Στη σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του, όταν ήρθε αντιμέτωπος με τον καρκίνο, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Σπύρος Παπαδόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Ο δημοφιλής ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα», με τον ίδιο να μιλάει αρχικά για το πώς έχει φιλοσοφήσει τη ζωή και να εξηγεί ότι την αντιμετωπίζει ως ένα δώρο.
«Έχω πολύ τακτοποιημένες σκέψεις σχετικά με τα υπαρξιακά μου, την απώλεια κ.λπ. Ήταν δώρο που ήρθαμε στη ζωή και που, εμένα προσωπικά, μου φέρθηκε η ζωή έτσι, παρά τα πολλά προβλήματα. Είχα πολύ δύσκολα πράγματα μέχρι κάποια στιγμή στη ζωή μου, όμως το βλέπω σαν δώρο. Το ότι αρρώστησα κάποια στιγμή και έγινα καλά και άμα είναι να τελειώσει θα τελειώσει... Δεν έχω τέτοια θέματα», είπε χαρακτηριστικά ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Σπύρος Παπαδόπουλος για την περιπέτεια της υγείας του: Βλέπω ανθρώπους που φοβούνται πολύ, παίζει ρόλο η ψυχολογία
Ο Σπύρος Παπαδόπουλος εξήγησε και τον λόγο για τον οποίο αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, τονίζοντας το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία και το να μη φοβάται κανείς όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάτι τέτοιο.
«Πιο πολύ το κάνω μήπως και επηρεάσω κάποιον άνθρωπο, γιατί εμένα δεν μου κάνει καλό και να τα λέω -δεν μου κάνει ούτε καλό ούτε κακό- και δεν μου αρέσει να τα λέω. Αλλά το κάνω μήπως επηρεάσω κάποιον άνθρωπο, γιατί βλέπω ανθρώπους που φοβούνται τόσο πολύ... Εμένα οι γιατροί μού είπαν: “Τη μισή δουλειά την έκανες εσύ, γιατί δεν πιστεύαμε ότι πραγματικά το εννοείς το πόσο άνετος είσαι”. Παίζει ρόλο η ψυχολογία», τόνισε ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του ο ηθοποιός είχε αποκαλύψει για την περιπέτεια της υγείας του: «Μου είπε "κάτι περίεργο βλέπω εδώ, να πας να το κοιτάξεις, μάλλον θα είναι λίπωμα". Εγώ, από το ύφος του, κατάλαβα ότι δεν είναι λίπωμα. Ο ακτινοδιαγνώστης ήταν από αυτούς που μιλούν φόρα-παρτίδα. Μου είπε ότι είναι σαν πορτοκάλι στο νεφρό και πως ''αν έχει διηθήσει στην κάψα, σε δύο μήνες θα έχεις φύγει, αλλιώς βγάζουμε το νεφρό και τελειώνουμε". Πέρασαν δύο ημέρες μέχρι να το μάθουμε. Τελικά, το μάθαμε, δεν είχε διηθήσει, βγάλαμε το νεφρό και όλα καλά. Εγώ για περίπου δύο μήνες χρειαζόμουν μια βοήθεια, την είχα από τους φίλους και την κοπέλα μου. Αλλά από την πρώτη στιγμή δεν έβλεπα την ώρα να γυρίσω στη δουλειά μου. Έλεγα "ο καρκίνος τη δουλειά του κι εγώ τη δική μου". Με το που άρχισα τις πρόβες στο θέατρο τα ξέχασα όλα».
«Είμαι από τους τυχερούς, δεν χρειάστηκε να επανενταχθώ ή να πάρω λιγότερη εργασία. Τελικά παίζει ρόλο η ψυχολογία. Δεν άφησα το μυαλό μου να πάει σε σκέψεις, όπως "αν θα ξανάρθει". Έτσι πορεύομαι μέχρι τώρα, έχουν περάσει 11 χρόνια και πάω όλο και καλύτερα. Είναι κι αυτό μια ασθένεια», είχε προσθέσει τότε ο ηθοποιός.