Η σειρά «The Last of Us», που βασίζεται στο ομώνυμο βιντεοπαιχνίδι, έχει ήδη γίνει μια μεγάλη επιτυχία για το HBO.
Πρόκειται για μια ιστορία που εστιάζει στο ταξίδι δύο ανθρώπων, του Τζόελ (Πέδρο Πασκάλ) και της Έλι (Μπέλα Ράμσεϊ), καθώς διασχίζουν μια κατεστραμμένη Αμερική, 20 χρόνια μετά το ξέσπασμα μιας θανατηφόρας πανδημίας.
Η σειρά έχει ήδη σημειώσει εντυπωσιακά νούμερα τηλεθέασης, και «κοντράρει» άλλα μεγαθήρια του HBO, όπως το Euphoria.
Στην Ελλάδα, η τηλεοπτική σειρά προβάλλεται μέσω του Vodafone TV, κάθε Δευτέρα.
Η πρώτη σεζόν θα αποτελείται από εννέα επεισόδια, ενώ η σειρά έχει πάρει ήδη το «πράσινο φως» για δεύτερο κύκλο, που θα καλύπτει γεγονότα από το δεύτερο βιντεοπαιχνίδι.
Το Επεισόδιο 3 του «The Last of Us», με τον τίτλο «Long, Long Time», έφτασε τα 6,4 εκατομμύρια θεατές το βράδυ της Κυριακής, όταν προβλήθηκε στο HBO, σημειώνοντας αύξηση κατά 12% σε σχέση με το Επεισόδιο 2 και κατά 37% σε σχέση με το ντεμπούτο της σειράς.
Τι είναι το «The Last of Us»
Ο μύκητας «Κόρντισεπς» (Cordyceps) μολύνει τους ανθρώπους και τους μετατρέπει σε πλάσματα που θυμίζουν τα κλασικά «ζόμπι» που έχουμε δει σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές -με κάποιες διαφορές, ωστόσο, αισθητικές αλλά και λειτουργικές.
Η σειρά ξεκινά δείχνοντας τον κόσμο πριν από την πανδημία, περνά στο ξέσπασμά της και, αφού θέτει το πλαίσιο της ανάπτυξης του πρωταγωνιστή, Τζόελ, μας πηγαίνει σε έναν διαφορετικό κόσμο, με «ζώνες καραντίνας» και τεράστιους κινδύνους να τριγυρνούν έξω απ’ αυτές, ενώ ο ανθρώπινος πληθυσμός έχει πια ξεκληριστεί, αφού δεν υπάρχει θεραπεία.
Τα πρώτα δύο επεισόδια απέσπασαν εξαιρετικές κριτικές και πολύ θετικά σχόλια από το κοινό για το υψηλό επίπεδο παραγωγής, το πολύ αξιόλογο καστ των ηθοποιών και την πιστότητα της μεταφοράς από το βιντεοπαιχνίδι του PlayStation στη μικρή οθόνη.
Το τρίτο επεισόδιο, όμως, που έπαιξε τη Δευτέρα, ήταν που πυροδότησε τις περισσότερες συζητήσεις.
Οι κριτικοί αποθεώνουν το τρίτο επεισόδιο του «The Last of Us» -Τι γράφουν χρήστες στο Twitter
Από τους κριτικούς, το νέο αυτό επεισόδιο της σειράς «The Last of Us» αποθεώθηκε. Στην πλατφόρμα του «Rotten Tomatoes», που συγκεντρώνει βαθμολογίες, το τρίτο επεισόδιο έχει θετικό σκορ σε ποσοστό 97% και μέσο όρο 9.9/10, με βάση 32 κριτικές.
Ενδεικτικά, τι γράφουν οι κριτικοί:
«Βάζει στην άκρη με τρόπο που κόβει την ανάσα κάθε κόνσεπτ του είδους των "ζόμπι" για να δημιουργήσει ένα θέατρο δωματίου, το οποίο είναι εξίσου υπέροχο με οτιδήποτε είχαν να προσφέρουν οι Sopranos ή το Wire», λέει ο Chris Bennion της Daily Telegraph.
«Ο Νικ Όφερμαν και ο Μάρεϊ Μπάρτλετ αποδεικνύουν ότι η αληθινή αγάπη επιβιώνει στην αποκάλυψη», γράφει ο David Cote για το AV Club.
«Ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά επεισόδια που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Ενώ αυτή η σειρά είναι ως επί το πλείστον πολύ σκοτεινή και πολύ ζοφερή και συχνά αρκετά τρομακτική, το τρίτο επεισόδιο είναι ένα εντελώς διαφορετικό θηρίο», λέει ο Erik Kain στο Forbes.
«Αυτό είναι το πιο πειστικό επιχείρημα ότι το The Last of Us είναι μια σειρά που αφορά πρώτα τους ανθρώπους και μετά τα αιματηρά πλάσματα. Και αυτή ήταν μια θαυμάσια δυνατή, οδυνηρά ανθρώπινη ιστορία», έγραψε στο Rolling Stone o Alan Sepinwall.
Το κοινό, από την άλλη, στη συντριπτική του πλειοψηφία φαίνεται πως αγάπησε τη νέα ιστορία της σειράς, αλλά υπήρξαν και οι αντίθετες απόψεις. Υπήρξαν αντιδράσεις -αναμενόμενες, δυστυχώς, τις έχουμε ξαναδεί- επειδή σε πρώτο πλάνο βρίσκεται η ερωτική σχέση δύο ανδρών (μερικοί κριτικοί μίλησαν για ενίσχυση στερεοτύπων, αλλά, σε γενικές γραμμές, οι αντιδράσεις του Τύπου ήταν θετικές σε αυτό το κομμάτι).
Τα υπόλοιπα αρνητικά σχόλια του κοινού εστίασαν στην απόκλιση του σεναρίου από τα γεγονότα του βιντεοπαιχνιδιού -συνηθισμένο φαινόμενο σε μεταφορές ενός έργου από μία μορφή σε άλλη, καλοδεχούμενο για ένα μέρος του κοινού, ενοχλητικό για ένα άλλο.
Στο IMDB, που συγκεντρώνει βαθμολογίες του κοινού, το τρίτο επεισόδιο έχει ήδη ξεπεράσει κατά πολύ σε αριθμό αξιολογήσεων τα προηγούμενα δύο (62.357 αξιολογήσεις για το πρώτο επεισόδιο, 55.985 για το δεύτερο και 96.458 για το τρίτο, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις).
Σε μέσο όρο βαθμολογίας, το τρίτο επεισόδιο έχει αυτή τη στιγμή φτάσει στο 8/10 (το πρώτο έχει 9.2 και το δεύτερο 9.3).
Να σημειωθεί ότι από τις βαθμολογίες του κοινού στο IMDB για το τρίτο επεισόδιο της σειράς, το 51.6% είναι 10/10 και το 28.3% είναι 1/10 -αριθμοί που φανερώνουν έντονες αντιδράσεις, θετικές και αρνητικές, με έμφαση ωστόσο στις δεύτερες.
Για τη σύγκριση, το δεύτερο επεισόδιο έχει 1.5% ποσοστό βαθμολογίας στο 1/10 και 62,3% στο 10/10.
Στο Twitter, το «ελληνικό» αλλά και γενικότερα, πολύς κόσμος έσπευσε να εκφράσει την άποψή του για το νέο αυτό επεισόδιο, που «σκαρφάλωσε» στα trends της πλατφόρμας.
Πολλοί χρήστες ανέφεραν ότι βρήκαν το επεισόδιο ιδιαίτερα συγκινητικό, ενώ κάποιοι λένε ότι θα μπορούσε να σταθεί ως ταινία και, γενικά, γράφονται πολύ θετικά σχόλια για την ερμηνεία των δύο ηθοποιών, και ιδίως του Νικ Όφερμαν.
Κάποιος έκανε λόγο για «την πιο συγκινητική και σπαρακτική ώρα τηλεόρασης στον κόσμο».
Ο Μάικ Φλάναγκαν, γνωστός δημιουργός σειρών τρόμου, έγραψε ότι «το αποψινό επεισόδιο του The Last of Us είναι ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά επεισόδια που έχω δει ποτέ».
Ο Μπιλ και ο Φρανκ, ελπίδα μέσα στην αποκάλυψη
Στο βιντεοπαιχνίδι της Naughty Dog, στο αντίστοιχο σημείο του σεναρίου, βλέπουμε τους πρωταγωνιστές, Τζόελ και Έλι, να πηγαίνουν στο σπίτι του Μπιλ, ο οποίος είναι ένας παράξενος τύπος που ζει μόνος του και έχει στήσει παγίδες παντού τριγύρω για να αποτρέψει τους μολυσμένους -αλλά και οποιονδήποτε άλλον κίνδυνο- από το να πλησιάσουν.
Στην εκδοχή του βιντεοπαιχνιδιού [ακολουθούν Spoilers], γνωρίζουμε αυτόν τον χαρακτήρα επιφανειακά, σε μια σύντομη συνάντηση, στην οποία υπονοείται ότι είχε σχέση με έναν άλλον άνδρα, τον Φρανκ, ο οποίος αυτοκτόνησε όταν αποφάσισε να φύγει μόνος του κρυφά και μολύνθηκε από τα ζόμπι. Στο βιντεοπαιχνίδι δεν γίνεται ξεκάθαρη η σχέση των δύο ανδρών: ο Μπιλ αναφέρεται στον Φρανκ -τον οποίο δεν βλέπουμε ποτέ ζωντανό- μόνο ως «σύντροφο» (partner) [τέλος Spoilers].
Στην τηλεοπτική σειρά, αυτή η μικρή ιστορία αναπτύσσεται σημαντικά και αλλάζει πολύ. Βλέπουμε πώς γνωρίστηκε ο Μπιλ με τον Φρανκ, γνωρίζουμε και τους δύο καλύτερα, βλέπουμε τη σχέση τους σε διάστημα αρκετών χρόνων και, τελικά, η ιστορία τους δεν καταλήγει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Στην εκδοχή του HBO, η ιστορία των δύο αυτών ανδρών αποτελεί μια ηλιαχτίδα ελπίδας μέσα σε ένα ζοφερό σκηνικό.
Η προσέγγιση αυτή δεν είναι συνηθισμένη σε ιστορίες που παρουσιάζουν ένα τέτοιο μέλλον, μια δυστοπία, έναν κόσμο μετά την αποκάλυψη.
Συνήθως, σε τέτοιες ιστορίες επικρατεί η θλίψη, ο κίνδυνος βρίσκεται παντού, ο θάνατος κυριαρχεί, οι άνθρωποι είναι καχύποπτοι και φοβισμένοι. Στο τρίτο επεισόδιο του «The Last of Us», όμως, μας δίνεται η ευκαιρία να ξεχάσουμε για λίγο όλα αυτά και να επικεντρωθούμε σε μια ιστορία αγάπης.
The Last of Us: Οι άνθρωποι πρώτα, τα ζόμπι μετά
Η χημεία μεταξύ των δύο ηθοποιών που ενσάρκωσαν τους Μπιλ και Φρανκ (Νικ Όφερμαν και Μάρεϊ Μπάρτλετ, αντίστοιχα) είναι εξαιρετική, οι ερμηνείες τους εκπληκτικές, η σκηνοθεσία βοήθησε το καλογραμμένο σενάριο να «λάμψει» και η μουσική επιμέλεια σίγουρα έφερε δάκρυα σε πολύ κόσμο (επίσης, έφερε και τεράστια αύξηση στις ακροάσεις του τραγουδιού της Λίντα Ρόνσταντ «Long, Long Time», που ακούστηκε στο επεισόδιο -και που αποτελεί τον τίτλο του, επίσης).
Τα αρνητικά σχόλια μιλούσαν για ένα επεισόδιο «filler», για ένα «γέμισμα» δηλαδή, που δεν βοηθά στην πρόοδο του βασικού σεναρίου. Πράγματι, τα γεγονότα του τρίτου επεισοδίου παρουσιάζουν δύο καινούργιους χαρακτήρες, σε ένα αυτοτελές σενάριο, το οποίο -φαινομενικά- δεν σχετίζεται με την περιπέτεια των δύο βασικών πρωταγωνιστών, αν και εμφανίζονται κι αυτοί.
Ωστόσο, το «The Last of Us», παρόλο που διαδραματίζεται σε έναν κατεστραμμένο κόσμο γεμάτο με ζόμπι, είναι στον πυρήνα του μια ιστορία για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την ελπίδα μέσα στις δυσκολίες, για την αγάπη -είναι περισσότερο δράμα, παρά ιστορία δράσης ή τρόμου, είναι περισσότερο «Station Eleven» παρά «The Walking Dead».
Η ιστορία των Μπιλ και Φρανκ δίνει ώθηση σε εκείνη των Τζόελ και Έλι, δίνει κίνητρο στον πρωταγωνιστή να συνεχίσει να παλεύει και αποτελεί σημείο καμπής για την τηλεοπτική σειρά «The Last of Us», αλλά και για το είδος γενικότερα. Εξάλλου, ο ρόλος μιας μεταφοράς, μιας διασκευής, είναι -εν μέρει- να αναπτύσσει περαιτέρω το αρχικό υλικό και να το προσαρμόζει σε μια νέα μορφή, ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε μέσου. Το «The Last of Us» έκανε ακριβώς αυτό με το τρίτο επεισόδιό του, και τα κατάφερε περίφημα.