Το «The dog project» της φωτογράφου Όλγας Αμηρίδου σχετίζεται με τον δεσμό που αναπτύσσουν οι άνθρωποι με τα κατοικίδιά τους και απαθανατίζεται μέσα από δυνατά πορτρέτα.
Έχουμε συνηθίσει να απευθυνόμαστε σε επαγγελματία φωτογράφο για κάποιον επικείμενο γάμο, βάφτιση και πλέον, στην εποχή του Instagram, για το ταξίδι της εγκυμοσύνης. Σπάνια τα θέματα διευρύνονται από μια φωτογράφο με τον τρόπο που το έκανε η Όλγα Αμηρίδου, η οποία, μέσα από το «The dog project», επιχειρεί όχι μόνο να φωτογραφίζει σκύλους, αλλά και να αποτυπώνει με τον φακό της τη σχέση που έχουν αναπτύξει με τον «γονιό» τους.
Τι ακριβώς κάνει; Φωτογραφίζει τους τετράποδους φίλους μας -σκύλους και γάτες- μόνους αλλά και με τους ιδιοκτήτες τους και μέσω των πορτρέτων δείχνει τη σχέση αγάπης και αφοσίωσης που έχουν διαμορφώσει. Το έναυσμα για το ιδιαίτερο αυτό project έδωσε ο δικός της σκύλος, ο Άρης, ένα golden retriever 13 ετών, που ενδεχομένως κάποιοι ήδη να γνωρίζετε, καθώς διατηρεί τον δικό του λογαριασμό στο Instagram εδώ και πολλά χρόνια και είναι εξαιρετικά δημοφιλής.
«Το "The dog project" ξεκίνησε το 2017 προς 2018. Εγώ πριν από αυτό φωτογράφιζα τον δικό μου σκύλο, τον Άρη, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο, απλά για εμένα. Του έφτιαξα ένα page στο Instagram όπου έδειχνα την καθημερινότητά του και άρχισε να πηγαίνει καλά. Μετά, οι χρήστες άρχισαν να βλέπουν τις πιο επαγγελματικές φωτογραφίες και ξεκίνησαν κάποιοι φίλοι και γνωστοί να μου λένε “Θέλω κι εγώ κάτι αντίστοιχο για τον δικό μου σκύλο” ή “Γιατί δεν το κάνεις και για άλλα σκυλιά;”. Oι περισσότεροι με παρότρυναν σε αυτό και κάπως έτσι ξεκίνησε η επαγγελματική πορεία του “The dog project”», λέει η ίδια και συμπληρώνει με τρυφερότητα για τον σκύλο της: «Ο Άρης είναι η αρχή όλων των καλών στην ενήλικη ζωή μου. Ξεκίνησα το “The dog project”, αλλά και ό,τι έχω καταφέρει μέχρι στιγμής με τα ζώα, το έχω κάνει με τον Άρη. Έχω γνωρίσει τρομερούς ανθρώπους είτε μέσω του Άρη είτε με τον Άρη, γιατί τους αρέσει πάρα πολύ ο σκύλος και μπορεί απλά να μας πλησιάσουν για να τον χαϊδέψουν ή να του μιλήσουν ή μπορεί σε μια βόλτα να τον αναγνωρίσουν από το Instagram. Οπότε, ναι, ο Άρης πραγματικά μου έχει φέρει τρομερές γνωριμίες με πολύ ωραίους ανθρώπους που μετέπειτα έγιναν φίλοι. Μια αστεία ιστορία που θυμάμαι είναι όταν το 2017 ήμουν στην Αστυπάλαια για διακοπές και πήγαμε σε μια απομονωμένη παραλία που ήταν προσβάσιμη μόνο με καΐκι. Κατεβαίνω με τον Άρη και τη μητέρα μου και ξαφνικά εκεί που ήμασταν με τσάντες, σκύλο, ομπρέλες ακούω μια φωνή να λέει “Άρη, Άρη”. Γυρνάω και βλέπω μια άγνωστη κοπέλα να μας πλησιάζει και να με ρωτάει “Συγγνώμη, αυτός δεν είναι ο Άρης;” και της λέω “Ναι, τον ξέρεις; Γνωρίζεστε;”. Mου απαντάει: “Τον βλέπω στο Instagram, τον αγαπώ πάρα πολύ, μπορώ να τον χαϊδέψω;”. Kαι αυτή η κοπέλα, η Ρεβέκκα, μετά από 1-2 χρόνια πήρε τον δικό της σκύλο με αφορμή τη σχέση που έβλεπε να έχω εγώ με τον Άρη».
H συνάντησή μας έγινε στο στούντιό της στο Ελληνικό, το οποίο καθημερινά επισκέπτονται πολλοί άνθρωποι με τα κατοικίδιά τους τους και περνούν μια ώρα πολύ διασκεδαστική. «Φωτογραφίζω τον σκύλο μόνο του, αλλά και κάποια οικογενειακά πορτρέτα, μαθαίνω την ιστορία τους, πώς ήρθε στην οικογένεια. Πάντα όσο είμαστε στη φωτογράφιση, συζητάμε πάρα πολύ», εξηγεί η Όλγα για τη διαδικασία.
«The Dog Project»: Όταν η δυνατή φιλία και αγάπη του σκύλου με τον ιδιοκτήτη του αποτυπώνεται στα πιο τρυφερά κλικ
Ρίχνοντας μια ματιά στο account του «The Dog Project» βλέπω δεκάδες χαρούμενες μουσούδες, πανέμορφα δραστήρια ζώα, και εικόνες που ξεχειλίζουν τρυφερότητα. Καθένα έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. «Τώρα θα σου μιλήσω για τον Gatsby. Τον φωτογράφισα πρώτη φορά όταν ήταν 8-9 μηνών, το 2020 και από τότε μέχρι και σήμερα έχουμε κάνει 6 φωτογραφίσεις. Πλέον είμαστε φίλες και με τη μαμά του, αλλά και ο Gatsby και ο Peper, τα δύο σκυλιά της οικογένειας, είναι φίλοι με τον Άρη. Έχει πολύ συναίσθημα το "The Dog Project" , δεν είναι μια απλή φωτογράφιση. Υπάρχει νοιάξιμο, επικοινωνία, αγάπη, δέσιμο».
Πέρα όμως από τη φωτογράφιση των σκύλων με τους ιδιοκτήτες τους, η Όλγα Αμηρίδου έχει έναν απώτερο σκοπό: να βοηθήσει εγκαταλελειμμένα σκυλιά να βρουν ένα σπίτι. Στο site του «The Dog Project», μάλιστα, υπάρχει η κατηγορία Τhe Sheltered dogs, όπου μπορείτε να δείτε φωτογραφίες ζώων που δίνονται για υιοθεσία.
«To κομμάτι της φιλοζωίας με ενδιαφέρει πάρα πολύ, αλλά πρακτικά μου είναι δύσκολο να είμαι ενεργό μέλος μια φιλοζωικής ομάδας από θέμα χρόνου, αλλά κυρίως από ψυχολογικής πλευράς. Επειδή στο παρελθόν είχε τύχει να βοηθήσω ένα ζώο χτυπημένο από αυτοκίνητο στο Γκάζι, αλλά δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ και με στιγμάτισε πάρα πολύ, έψαξα άλλους τρόπους να βοηθήσω και να προωθήσω υιοθεσίες σκύλων. Και αφού είμαι φωτογράφος, μπορώ μέσω της δουλειάς μου να το κάνω. Πηγαίνω λοιπόν σε καταφύγια, είτε του δήμου Αθηναίων είτε της Dogs Voice ή του Save a greek stray και φωτογραφίζω εθελοντικά τους σκύλους. Με κάνει τρομερά χαρούμενη όταν βλέπω ένα σκυλάκι που έχω φωτογραφίσει να έχει υιοθετηθεί και έχω αρκετά τέτοια παραδείγματα».
Η δουλειά της, αν και εξειδικευμένη, δεν εστιάζεται σε έναν μόνο τομέα. To «The dog project» είναι παράλληλο με την κύρια ενασχόλησή της που είναι η φωτογράφιση κτιρίων. «Η βασική μου δουλειά είναι να φωτογραφίζω κτίρια, συνεργάζομαι με αρχιτέκτονες και διακοσμητές, αλλά έχω καταφέρει και τα έχω διαφοροποιήσει. Μου αρέσουν πάρα πολύ και τα δύο, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω ή αν μπορούσα να βιοποριστώ μόνο από το ένα, θα ήθελα να είμαι σε ένα στούντιο όλη μέρα και να φωτογραφίζω σκύλους. Ουσιαστικά αυτό είναι το "The dog project". Πάντρεψα την αγάπη μου για τη φωτογραφία με την αγάπη μου για τα ζώα και τους σκύλους».
Βλέποντας τις φωτογραφίες της με τον Άρη, τη ρωτάω αν υπάρχει κάποια συγκινητική ιστορία που να θυμάται. «Είναι αρκετές οι ιστορίες που μου έχουν προκαλέσει πολύ έντονα συναισθήματα, σίγουρα ξεχωρίζω την ιστορία του Τζιμάκου που τον φωτογράφισα πριν 3 χρόνια περίπου και είχε ένα τροχαίο ατύχημα μαζί με τη μαμά του και ήταν ο μόνος από τους επιβαίνοντες που τραυματίστηκε. Έκτοτε ο Τζιμακος είναι ανάπηρος και ζει μια ευτυχισμένη και δραστήρια ζωή που δεν του λείπει τίποτα. Αλλά και εκείνη της Ζάρα που έφυγε πολύ ξαφνικά και σε μικρή ηλικία! Θυμάμαι πάντα όλα τα σκυλάκια που έχω γνωρίσει και φωτογραφίσει και δεν είναι πια στη ζωή, τη Σουπιά, τον Ράστυ, την Τζένα, τον Σοφοκλάκο. Είναι ακόμα πιο σημαντικό για εμένα που αυτοί οι άνθρωποι έχουν τις φωτογραφίες και θα θυμούνται πάντα αυτή την όμορφη εμπειρία της φωτογράφισης.».
Τα στιγμιότυπα της Όλγας αποτυπώνουν καθημερινές ρουτίνες και προσωπικές στιγμές των κατοικίδιων με τους ιδιοκτήτες τους, ενσταντανέ μιας ζωής τρομερά οικείας για εκείνους. Τα σχέδια, ωστόσο, δεν σταματούν εδώ. Ούσα δραστήρια, πέρα από το «Τhe dog project», αυτό το διάστημα έχει επικεντρωθεί και στην προετοιμασία του «Pet healing stories». «Θα δείτε και θα ακούσετε ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι έχουν βιώσει κάτι πάρα πολύ δύσκολο στη ζωή τους, είτε σωματικά είτε ψυχολογικά, και πώς του βοήθησε η συμβίωση με τα κατοικίδια να το ξεπεράσουν. Είναι ένα πολύ μεγάλο project με οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο ξεκίνησε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή δική μου, όταν βίωσα κατάθλιψη. Όταν βγήκα από αυτό και έκανα ένα flashback του τι πέρασα, συνειδητοποίησα πόσο βοηθητικός ήταν ο σκύλος μου σε όλο αυτό. Αυτή ήταν η αφορμή και γι' αυτό λέω ότι ο Άρης έχει υπάρξει τρομερά βοηθητικός, σπουδαίος και πολύτιμος για μένα», αναφέρει η ίδια.
Ο Αρης σήμερα είναι 13 ετών και σχεδόν σε όλες τις φωτογραφίες της Όλγας είναι δίπλα της. Τον περασμένο Απρίλιο έμαθε κατά τύχη κάποια δυσάρεστα νέα για την υγεία του, τα οποία και επιβεβαιώθηκαν λίγες μέρες αργότερα, μετά από περισσότερες εξετάσεις. Ο Άρης έχει καρκίνο και κάθε ημέρα από τότε είναι καινούργια και διαφορετική. «Ο κύριος Αρούλης είναι ο πιο θετικός σκύλος του κόσμου και είναι πάντα χαρούμενος και γεμάτος αγάπη. Αυτό με έμαθε και με άλλαξε στο πώς βλέπω τα πράγματα. Με έχει μάθει να βλέπω τη θετική πλευρά, κάπως έτσι αποφάσισα πως δεν έχει κανένα νόημα να πενθώ ενώ αυτός είναι ακόμα εδώ, δίπλα μου και χαρούμενος», καταλήγει η Όλγα.
Πού: The Dog Project, Ιασωνίδου 22Α, Ελληνικό, τηλέφωνο: 694 7306 205