Καλεσμένη στην εκπομπή «Έλεος!» βρέθηκε η Λουκία Παπαδάκη όπου, μεταξύ άλλων, μίλησε για τη σειρά «Μαύρο Ρόδο», στην οποία πρωταγωνιστεί τη φετινή τηλεοπτική σεζόν.
«Πολύ ωραίο κι ενδιαφέρον σίριαλ. Πρέπει να ξέρει κι ο κόσμος που μας ακούει ότι είναι απαραίτητο να μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Πρέπει να ερωτευτούμε την κάθε δουλειά για να την κάνουμε καλά. Πρέπει να σε ενθουσιάζει και να χαίρεσαι κάθε μέρα που πας. Αισθάνομαι πάρα πολύ ωραία που πηγαίνω στο γύρισμα. Σε απλά ελληνικά (σ.σ. η καλόγρια) θα τσακίσει το τεκνό» ανέφερε η Λουκία Παπαδάκη.
«Το πάει προς το τσάκισμα κάποια στιγμή. Πόσα χρόνια πια; Ρασάτο θα είναι καλύτερο. Αν απολυθώ αύριο από την σειρά, θα είναι εξαιτίας της εκπομπής» είπε γελώντας η Λουκία Παπαδάκη.
Λουκία Παπαδάκη: «Με τον Λεωνίδα Κακούρη ήμασταν “παντρεμένοι” στη “Λάμψη” και τώρα κάνω την πεθερά του!»
H ηθοποιός μίλησε επίσης για την εποχή που έπαιζε στη «Λάμψη» τον ρόλο της Σάντρας, που άφησε εποχή. «Πέρασα υπέροχα, έκανα φίλους και είναι το πρωτόλειο, μιλάμε για 33 χρόνια πίσω, το 1990, δύο γενιές, μιλάμε για ένα άλλο σύμπαν» είπε αρχικά.
«Η Σάντρα ήταν ένα παθιασμένο πλάσμα, ακραίο. Έξω με αντιμετώπιζαν ακραία. Ένα περίεργο πράγμα, δεν με αντιπάθησαν ποτέ, ταυτίστηκαν με τον ρόλο, αλλά μπορούσαν και διαχώριζαν τον άνθρωπο που έβλεπαν με τον ρόλο. Πολλές γυναίκες ταυτίζονταν με τον ρόλο. Δεν ήταν μία κακιά γιατί θα ήταν και αδιάφορη. Ήταν πανούργα, ήταν σέξι, ήταν γοητευτική. Η αφετηρία της Σάντρας ήταν ένας παθιασμένος έρωτας. Για αυτόν τον έρωτα τα έκανε όλα. Είχε λόγο» ανέφερε.
Κάτι που μπορεί να μην θυμόμαστε είναι πως η συνεργασία της Λουκίας Παπαδάκη και του Λεωνίδα Κακούρη και στη Λάμψη. Συγκεκριμένα η Σάντρα που υποδυόταν είχε παντρευτεί τον Τίμο, που έπαιζε ο νεαρός Λεωνίδας Κακούρης. Σήμερα, στο Μαύρο Ρόδο είναι η πεθερά του Λεωνίδα Κακούρη!
«Ήμασταν παντρεμένοι στη Λάμψη και τώρα είμαι πεθερά του. Έχουμε γελάσει αφάνταστα!» είπε.
«Δεν ψωνίστηκα γιατί εξαρχής ήξερα τι είναι αυτό που πάω να κάνω. Αν δεν ήθελα να είμαι προβαλλόμενη θα γινόμουν λογιστής. Δεν είχα παρενοχλήσεις γιατί ήταν και το “ύφασμα” τέτοιο. Έπαιζαν πάρα πολύ χειρότερα, αλλά τα τέρατα ήταν αποδεκτά τότε. Δεν είχα όμως τη “χαρά” να φέρω την καρεκλίτσα σε κανενός το κεφάλι. Τότε που δεν ήταν η εποχή της πληροφορίας, αυτά τα πράγματα ήταν κοινά ένοχα μυστικά. Αυτά που συμβαίνουν την τρέχουσα εποχή είναι πολύ λιγότερα και πολύ πιο μικρής εκτάσεως από αυτά που έπαιζαν τότε που ήταν και κοινώς αποδεκτά. Έχουν συμβεί φρικαλεότητες!» ανέφερε.