Στην πρόωρη γέννηση του γιου της, ο οποίος ήρθε στη ζωή όταν ήταν μόλις 5,5 μηνών και είναι ένα παιδί ΑμεΑ, αναφέρθηκε η Νένα Χρονοπούλου σε συνέντευξη που παραχώρησε, με τα λόγια της να συγκινούν.
Η γνωστή ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και στάθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα οι γονείς ενός παιδιού ΑμεΑ, και τις σχετικές δράσεις της μέσω του Υποστηρικτικού και Κοινωνικού Δικτύου ΑμεΑ, «4amea», ενώ, παράλληλα, μίλησε και για τη βαθιά της πίστη στον Θεό, εξηγώντας πως αυτή την οδήγησε να ονομάσει τον 20χρονο, σήμερα, γιο της, Χρήστο.
Νένα Χρονοπούλου: Ο γιος μου γεννήθηκε 25 εβδομάδων, θα λογιζόταν ως αποβολή
«Εγώ δεν είμαι ηρωίδα. Ηρωισμός είναι αυτό που συμβαίνει σε δεκάδες ανθρώπους στην Ελλάδα και σε χιλιάδες γονείς. Υπάρχουν γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους με καρκίνο και την άλλη ημέρα δεν τα έχουν. Ηρωισμός είναι να παλεύεις μόνος σου σε ένα σύστημα που, δυστυχώς, έχει δημιουργηθεί για να είναι ανύπαρκτο. Αυτό είναι. Δεν έχει να κάνει με το ότι βλέπω το παιδί μου και ξέρω τι έχει ή προσπαθώ καθημερινά να είμαι δίπλα του για να γίνεται όλο και πιο λειτουργικό. Υπάρχει πάρα πολύς πόνος εκεί έξω γιατί δεν λειτουργεί με τον σωστό τρόπο τίποτα», είπε αρχικά η Νένα Χρονοπούλου.
«Ο γιος μου είναι τώρα 20 ετών. Γεννήθηκε 25 εβδομάδων, δηλαδή 5,5 μηνών. Θα λογιζόταν ως αποβολή. Έτρωγε τέσσερα μπουκάλια γάλα. Όταν γεννήθηκε ο Χρήστος, επειδή εγώ ήμουν πέντε μήνες μέσα στο νοσοκομείο, κλινήρης, ουδέποτε σκέφτηκα ότι θέλω βγω έξω ή ότι μου λείπουν οι φίλοι μου. Ήξερα ότι κάθε μέρα που ήμουν εκεί, εκείνος μεγαλώνει πιο σωστά. Όταν γεννήθηκε, πήγα να πεθάνω γιατί είχα ακατάσχετη αιμορραγία. Έλεγα στον κουμπάρο μου, που ήταν και γυναικολόγος μου, “να ζήσει το παιδί”, και μού έλεγε “δεν κατάλαβες, τώρα χάνω εσένα”. Και όταν γεννήθηκε ο Χρηστάκος, δεν πίστευα ότι ζει» συνέχισε η ίδια, εμφανώς συγκινημένη.
«Την ώρα που με είχαν στην ανάνηψη βλέπω τη διευθύνουσα του μαιευτηρίου και μου λέει ότι το παιδί ζει και είναι καλά. "Μου λες ψέματα" της είπα, και της ζήτησα να τον αεροβαφτίσουν. Επειδή τον είχα ταμένο στον Ιησού, τον βάφτισαν επί τόπου Χρήστο. Δεν τον βάφτισα Χρήστο επειδή είχα δύσκολη εγκυμοσύνη, τον βάφτισα γιατί εγώ πιστεύω πάρα μα πάρα πολύ. Θεωρώ ότι όταν είσαι στη δουλειά μας, που είναι πάρα πολύ δύσκολη, και οι πειρασμοί είναι πάρα πολλοί, και αντέχεις να λες “όχι” και να μην υποκύπτεις στον πειρασμό, αυτή τη δύναμη κάποιος άλλος στη δίνει. Εγώ, λοιπόν, ήθελα να βαφτίσω το παιδί μου Χρήστο για να τιμώ τον Ιησού, και με το να αναφέρω κάθε μέρα το όνομά του να θυμάμαι σε πόσα πράγματα με βοήθησε και δεν έκανα» εξομολογήθηκε, ακόμη, η Νένα Χρονοπούλου.