Στη μάχη της με τον καρκίνο, και το πώς αντιμετώπισε τη δύσκολη διάγνωση που έλαβε πριν από έναν περίπου χρόνο, αναφέρθηκε η βαλκανιονίκης Μαρία Αριστοτέλους, σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Η αθλήτρια μίλησε στην εκπομπή «Happy Day» για τη σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της, αποκαλύπτοντας μία από τις πιο δύσκολες στιγμές που βίωσε στη διάρκειά της, και στέλνοντας, παράλληλα, ένα μήνυμα δύναμης και αισιοδοξίας.
Μαρία Αριστοτέλους: Ο καρκίνος που είχα ήταν πολύ επιθετικός, δεν ήξερα αν θα γίνω καλά
«Ξεκίνησα από πολύ μικρή ενόργανη γυμναστική μαζί με τα αδέλφια μου, από 4-5 ετών. Κάπου στην προεφηβεία είχα κουραστεί και είχα σταματήσει, και, λίγο μαγικά, βρέθηκα στον στίβο και στο άλμα επί κοντώ», είπε αρχικά η Μαρία Αριστοτέλους για το πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή της με τον χώρο του αθλητισμού.
Η ίδια στη συνέχεια μίλησε για το περασμένο καλοκαίρι, όταν διεγνώσθη με καρκίνο τέταρτου σταδίου: «Τον Ιούλιο του 2023 έπιασα ένα "κουβαράκι" στον λαιμό μου, που ήταν σε μέγεθος φασολιού. Πήγα αμέσως στον προσωπικό μου γιατρό και εκείνος με παρέπεμψε να ξεκινήσουμε εξετάσεις. Παρόλο που η πρώτη ακτινολόγος μού είχε πει να το δούμε ξανά σε έναν μήνα, εγώ την επόμενη μέρα πήγα σε άλλη ακτινολόγο και μου βρήκε πέντε όγκους».
«Μέσα σε αυτόν τον έναν μήνα που μου είχε πει η πρώτη ακτινολόγος να περιμένουμε, εγώ είχα κάνει αφαίρεση λεμφαδένα με χειρουργείο. Έτσι κερδίσαμε πολύτιμο χρόνο που φάνηκε ότι δεν τον είχα. Ο καρκίνος που είχα ήταν πολύ επιθετικός και ήταν σε τέταρτο στάδιο. Πήγα να κάνω χημειοθεραπεία και δεν ήξερα καν τι είναι, αλλά θεωρώ ότι αυτό με βοήθησε. Δεν με ενδιέφερε καθόλου ούτε τι είναι αυτό που έχω, ούτε γιατί το έχω. Με ενδιέφερε ως ασθενής να είμαι η καλύτερη ασθενής που θα μπορούσα να είμαι», συνέχισε η ίδια.
Σχετικά με το πώς αντιμετώπισε ψυχολογικά τα όσα πέρασε, η Μαρία Αριστοτέλους εξήγησε ότι: «Ακόμα και τις πιο δύσκολες ημέρες, έλεγα ότι θα έρθει το αύριο που θα είναι καλύτερο. Από την ημέρα της διάγνωσης, δεν πρέπει να φιλοσοφήσεις ούτε δευτερόλεπτο. Δεν ήξερα αν θα γίνω καλά ή όχι, ούτε ρωτούσα τη γιατρό μου».
«Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο η μητέρα μου ήταν στην Αυστραλία και έπρεπε να της πω μέσω βιντεοκλήσης ότι οι τελευταίες μου εξετάσεις δεν ήταν καλές. Ήταν νομίζω από τις πιο δύσκολες στιγμές της όλης ιστορίας», αποκάλυψε η ίδια σε άλλο σημείο της συνέντευξής της.
«Δεν μπορούσα να ελέγξω το αν θα πάθω καρκίνο. Έπαθα. Μπορώ, όμως, να είμαι τυπική στις θεραπείες μου, να έχω τους καλύτερους γιατρούς. Σημασία έχει από κάθε δυσκολία να βγαίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, και εγώ αυτό επιδίωξα. Δεν ήξερα ποιο θα είναι το τέλος. Ο καρκίνος μου είναι μεταστατικός, για αυτό ελέγχομαι πολύ τακτικά, και αν κάνει μια μετάσταση, εδώ είμαστε, να ξαναπαλέψουμε. Ο καρκίνος είναι ύπουλος, επιθετικός και σκληρός, αλλά νομίζω ότι τώρα ξέρει με ποιαν έχει μπλέξει, οπότε αν θέλει ας ξαναέρθει σε μάχη», τόνισε, ακόμη, η βαλκανιονίκης.
«Ποτέ δεν θεώρησα ότι αυτό που περνούσα εγώ ήταν πιο δύσκολο από τη μάχη που δίνει ο καθένας μας κάθε μέρα για να ζήσει. Το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί κάποιος να βιώσει στη ζωή του, είναι να μην ξέρει γιατί θέλει να ζει. Νομίζω ότι σημασία έχει να ζούμε την κάθε μέρα με ουσία», πρόσθεσε η ίδια.