Είναι σπάνιο το φαινόμενο οι ηθοποιοί να ασκούν οι ίδιοι δριμεία κριτική στη δουλειά και τους ρόλους που επέλεξαν. Εκτός φυσικά από τις παρακάτω περιπτώσεις...
Μερικές φορές απλώς πρέπει να εργαστείς. Μερικές φορές αρκεί να δουλέψεις, για να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου - είτε είσαι εργάτης, είτε υπάλληλος γραφείου, είτε ηθοποιός.
Οι παρακάτω περιπτώσεις ανήκουν σε γνωστούς, πασίγνωστους, ηθοποιούς που αποκήρυξαν οι ίδιοι την ταινία στην οποία συμμετείχαν - είτε επειδή, εκ των υστέρων δεν τους άρεσε, είτε επειδή σήμερα και με ένα νέο ζευγάρι μάτια, τους φαίνεται παρωχημένη.
Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στο «Zoolander 2»
Πριν περίπου μια δεκαετία, ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αποφάσισε να παίξει «για πλάκα» έναν non-binary χαρακτήρα με το όνομα All στην ταινία Zoolander 2 του Μπεν Στίλερ το 2016. Ο ρόλος ήταν αμφιλεγόμενος και εκείνη την εποχή - υπήρξε μάλιστα και ένα διαδικτυακό petition που προέτρεπε σε μποϊκοτάζ.
Το 2022, ο Κάμπερμπατς ζήτησε συγγνώμη, λέγοντας στο Variety: «Σε αυτή την εποχή, ο ρόλος μου δεν θα ερμηνευόταν ποτέ από κανέναν άλλο παρά από έναν/μια τρανς ηθοποιό. Αλλά θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή δεν το σκεφτόμουν έτσι. Και αυτό μού γύρισε λίγο μπούμερανγκ».
Προφανώς, ο ρόλος αυτός «παίζει» ακόμα στο μυαλό του, αφού την προπερασμένη εβδομάδα τον ξανανέφερε μιλώντας πάλι στο Variety. «Πρέπει να απολογηθώ γι' αυτό [τον ρόλο] αρκετά συχνά. Είναι δύσκολο να μιλήσω γι' αυτό», δήλωσε. «Αγαπώ αυτή την ομάδα ανθρώπων που έκαναν το πρώτο Zoolander και ήταν η ευκαιρία να συμμετέχω σε κάτι που την πρώτη φορά που έγινε ήταν... εμβληματικό. Αλλά τώρα έγινε περίπλοκο και παρεξηγήθηκε και στεναχώρησα πολύ κόσμο. Το σέβομαι αυτό, οπότε μάλλον δεν θα το έκανα ξανά τώρα».
Η Έμα Στόουν στο «Aloha»
Η καριέρα της άνθισε την τελευταία δεκαετία, αλλά το 2015 η Emma Stone δεν ήταν όσο γνωστή όσο σήμερα. Σε αυτό συνετέλεσε και ο ρόλος της στην ταινία «Aloha» του Κάμερον Κρόου με θέμα και επίκεντρο τη Χαβάη.
Ακόμη και πριν από την κυκλοφορία της ταινίας, ομάδες ακτιβιστών κατήγγειλαν την ταινία περί «whitewashing της ασιατικής κουλτούρας»
[σ.σ: ο όρος αναφέρεται σε παρουσίαση των καταστάσεων με τρόπο που να ευνοεί τους λευκούς], γεγονός που ώθησε την Stone να πει ότι «έμαθε για την τρελή ιστορία του whitewashing στο Χόλιγουντ και πόσο διαδεδομένο είναι πραγματικά το πρόβλημα. Έχει πυροδοτήσει μια συζήτηση που είναι πολύ σημαντική. Υπάρχει πολλή συζήτηση για το πώς θέλουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους να εκπροσωπούνται στην οθόνη και τι πρέπει να αλλάξουμε ως επιχείρηση για να αντικατοπτρίζουμε τον πολιτισμό με πιο σαφή τρόπο και όχι με εξιδανικευμένο τρόπο».
Ο Τιμ Ροθ στο «United Passions»
Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς μια ταινία τόσο κακοσχεδιασμένη όσο το «United Passions» του 2014, ένα έργο ματαιοδοξίας της Fifa που κυκλοφόρησε λίγο πριν η Fifa βυθιστεί σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς που την έριξε στην εσωστρέφεια.
Η ταινία ήταν αποτυχημένη, καθώς δεν κατάφερε να αποσβέσει ούτε τα 200.000 δολάρια από τον συνολικό προϋπολογισμό των 32 εκατομμυρίων δολαρίων που κόστισε.
Ο άνδρας που υποδύθηκε τον - ατιμασμένο πλέον - πρόεδρο της Fifa, Sepp Blatter δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να ζητήσει συγγνώμη για το ρόλο του σε αυτήν.
Μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα Die Welt το 2015, ο σπουδαίος κατά τ' άλλα, Τιμ Ροθ είπε: «Ζητώ συγγνώμη που δεν αμφισβήτησα τον σκηνοθέτη, δεν αμφισβήτησα το σενάριο. Μισούσα ακόμη και την στιγμή που το έκανα, ήταν η λάθος ταινία, αλλά για τους σωστούς λόγους. Είχα δύο παιδιά στο κολέγιο, οπότε έπρεπε να πάρω μια οικονομική απόφαση αλλά όταν παίρνεις αυτή την απόφαση πρέπει να την ακολουθήσεις. Είναι δύσκολο, να είσαι σε κάτι που δεν θέλεις να κάνεις, αλλά χαίρομαι που το έκανα για την οικογένειά μου». Με άλλα λόγια, το United Passions ήταν «μια χάλια ταινία που έκανα για τα λεφτά».
Ο Mαχέρσαλα Άλι στο «Green Book»
Σχεδόν όλοι όσοι συμμετείχαν στην ταινία Green Book του 2018 έχουν ζητήσει συγγνώμη για κάτι που έκαναν τότε ή στο κοντινό τους παρελθόν, αλλά κανείς δεν ήταν τόσο σκληρός με τον εαυτό του, όσο ο Mahershala Ali, ο οποίος υποδύθηκε τον πραγματικό πιανίστα Don Shirley.
Παρά το γεγονός ότι ο Άλι κέρδισε Όσκαρ για το ρόλο, κανείς δεν εξοργίστηκε περισσότερο από τον αδελφό του Shirley, ο οποίος αποκάλεσε την ταινία «ένα ψέμα».
Τότε, ο Ali τηλεφώνησε στην οικογένεια του Shirley. «Μου τηλεφώνησε ο Mahershala Ali, ένα πολύ, πολύ κόσμιο τηλεφώνημα, από τον ίδιο προσωπικά. Τηλεφώνησε σε μένα και στον θείο μου Maurice, στο οποίο ζήτησε συγγνώμη αν υπήρξε κάποια προσβολή», δήλωσε ο ανιψιός του Shirley, Edwin Shirley. Και συνέχισε:
«Αυτό που μας είπε ήταν: "Αν σας προσέβαλα, λυπάμαι πάρα πολύ. Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα με το υλικό και το σενάριο που είχα στα χέρια μου. Δεν γνώριζα ότι υπήρχαν στενοί συγγενείς με τους οποίους θα μπορούσα να είχα συμβουλευτεί για να προσθέσω κάποιες αποχρώσεις στον χαρακτήρα του ανθρώπου που υποδύθηκα"».
Ο Πολ Νιούμαν στο «Το ασημένιο δισκοπότηρο»
Η καριέρα του Πολ Νιούμαν στον κινηματογράφο φάνηκε να ξεκινάει δυναμικά το 1954, όταν η πρώτη του κινηματογραφική ερμηνεία, στην ταινία «The Silver Chalice» (Το ασημένιο δισκοπότηρο) του Βίκτορ Σάβιλ, είχε ως αποτέλεσμα μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Παρ' όλα αυτά, η ταινία όχι μόνο δεν έμεινε στην ιστορία, αλλά θεωρείται τόσο άθλια, καθώς κατέχει βαθμολογία 13% στο Rotten Tomatoes για το βαρύγδουπο σενάριο και τα μη αυθεντικά σκηνικά της.
Ωστόσο, ο Νιούμαν - που υποδύθηκε τον καλλιτέχνη που έφτιαξε το δισκοπότηρο από το οποίο ήπιε ο Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο - ήταν αυτός που είχε να πει τα χειρότερα γι' αυτήν.
Αποκαλώντας την ταινία «τη χειρότερη ταινία που γυρίστηκε τη δεκαετία του 1950», ο Νιούμαν προσπάθησε ενεργά να... καταστρέψει την κληρονομιά της.
Όταν η ταινία παιζόταν κάθε βράδυ για μια εβδομάδα σε τηλεοπτικό σταθμό του Λος Άντζελες στις αρχές της δεκαετίας του '60, ο Νιούμαν δημοσίευσε διαφημίσεις σε εμπορικές εφημερίδες που έγραφαν: «Ο Πολ Νιούμαν ζητάει συγγνώμη κάθε βράδυ αυτή την εβδομάδα - Κανάλι 9». Αυτό μόνο τράβηξε την προσοχή όλων στην ταινία, η οποία έλαβε ασυνήθιστα υψηλή τηλεθέαση!
Ο Μαρκ Γουόλμπεργκ στο «The Happening»
Ο Μαρκ Γουόλμπεργκ δεν ζητάει συχνά συγγνώμη - το αντίθετο μάλιστα. Αλλά μερικές φορές η συμμετοχή του σε μια ταινία ξεπερνά τα όρια τόσο κατάφωρα που θα ήταν λάθος αν δεν το αναγνώριζε. Μιλάμε, φυσικά, για τον ρόλο του στην ταινία του M. Night Shyamalan «The Happening» του 2008.
Μια κακή ταινία με την κλασική έννοια, με την έννοια ότι δεν μπορείς να καταλάβεις αν το καστ και το συνεργείο το κάνουν επίτηδες ή όχι, το «The Happening» είναι μια ταινία για... τηλεπαθητικά δέντρα που οδηγούν τους ανθρώπους στην αυτοκτονία. Το σενάριο είναι τόσο κακό που ο Wahlberg αισθάνθηκε αναγκασμένος να ζητήσει συγγνώμη δημοσίως.
«[Η υπόθεση της ταινίας] Είναι αυτή που είναι. Δεν μπορείς να με κατηγορήσεις που δεν θέλω να προσπαθήσω να παίξω τον καθηγητή φυσικών επιστημών. Τουλάχιστον δεν έπαιζα έναν μπάτσο ή έναν απατεώνα», είπε σε μια εκ των υστέρων συνέντευξή του.