Ένα ζευγάρι αποφάσισε να εγκαταλείψει τη ζωή στη Νέα Υόρκη και να πάει να ζήσει σε ένα μικροσκοπικό σπίτι σε ένα νησί. Πώς πήγαν όμως τα πράγματα εκεί;
Οι Σου Τζάε Λι και Τζέφρι Κάστρο άρχισαν να παρακολουθούν βίντεο με μικροσκοπικά σπίτια στο YouTube το 2015. Το ζευγάρι ζούσε τότε σε ένα διαμέρισμα- στούντιο 37 τετραγωνικών στο Μανχάταν και πάντα προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον περιορισμένο χώρο τους. Έφτιαξαν μάλιστα ένα king size λοφτ κρεβάτι για να δημιουργήσουν έναν μικροσκοπικό χώρο καθιστικού από κάτω.
Η ζωή στην πόλη
«Το στούντιο στο οποίο ζούσαμε στο Μανχάταν μας έκανε να νιώθουμε πως θα μπορούσαμε να προσαρμοστούμε σε έναν ακόμη μικρότερο χώρο» δήλωσε ο 47χρονος Κάστρο στο Business Insider. «Νιώθαμε ότι είχαμε ήδη πάρα πολλά πράγματα και ήμασταν έτοιμοι να ζήσουμε με ακόμα λιγότερα».
Η ιδέα αυτή άρχισε να ριζώνει και μαζί με την επιθυμία να είναι κοντά στη φύση, το ζευγάρι μετακόμισε στη Δυτική Ακτή το 2019. Ξεκίνησαν με ένα διαμέρισμα στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Ο Κάστρο εργαζόταν εξ αποστάσεων για μια διαδικτυακή εταιρεία μέσων ενημέρωσης, ενώ η Σου Τζάε άφησε την καριέρα της στη μόδα για να φτιάξει το δικό τους brand με το όνομα SooJ and Jef, όπου πωλούσαν πρωτότυπα έργα τέχνης - συμπεριλαμβανομένων πινάκων ζωγραφικής, υφαντουργικών τεχνών και σετ punch needle - και δίδασκαν σεμινάρια punch needle.
Μέχρι το τέλος του έτους, είχαν μιλήσει με σχεδιαστές για να ξεκινήσουν τα σχέδια για το μικροσκοπικό σπίτι τους. Όμως χτύπησε η πανδημία – και τα σχέδιά τους τέθηκαν σε αναμονή λόγω των lockdown.
Αγόρασαν ένα μικροσκοπικό σπίτι αξίας 60.000 δολαρίων και μετακόμισαν σε ένα μικρό νησί
Τελικά, κατέληξαν να αγοράσουν ένα μικροσκοπικό σπίτι με ρόδες από μια αγγελία στο Facebook Marketplace για περίπου 60.000 δολάρια και το πάρκαραν σε ένα οικόπεδο που νοίκιασαν από ιδιοκτήτες αγροκτήματος στο Sauvie Island – περίπου 30 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Πόρτλαντ. Το ενοίκιο ήταν 675 δολάρια το μήνα και περιελάμβανε τα κοινόχρηστα.
Στην φάρμα υπήρχαν άλλα τέσσερα μικροσκοπικά σπίτια καθώς και ένα κεντρικό σπίτι. «Η κοινότητα βρισκόταν σε ένα αγρόκτημα βιολογικής βοτανικής ιατρικής που φιλοξενούσε ζώα» δήλωσε ο Κάστρο. «Δεν το πολυσκεφτήκαμε καθώς φαινόταν σαν μια σπάνια ευκαιρία να ζήσουμε την εμπειρία αυτή σε ένα καταφύγιο άγριας ζωής» πρόσθεσε.
Το Sauvie Island έχει έκταση περίπου 24.000 στρέμματα, γεγονός που το καθιστά το μεγαλύτερο νησί κατά μήκος του ποταμού Κολούμπια. Περίπου 11.643 στρέμματα έχουν οριστεί ως περιοχή άγριας ζωής Sauvie Island. Σύμφωνα με την Πυροσβεστική Περιφέρεια του Sauvie Island, υπάρχουν περίπου 445 σπίτια στο νησί.
Το ζευγάρι ήξερε ότι δεν θα ήταν εύκολο, αλλά ήταν πρόθυμο να ξεκινήσει μια νέα περιπέτεια.
Πώς ήταν η ζωή σε ένα αγρόκτημα
Όταν το ζευγάρι μετακόμισε στο νέο μικροσκοπικό του σπίτι, έκανε αρκετές αλλαγές στους εσωτερικούς χώρους. Μετακίνησαν το υπάρχον κρεβάτι σε μια σταθερή ψηλή θέση, εγκατέστησαν μια ντουζιέρα και ανακαίνισαν την τουαλέτα κομποστοποίησης. Για να φωτίσουν τα πράγματα, έδωσαν επίσης στο μικροσκοπικό τους σπίτι ένα νέο χρώμα. Όλες αυτές οι αλλαγές τους κόστισαν λιγότερο από 2.000 δολάρια.
Και το να βρίσκονται σε ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που είχαν συνηθίσει, τους φάνηκε συναρπαστικό. «Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη φύση και την άγρια ζωή στην πιο αδιατάρακτη κατάστασή τους» δήλωσε ο Κάστρο. «Κάθε βράδυ, παρακολουθούμε τα πιο μαγευτικά ηλιοβασιλέματα. Η βραδινή σιωπή είναι εξίσου μαγευτική».
Εκείνη την εποχή, το ζευγάρι βασιζόταν στην πώληση των χειροτεχνιών του στις τοπικές αγορές για να βγάλει τα προς το ζην, ειδικά από τη στιγμή που ο Κάστρο απολύθηκε από τη δουλειά του όταν χτύπησε η πανδημία.
Ως μέρος της μίσθωσης με τον ιδιοκτήτη, το ζευγάρι ήταν επίσης υποχρεωμένο να βοηθάει στο αγρόκτημα, λέει ο Κάστρο. Αλλά λόγω της έλλειψης γεωργικών δεξιοτήτων, τα καθήκοντά τους περιορίζονταν στη διαχείριση των σκουπιδιών, την κομποστοποίηση, το πότισμα και την επίβλεψη των ορτυκιών στη φάρμα.Για να συμπληρώσουν τη συνεισφορά τους, το ζευγάρι προσφέρθηκε να βοηθήσει και με άλλους τρόπους, όπως το βάψιμο πινακίδων, τη βιντεοσκόπηση περιεχομένου βίντεο για τη φάρμα και τη φωτογράφηση προϊόντων.
Τα άλλα ζώα, όπως τα γουρούνια, τις κατσίκες και τις πάπιες, τα φρόντιζε η κύρια οικογένεια, αλλά επειδή τα μαντριά τους ήταν κοντά στο σπίτι τους, η παρατήρησή τους έγινε μέρος της καθημερινής ρουτίνας του ζευγαριού. «Τα λάτρεψα όλα και οι συμπεριφορές τους με εξέπληξαν» λέει ο Κάστρο.
Αντιμετωπίζοντας απροσδόκητες προκλήσεις
Όσο όμως, κι αν απολάμβαναν τη ζωή στο μικροσκοπικό σπίτι τους, συνειδητοποίησαν πως η προσαρμογή στο νέο τους περιβάλλον ήταν πιο δύσκολη από ό,τι περίμεναν. «Θα έλεγα ότι χρειάστηκαν μερικοί μήνες για να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η κατάσταση διαβίωσης δεν ήταν αυτό που περίμενα», δήλωσε ο Κάστρο.
Για παράδειγμα, τα προβλήματα με το διαδίκτυο. ««Βασιζόμασταν στο WiFi της κινητής τηλεφωνίας, το οποίο ήταν αναξιόπιστο και στην καλύτερη περίπτωση αργό», είπε, προσθέτοντας ότι το πρόγραμμα ίντερνετ κόστιζε 110 δολάρια το μήνα.
Επίσης, συχνά αντιμετώπιζαν διακοπές ρεύματος, ειδικά κατά την περίοδο των πυρκαγιών, όταν το ρεύμα έπεφτε κατά τη διάρκεια ισχυρών ανέμων, είπε.
Όταν ήρθε ο χειμώνας, οι παγωμένοι σωλήνες έγιναν πρόβλημα - ακόμη και με θερμαινόμενους σωλήνες, είπε ο Κάστρο: «Σε ορισμένες περιπτώσεις, αντιμετωπίζαμε έλλειψη νερού για μέρες».
Η τοποθεσία τους τους άφηνε επίσης εκτεθειμένους στα στοιχεία της φύσης. Ο Κάστρο θυμάται τις πυρκαγιές που ξέσπασαν στο Όρεγκον τον Σεπτέμβριο του 2020, όταν ο καπνός γέμισε τον αέρα γύρω τους και δημιούργησε επικίνδυνες συνθήκες αναπνοής για εβδομάδες. Γι' αυτόν, αυτό -σε συνδυασμό με τους περιορισμούς που υπήρχαν τότε για την πανδημία- ένιωσε σαν «σημείο καμπής» στο ταξίδι τους.
«Όταν ο καπνός της πυρκαγιάς κατέκλυσε το νησί, μας κράτησε κλειδωμένους μέσα στο μικροσκοπικό σπίτι λόγω των υψηλών επιπέδων τοξικότητας», δήλωσε ο Κάστρο. «Το να βγούμε από την πόρτα απαιτούσε μάσκα N90, ο αέρας μύριζε απαίσια και δεν είδαμε καθόλου φως του ήλιου όλο αυτό το διάστημα».
Το lockdown σήμαινε επίσης ότι δεν είχαν πουθενά αλλού να πάνε - ούτε καν στο Πόρτλαντ. «Ο μικρός μας κόσμος έγινε ακόμη μικρότερος και επικίνδυνος. Αυτή η κατάσταση έμοιαζε να μας ξεπερνά και αυτό ήταν τρομακτικό» δήλωσε ο Κάστρο.
Είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο ζώντας στη φύση ή όχι;
Σε σύγκριση με την πόλη, η ζωή στο αγρόκτημα μερικές φορές ήταν εξίσου γρήγορη. «Προς έκπληξή μας δεν επιβραδύναμε. Η Μητέρα Φύση πραγματικά σε κρατάει σε εγρήγορση» πρόσθεσε, σημειώνοντας: «Υπήρχε πάντα κάτι να κάνουμε στη φάρμα». Επίσης, κάτι που δεν είχαν σκεφτεί ποτέ όταν ζούσαν στην πόλη, όπου τα πάντα βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής, ήταν το γεγονός πως εκεί θα έπρεπε να μαγειρεύουν μόνοι τους. «Καταλαβαίνω πλήρως ότι ορισμένες από τις προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε είναι κοινές καθημερινές δυσκολίες και δεν παραπονιέμαι», δήλωσε. «Ειλικρινά, δεν μπήκα σε αυτό το ταξίδι με σαφή αίσθηση του εαυτού μου ή των δυνατοτήτων μου».
Παρόλα αυτά, είναι ευγνώμων για την ευκαιρία που το δόθηκε να πειραματιστεί με έναν τρόπος ζωής όπως αυτός, ο οποίος τον βοήθησε να αναπτυχθεί και να μάθει. «Στην πραγματικότητα, είμαι περήφανος για το
Αποχαιρετώντας τη ζωή σε ένα μικροσκοπικό σπίτι
Μετά από δύο χρόνια, μετακόμισαν σε ένα διαμέρισμα και αποφάσισαν να βάλουν το μικροσκοπικό σπίτι τους προς πώληση.Μετά από εβδομάδες, πούλησαν τελικά το μικροσκοπικό σπίτι τους σε ένα ζευγάρι στον Καναδά που ήθελε να το χρησιμοποιήσει ως εξοχικό. Προτίμησαν να κρατήσουν το ποσό για το οποίο πούλησαν το μικροσκοπικό σπίτι ιδιωτικό.
Το 2023, το ζευγάρι μετακόμισε για άλλη μια φορά, αυτή τη φορά σε ένα ενοικιαζόμενο σπίτι στο Πόρτλαντ. Όμως, με το μισθωτήριο να λήγει σύντομα, σκέφτονται τώρα την επόμενη κίνησή τους - η οποία περιλαμβάνει την αποχώρηση από το Όρεγκον.
Ενώ τα μελλοντικά τους σχέδια είναι ακόμη αβέβαια, γνωρίζουν ότι δεν θα ζήσουν ξανά σε ένα μικροσκοπικό σπίτι με ρόδες. Είναι πλέον έτοιμοι να μετακομίσουν και πάλι σε μια μεγάλη πόλη. «Η Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ ήταν πάντα το σπίτι μας, οπότε θα ήταν μια άνετη μετάβαση», δήλωσε ο Κάστρο.
Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισε το ζευγάρι, ο Κάστρο δήλωσε ότι δεν θέλει να αποθαρρύνει κανέναν από το να ακολουθήσει αυτή την επιλογή.
«Η αληθινή ελευθερία είναι η ικανότητα να πειραματίζεσαι και να ξεπερνάς τα όριά σου», δήλωσε. «Είμαι επίσης τόσο ευγνώμων που έχω έναν σύντροφο για να κάνω μαζί του αυτό το ταξίδι και να το περάσουμε μαζί».