Ο Μανώλης Θεοδωράκης είναι η απόδειξη ότι η καλλιτεχνική φλέβα συχνά εκφράζεται με πολλούς τρόπους. Ο ίδιος είναι ηθοποιός, χορεύει, χορογραφεί, τραγουδά, γράφει στίχους και κάνει συγκλονιστικές performances ως Mary Sunshine, αποδεικνύοντας ότι η drag σκηνή στην Ελλάδα έχει πολλά να δώσει. Αυτήν την περίοδο παίζει στο «Μπεντ», στο θέατρο Χώρα, όπου υποδύεται την Γκρέτα, έναν ρόλο που πάντα ονειρευόταν να παίξει.
«Μεγάλωσα στην Πάτρα, που δεν είναι μικρή πόλη, αλλά θα την έλεγες και κλειστή κοινωνία. Ειδικά, όταν τη συγκρίνεις με την Αθήνα, καταλαβαίνεις τη διαφορά. Βέβαια, θα μπορούσα να είχα μεγαλώσει σε μία ανοικτή οικογένεια, κάτι που δεν συνέβη. Αυτό δε σημαίνει ότι οι γονείς μου ήταν αυστηροί και απαιτητικοί. Ήξεραν τι σημαίνει ομοφυλοφιλία, αλλά δεν τη δέχονταν. Το δικαιολογώ εν μέρει, γιατί είναι άνθρωποι που δεν έχουν μεγαλώσει με αυτές τις επιρροές, ήταν μεγαλωμένοι αλλιώς. Οπότε, μέσα μου δεν υπάρχει θυμός.
Ήμουν καλλιτέχνης από μικρός. Δε με θυμάμαι να κάνω τίποτα άλλο, από το να ράβω ρούχα, να βάφω τη μάνα μου, να της σχεδιάζω ρούχα, να ζωγραφίζω, να τραγουδάω. Έκανα ό,τι μπορείς να φανταστείς και έχει σχέση με την τέχνη: θέατρο, μάθαινα να παίζω μουσική, έκανα τραγούδι, χορό, ζωγραφική, μακιγιάζ, ρούχα… τα πάντα! Δεν ήμουν τόσο κοινωνικός ως παιδί, γιατί δεν έβρισκα πολλούς για να κάνω παρέα, που να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ανησυχίες με εμένα. Αυτό βέβαια δεν με έκλεισε σαν άνθρωπο, είχα φίλους, αλλά λίγους και καλούς. Ήξερα ότι θα μεγαλώσω και θα κάνω αυτά που θέλω.
Όταν τελείωσα το Λύκειο, το μόνο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να σπουδάσω η υποκριτική. Οι γονείς μου το είχαν καταλάβει, αλλά δεν μου έφεραν αντίρρηση. Θα μπορούσα να είχα σπουδάσει και χορό, αλλά εκεί υπήρχε άρνηση εκ μέρους τους. Βέβαια, αργότερα έγινα και χορευτής, χωρίς πολλές-πολλές σπουδές. Όταν τελείωσα τη δραματική σχολή, άρχισα να δουλεύω σε μιούζικαλ -έχω δουλέψει σε πάρα πολλά μιούζικαλ, καθαρή πρόζα κάνω πρώτη φορά τώρα, σκέψου, στο "Μπεντ". Άρχισα να ασχολούμαι και με τον χορό και τη χορογραφία, ενώ κέρδισα και υποτροφία για την περίφημη σχολή Jacob Pillow της Βοστόνης, κάτι που δεν περίμενα. Δεν είχα καθόλου αυτοπεποίθηση, αλλά φαίνεται ότι στα μάτια τους ήμουν καλός χορευτής».
Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη του Μανώλη Θεοδωράκη στο Bovary.gr.