Τα τελευταία χρόνια, καθώς κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος ο βιγκανισμός, βλέπουμε όλο και πιο συχνά φυτικές εναλλακτικές στο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Ωστόσο, για πολλούς ανθρώπους αυτά τα προϊόντα δεν καταφέρνουν να μιμηθούν ικανοποιητικά τη γεύση, την υφή ή την ευκολία της χρήσης των ζωικών προϊόντων.
Κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει όμως. Αρκετές νεοφυείς επιχειρήσεις εξετάζουν τώρα τη χρήση της ζύμωσης προκειμένου να δημιουργήσουν βίγκαν προϊόντα τα οποία θα είναι βιολογικά πανομοιότυπα με τα ζωικά. Μέλι, ας πούμε, ίδιο με αυτό που παράγουν οι μέλισσες σε κάθε μόριό του, χωρίς ωστόσο να έχει συμβάλλει ούτε μία μέλισσα.
Μέσω της διαδικασίας της ζύμωσης, μικροοργανισμοί τρέφονται με μία τροφή και παράγουν ένα χρήσιμο προϊόν – κάποιοι μύκητες, για παράδειγμα, τρώγοντας σάκχαρα παράγουν αλκοόλ για την παρασκευή μπίρας.
Επιλέγοντας όμως προσεκτικά τόσο τους μικροοργανισμούς όσο και την τροφή τους, μπορεί κανείς να δημιουργήσει άλλα προϊόντα, οτιδήποτε, από μέλι, ασπράδι αυγών έως γάλα.
Η νέα αυτή τεχνολογία χρησιμοποιεί τους μύκητες ως πλατφόρμα μετατροπής, προσθέτοντας την κατάλληλη κάθε φορά τροφή.
Εκτός από τη χαρά που μπορούν να φέρουν στους βίγκαν τα προϊόντα αυτά είναι σίγουρα ωφέλιμα για το περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, η παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών μαζί ευθύνεται για το 14,5% περίπου των παγκόσμιων εκπομπών αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ταυτόχρονα, η αγάπη όλων για το μέλι βλάπτει κάποια είδη μελισσών.
Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, οι πρώτες τουλάχιστον εμφανίσεις αυτών των προϊόντων δεν θα γίνουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ σε ξεχωριστά βαζάκια ή μπουκάλια, αλλά μάλλον ως συστατικά σε άλλα προϊόντα.
Οι δυνατότητες είναι πολλές, και όπως σημειώνουν όσοι ασχολούνται με αυτόν τον νέο κλάδο, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην μπορεί να δημιουργηθεί με καλλιέργεια ένα τέλειο αντίγραφο του μελιού μανούκα, για παράδειγμα, γνωστού για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, το οποίο κοστίζει περίπου 100 φορές παραπάνω από το συνηθισμένο μέλι. Αντίστοιχες δυνατότητες υπάρχουν για το γάλα και το τυρί, όπου η λακτόζη θα μπορούσε να αντικατασταθεί με κάποιο άλλο, ευκολότερο στη χώνεψη σάκχαρο, ενώ κάποιοι σκέφτονται ήδη ότι θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε καλλιέργεια μητρικού γάλακτος.
Οι υπέρμαχοι αυτής της τεχνολογίας εκτιμούν ότι είναι πιθανό τα προϊόντα καλλιέργειας να είναι τελικά καλύτερα σε όλα τα επίπεδα σε σύγκριση με τα φυσικά.
Ένα πρόβλημα που σίγουρα θα αντιμετωπίσουν ωστόσο, θα είναι η ονομασία τους: πρόκειται πραγματικά για γάλα, αυγά ή μέλι; Η μοριακή δομή τους είναι πανομοιότυπη, υποστηρίζουν οι εταιρείες, ελπίζοντας ότι και οι αρχές θα τα αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη κι αν υποχρεωθούν να χρησιμοποιήσουν κάποιο άλλο όνομα, όμως, παραμένουν σίγουρες για την επιτυχία τους.