Ο Νορβηγός ποδοσφαιριστής Pal Enger τα είχε όλα: Λάμψη, δόξα, χρήμα αλλά και παρανομία, καθώς η ζωή του ήταν σαν μια πραγματική ταινία δράσης.
Ωστόσο, όλα αυτά προέρχονταν από την εγκληματική του δράση και όχι από την απόδοσή του στο χορτάρι.
Ο Pal Enger ζούσε μια διπλή ζωή ως κακοποιός: Όταν δεν έπαιζε στο γήπεδο, διέπραττε ληστείες, ανατίναζε ταμεία και λειτουργούσε παράνομα καζίνο.
Ο ίδιος έμελλε να δει το όνομά του να γράφεται με πηχυαίους τίτλους στις εφημερίδες, όχι για κάποιο σπουδαίο γκολ αλλά για την «κλοπή του αιώνα», όταν σχεδίασε και έκλεψε το αριστούργημα «Η Κραυγή», αξίας 120 εκατομμυρίων λιρών, του καλλιτέχνη Έντβαρντ Μουνκ (Edvard Munch), από την Εθνική Πινακοθήκη του Όσλο. Μια τολμηρή, κινηματογραφική ληστεία, διαρκείας μόλις λίγων δευτερολέπτων, που όμως του κόστισε έξι χρόνια στη φυλακή.
Η εγκληματική του καριέρα ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, καθώς η φτώχεια πυροδότησε τον εθισμό του στην παραβίαση του νόμου -ακόμα και όταν έπαιζε στη Valerenga, την κορυφαία ομάδα του Όσλο.
«Μεγάλωσα στην Tveita, στην ανατολική πλευρά του Όσλο, όπου οι άνθρωποι δεν είχαν πολλά χρήματα. Ξεκινήσαμε να παραβαίνουμε τον νόμο όταν ήμασταν πολύ μικροί και το βρήκα συναρπαστικό. Συνέχισα γιατί το απολάμβανα», δήλωσε στη βρετανική «The Sun».
«Είχα μια καλή ζωή. Ταξίδευα πολύ μεταξύ των αγώνων ποδοσφαίρου και χάλαγα τα χρήματά μου σε αυτοκίνητα -Porsche, Mercedes και BMW. Ασχολήθηκα τόσο πολύ με το έγκλημα στα 20 μου που είχα τα πάντα: αυτοκίνητα, σκάφη, χρήματα, τις πιο όμορφες γυναίκες στο Όσλο. Αλλά ήθελα περισσότερα», πρόσθεσε.
Ο Enger, στα 56 του πλέον χρόνια, έσπασε τη σιωπή του και μίλησε για πρώτη φορά για τη ζωή και τη δράση του στο ντοκιμαντέρ «The Man Who Stole The Scream» (Ο άνδρας που έκλεψε την Κραυγή), του Sky News.
Εξιστόρησε την εξωπραγματική κλοπή του σπουδαίου έργου τέχνης, που προκάλεσε ανθρωποκυνηγητό σε όλο τον κόσμο, και δήλωσε αμετανόητος.
«Ίσως υπάρχουν κάποια πράγματα που θα έκανα διαφορετικά στη ζωή μου. Αλλά η κλοπή της ''Κραυγής'' ήταν τέλεια. Ήταν όμορφο να έχω τον πίνακα και να γνωρίζω ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να τον αγγίξει. Δεν μετανιώνω γι' αυτό».
Μάλιστα, η επιλογή του συγκεκριμένου πίνακα μόνο τυχαία δεν ήταν για τον Enger. Η σύνδεσή του με το αριστούργημα του Μουνκ ξεκίνησε ως νεαρό αγόρι που προσπαθούσε να ξεφύγει από τον βίαιο πατριό του στα πολυώροφα διαμερίσματα της πιο φτωχής συνοικίας του Όσλο.
Όταν είδε για πρώτη φορά τον πίνακα και τη φιγούρα που έμοιαζε με φάντασμα να σφίγγει τα αυτιά του καθώς ουρλιάζει από αγωνία, ο Enger είδε μια αντανάκλαση του δικού του βασανισμού και από τότε επισκεπτόταν τακτικά την γκαλερί για να το βλέπει.
Το σχέδιο για την «κλοπή του αιώνα»
Μαζί με τον καλύτερο φίλο του, Bjorn Grytdal, ο Enger άρχισε να κλέβει σοκολάτες και ρολόγια από κοσμηματοπωλεία. Στη συνέχεια, ανατίναζε ΑΤΜ και χρηματοκιβώτια, αλλά και εισέβαλε σε σπίτια για να κλέψει.
Είχε εμμονή με την εμβληματική γκανγκστερική ταινία «Ο Νονός» και ήταν πολύ διαφορετικός από τους άλλους συμπαίκτες του. Και ενώ γινόταν όλο και πιο γνωστός στη χώρα του, με το άστρο του να λάμπει, εκείνος ήθελε κάτι παραπάνω. Έτσι, αποφάσισε να κλέψει την «Κραυγή», με συνεργό τον φίλο του.
Έβαλαν το σχέδιο σε εφαρμογή, κόβοντας το λεπτό τζάμι της Εθνικής Πινακοθήκης με σκοπό να αρπάξουν την ελαιογραφία. Ωστόσο, έκλεψε λάθος πίνακα, επίσης έργο του Μουνκ. Συνελήφθη και εξέτισε τέσσερα χρόνια στη φυλακή.
Το 1994 αποφάσισε να ξαναπροσπαθήσει. Ωστόσο, μιας και θα ήταν ο No1 ύποπτος, έβαλε κάποιον άλλον να διαπράξει τη ληστεία. Ο άνδρας, με έναν ακόμη συνεργό, άρπαξε τον πίνακα μέσα σε 90 δευτερόλεπτα. Μάλιστα, έπειτα από υπόδειξη του Enger, άφησαν ένα περιπαικτικό σημείωμα στην Πινακοθήκη: «Χίλια ευχαριστώ για την κακή ασφάλειά σας».
Η αστυνομία της Νορβηγίας ζήτησε τη συνδρομή της Scotland Yard, ενώ ο Enger παρέμεινε στη λίστα των υπόπτων. Λίγο αργότερα συνελήφθη και καταδικάστηκε σε έξι χρόνια και τρεις μήνες, εκτίοντας τη μεγαλύτερη ποινή που έχει επιβληθεί ποτέ στη χώρα για ληστεία.
Σήμερα δηλώνει καλλιτέχνης, δημιουργώντας τα δικά του έργα τέχνης. Μάλιστα, θεωρεί ότι η «Κραυγή» έγινε δημοφιλέστερη χάρη σε εκείνον. «Πριν ήταν κρεμασμένος στη γωνία, αλλά τώρα είναι στη μέση. Έφτιαξαν ένα νέο μουσείο εξαιτίας μου», δήλωσε στο ντοκιμαντέρ του Sky News.