Ιστορίες από το ξεκίνημα της καριέρας της και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε σε επαρχιακά νυχτερινά μαγαζιά αφηγήθηκε η Κατερίνα Στανίση που βρέθηκε καλεσμένη στο «Στούντιο 4».
Η γνωστή τραγουδίστρια αποκάλυψε ότι την περίοδο που η ίδια έκανε τα πρώτα της βήματα στον χώρο του τραγουδιού, ήταν «καθιερωμένο» οι ερμηνεύτριες να κρατούν συντροφιά στους καλούς πελάτες στο εκάστοτε μαγαζί, με την ίδια να σχολιάζει ότι «νόμιζα ότι έτσι ήταν η δουλειά».
Η Κατερίνα Στανίση ανέφερε ακόμη ότι, κατά την προαναφερθείσα περίοδο, η ίδια υπήρξε η φωνή πολλών «τραγουδιστριών» οι οποίες ανέβαιναν στην πίστα και έκαναν ότι τραγουδούσαν, ενώ η ίδια ερμήνευε το κομμάτι από τα παρασκήνια για λογαριασμό τους.
Κατερίνα Στανίση: Το ξεκίνημα της καριέρας της και οι δυσκολίες που αντιμετώπισε δουλεύοντας σε επαρχιακά νυχτερινά μαγαζιά
«Μας πλήρωνε ο άνθρωπος κάθε βδομάδα. Και όπως τα έπαιρνα τα λεφτά τα έστελνα στη μάνα μου, γιατί δεν είχαμε πουθενά να μείνουμε, μέναμε σε ξενοδοχείο. Έκατσα δυο χρόνια στη Λάρισα και μετά στον Βόλο, εκεί έμαθα, αλλά αυτά ήταν πολύ λαϊκά... Ακριβώς το ίδιο που είδαμε στο “Αυτή η νύχτα μένει”... Κάθε καρυδιάς καρύδι, αλλιώς δούλευαν τότε», ανέφερε αρχικά η Κατερίνα Στανίση για το ξεκίνημα της καριέρας της, σε νυχτερινά μαγαζιά της επαρχίας.
«‘Ήμασταν 18 κοπέλες τραγουδίστριες μέσα σε ένα μαγαζί και ένας άνδρας. Στη Λάρισα θυμάμαι πως ήταν και ο Πασχάλης Τερζής μετά, τη δεύτερη σεζόν που ήμουν εκεί, χωρίς δισκογραφία ακόμα και εκείνος», συνέχισε η τραγουδίστρια.
«Δεν υπήρχε “αν ήθελες” να κάτσεις με τους πελάτες στα τραπέζια. Κάποιες τραγουδίστριες μπορεί να παρεξηγηθούν και να πουν τώρα “εγώ δούλευα στα μπουζούκια, αλλά δεν πήγαινα στα τραπέζια”. Ε, εγώ πήγαινα, αφού τότε τα κορίτσια έτσι δούλευαν ρε παιδιά. Όχι ότι κάναμε και κάτι, πήγαινα γιατί κρατούσαμε συντροφιά», αποκάλυψε ακόμη η Κατερίνα Στανίση, προσθέτοντας ότι: «Αν έλεγες “όχι”, θα σε έδιωχναν. Ήταν υποχρεωτικό. Νόμιζα ότι έτσι ήταν η δουλειά... Δεν ήταν ευχάριστο, ήταν για να βγει το μεροκάματο».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η Κατερίνα Στανίση είπε ότι, σε νυχτερινό κέντρο όπου εργαζόταν, η ίδια αναγκαζόταν να «δανείσει» τη φωνή της σε άλλη «τραγουδίστρια», που εμφανιζόταν να ερμηνεύει τα κομμάτια επί σκηνής: «Το μικρόφωνό της ήταν συνδεδεμένο με το δικό μου, φαινόταν αυτή και τραγουδούσα εγώ από πίσω. Όταν ρωτούσα γιατί, μου έλεγαν “και εκείνη πρέπει να τραγουδήσει και να πάρει μεροκάματο, το αφεντικό τη θέλει”. Τώρα υπάρχουν πολύ καλές φωνές».