τη νεανική του εμφάνιση και την ενέργειά του.
Πασχάλης: Με τους Olympians παίρναμε ένα μεροκάματο διά του 5
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, ο Πασχάλης αποκάλυψε ότι μετά τη διάλυση των Olympians, αγόρασε μαζί με τον οργανίστα των Olympians ένα εργοστάσιο πλαστικών στη Θεσσαλονίκη.
«Όταν ήμουν 25, μία φορά επιχείρησα να κάνω άλλη δουλειά, γιατί πίστευα ότι δεν βγαίνει μόνο με το τραγούδι και με την καλλιτεχνία. Ήμουν 6 χρόνια με τους Olympians και όταν τελείωσε απογοητευτήκαμε γιατί ήμασταν ερασιτέχνες, δεν ήταν για να προχωράμε έτσι επαγγελματικά. Έπρεπε να δούμε τη ζωή μας πιο σοβαρά. Έπρεπε να κάνουμε οικογένειες κλπ., παίρναμε ένα μεροκάματο διά του 5. Αυτό το μεροκάματο δεν κάλυπτε τίποτα. Για να πάρουμε καινούργια όργανα, δεν έφτανε για τίποτα. Μόνο τα live έφερναν λεφτά και μέχρι και σήμερα, όχι οι δίσκοι. Αποφασίσαμε όλοι από κοινού ότι θα διαλύσουμε το συγκρότημα και θα κάνουμε ό,τι πιστεύουμε. Κάναμε την πλάκα μας, δεν το είχαμε πάρει στα σοβαρά ποτέ. Ήμασταν 5 φίλοι, μουσικοί, ερασιτέχνες», ανέφερε αρχικά.
«Εγώ και ο οργανίστας, βάλαμε ό,τι είχαμε μαζέψει από οικονομίες και αγοράσαμε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο πλαστικών στη Θεσσαλονίκη. Φιλοδοξούσαμε να γίνουμε βιομήχανοι. Κάναμε σακούλες που χρησιμοποιούσε τότε πάρα πολύ η αγορά. Τότε το πλαστικό, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, χρησιμοποιούταν πάρα πολύ. Όμως μείναμε από πρώτες ύλες. Δεν εισπράξαμε, όμως, για να κινηθούμε», συνέχισε.
«Μένοντας από πρώτες ύλες, αναγκάστηκα να πάω στην παλιά δουλειά που ήξερα, δηλαδή να τραγουδάω για να βγάζω λεφτά και να τροφοδοτήσω το εργοστάσιο. Αυτό κράτησε 8 μήνες, μέχρι που δέχτηκα πρόταση να κατέβω στην Αθήνα, στα Δειλινά. Σε λίγο καιρό πήρα τον συνεργάτη μου και του είπα “πούλα, δεν ξανάρχομαι πίσω”» , πρόσθεσε ο Πασχάλης αναφορικά με την απόπειρά του να γίνει βιομήχανος.
«Δεν ήμουν για επιχειρήσεις. Μάλιστα να σας πω και ένα περιστατικό γιατί είναι ωραίο. Ένα από τα μηχανήματα που επεξεργαζόταν το πλαστικό είχε κάτι ράουλα που γύριζαν και τραβούσαν το φιλμ, το πλαστικό. Επειδή δεν δούλευε καλά η μηχανή και το φωτοκύτταρο, αναγκαζόμουν και κρατούσα λίγο κόντρα στο ράουλο και όπως το κρατούσα, ξεχάστηκα και πήρε μέσα το δάχτυλό μου. Δείτε πώς είναι το δάχτυλο... Είναι κομμένοι οι μύες μέσα. Ο θεός ήθελε να μου πει ότι “σου έδωσα ένα ταλέντο να το δώσεις στον κόσμο, δεν σε έκανα για πλαστικά”. Είπα “ναι, θεέ μου”», αποκάλυψε ο Πασχάλης για το ατύχημα που καθόρισε τη μετέπειτα πορεία του.