Η Kate Warne υπήρξε η πρώτη γυναίκα ντετέκτιβ στις ΗΠΑ και μάλιστα 64 χρόνια πριν οι γυναίκες αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου.
Η πρωτοπόρος ιδιωτική ερευνήτρια έγραψε, έτσι, ιστορία ανοίγοντας τον δρόμο ώστε οι γυναίκες να αποκτήσουν περισσότερα δικαιώματα και να μπουν στον εργασιακό χώρο της έρευνας και της επιβολής του νόμου.
Η Kate Warne γεννήθηκε το 1833 στην πολιτεία της Νέας Υόρκης και χήρεψε πολύ μικρή, μόλις στα 23 της χρόνια. Πέθανε νέα, στα 35 της, μετά από μια σύντομη αλλά σημαντική καριέρα ως ντετέκτιβ με δράση στον Εμφύλιο Πόλεμο.
Πώς ξεκίνησε την καριέρα της ως ντετέκτιβ
Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα του 1856, ο γνωστός ντετέκτιβ Allan Pinkerton σήκωσε τα μάτια του από το γραφείο του και χαιρέτησε τη νεαρή γυναίκα που στεκόταν μπροστά του. Υπέθεσε ότι είχε παρεξηγήσει μια αγγελία εργασίας από την εταιρεία του, την Εθνική Υπηρεσία Ντετέκτιβ Pinkerton με έδρα το Σικάγο.
Όπως είπε ο Pinkerton στην επισκέπτρια, δεν έψαχνε για γραμματέα. Αλλά η Kate Warne είχε μια διαφορετική θέση στο μυαλό της: Ήθελε να γίνει ο νέος του ντετέκτιβ.
Καμία αμερικανική υπηρεσία ντετέκτιβ δεν είχε προσλάβει γυναίκα ερευνήτρια μέχρι τότε. Όμως η Warne μπορούσε να διεισδύσει εύκολα σε διάφορα μέρη, καθώς κανείς δεν θα περίμενε από μια γυναίκα να είναι μυστικός ντετέκτιβ και να γίνει φίλος με τις συζύγους και τις φιλενάδες των υπόπτων εγκληματιών. «Οι γυναίκες προσέχουν τη λεπτομέρεια και είναι εξαιρετικοί παρατηρητές», φέρεται να είπε η ίδια στον Pinkerton.
«Μπορώ να δω και να ακούω πράγματα που εσείς δεν πρόκειται να δείτε και να ακούσετε», φέρεται να του είπε χαρακτηριστικά.
Το επιχείρημα της Warne έπιασε και αργότερα το ίδιο βράδυ, ο Pinkerton αποφάσισε να δώσει μια ευκαιρία στην αντισυμβατική υποψήφια για εργασία. Αποδείχτηκε σοφή απόφαση. Εκτός από το ότι έγραψε ιστορία ως η πρώτη γυναίκα ντετέκτιβ στις ΗΠΑ, η Warne έσωσε τη ζωή του Αβραάμ Λίνκολν βοηθώντας να αποκαλυφθεί και να αποτραπεί μια συνωμοσία για τη δολοφονία του πριν από την ορκωμοσία του τον Μάρτιο του 1861.
«[Είναι] εξαιρετική στο να… διεισδύει σε αυτόν τον κόσμο των γυναικών που ακούν και βλέπουν [ενώ] οι άνθρωποι δεν κοιτούν», είχε πει ο Brad Meltzer, συγγραφέας του μπεστ σέλερ του 2020 «The Lincoln Conspiracy: The Secret Plot to Kill the America's 16th President - and Why It Failed».
«Ο Allan στην αρχή ήταν διστακτικός», λέει ο McNary, νυν αντιπρόεδρος της εταιρίας Pinkerton, η οποία άνοιξε το 1850 και τώρα έχει την έδρα της στο Αν Άρμπορ του Μίσιγκαν. «Δεν ήταν κατάλληλη θέση για μια κυρία».
Ωστόσο πείστηκε όταν «του επεσήμανε τα πλεονεκτήματα που είχε το φύλο της και την ικανότητα να κερδίσει την εμπιστοσύνη και θέσεις πρόσβασης που δεν θα ήταν διαθέσιμες σε αυτόν».
«Μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν γνωρίζουμε αν ο Allan Pinkerton είναι απλώς ένας καταπληκτικός υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών ή απλώς ένας οξυδερκής επιχειρηματίας που συνειδητοποιεί ότι θα του βγάλει κάποια χρήματα. Όποιος κι αν είναι ο λόγος του, την προσλαμβάνει», αναφέρει ο Meltzer.
Λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή της Warne εκτός από το ότι γεννήθηκε σε μια μεγάλη, φτωχή οικογένεια στην πόλη Erin της Νέας Υόρκης, το 1833. Ο πατέρας της ήταν ιερέας και ως νεαρή γυναίκα, ανέλαβε το ρόλο της διεύθυνσης του νοικοκυριού, σύμφωνα με τον McNary. Ήθελε να ξεφύγει και να γίνει ηθοποιός, αλλά και οι δύο γονείς της αποθάρρυναν αυτό το όνειρο.
Το πώς η Warne από ηθοποιός, αποφάσισε να γίνει ντετέκτιβ είναι ασαφές. Αλλά γρήγορα καθιερώθηκε ως η κορυφαία ερευνήτρια του Pinkerton. Το 1859 βοήθησε στον εντοπισμό του Nathan Maroney, ο οποίος ήταν ύποπτος για υπεξαίρεση από την εταιρεία Adams Express στην Αλαμπάμα. Η Warne αντικατέστησε τη βόρεια προφορά της με μια νότια, έγινε φίλη με τη γυναίκα του και, μαζί με τον συνάδελφό της, John White, οδήγησαν σε πλήρη ομολογία τον καταχραστή.
Ο Pinkerton, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην Αμερική από τη Σκωτία το 1842, ήταν βαρελοποιός (κατασκευαστής ξύλινων βαρελιών) και υποστηρικτής της κατάργησης, γνωστός για τις λαϊκιστικές του απόψεις. Αρχικά δημιούργησε ένα κατάστημα ως βαρελοποιός στο Νταντί του Ιλινόις, αλλά σύντομα άρχισε να ενδιαφέρεται για την αστυνομία. Αφού υπηρέτησε ως αναπληρωτής σερίφης σε δύο κομητείες της περιοχής του Σικάγο, έγινε ειδικός πράκτορας για τα Ταχυδρομεία των ΗΠΑ στο Σικάγο.
Το 1850, ο Pinkerton ξεκίνησε το δικό του γραφείο ιδιωτικών ερευνών, το πρώτο του είδους του στη χώρα. Η ομάδα του χειριζόταν ένα ευρύ φάσμα υποθέσεων, από εγκλήματα λευκού κολάρου μέχρι κλοπές και απάτες. Σύμφωνα με τον McNary, προηγούμενες πηγές αναφέρουν ότι η αναπτυσσόμενη υπηρεσία πέτυχε μια μικρή εθνική αναγνώριση πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Ο John Derrig, συγγραφέας και συνταξιούχος αστυνομικός ντετέκτιβ που εργάστηκε ως ανακριτής στη Φλόριντα, λέει ότι η ικανότητα της Warne να προσαρμόζεται σαν χαμαιλέοντας της έδωσε ένα τεράστιο πλεονέκτημα ως ντετέκτιβ.
«Μπορούσε να ταιριάξει με την ελίτ και να γίνει ένα. Ήταν σε θέση να πηγαίνει σε αυτά τα πάρτι και να μαθαίνει διαφορετικά πράγματα χωρίς αυτοί να γνωρίζουν ότι εργαζόταν για το πρακτορείο Pinkerton. Η Warne ταίριαζε τέλεια σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόταν. Ήταν πολύ γενναία και ένιωθε άνετα στο να κάνει αυτό που έκανε γιατί ήταν καλή σε αυτό».
Ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος με το έργο της στην Αλαμπάμα, ο Pinkerton την τοποθέτησε επικεφαλής του νεοσύστατου Γραφείου Γυναικών Ντετέκτιβ το 1860. Υπηρέτησε σε αυτό το πόστο για το υπόλοιπο της ζωής της, επιβλέποντας τη στρατολόγηση όλων των γυναικών ντετέκτιβ του πρακτορείου, συμπεριλαμβανομένης της Hattie Lawton και της Elizabeth H. Baker, που κατασκόπευαν για λογαριασμό της Ένωσης κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου.
Το πόσες ακριβώς γυναίκες προσέλαβε η Warne είναι άγνωστο, αλλά υπό την ηγεσία της, το γραφείο με έδρα το Σικάγο επεκτάθηκε σε πολλά περιφερειακά υποκαταστήματα. Η Warne μάλιστα επέβλεπε προσωπικά την ίδρυση ενός Γραφείου Γυναικών Ντετέκτιβ στη Νέα Ορλεάνη.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον Pinkerton, η Warne ήταν «ένα επιβλητικό άτομο και με μια ευκολία συμπεριφοράς που ήταν αρκετά σαγηνευτική κάποιες φορές και έκανε καλή εντύπωση».
Η συνομωσία στη Βαλτιμόρη
Τον Φεβρουάριο του 1861, η Warne και πολλοί συνάδελφοι του Pinkerton ενεργώντας κατόπιν αιτήματος του Samuel M. Felton, προέδρου των Philadelphia, Wilmington and Baltimore Railroad διείσδυσαν σε μια αποσχιστική συνωμοσία για τη δολοφονία του Λίνκολν προτού ορκιστεί πρόεδρος.
Ο Felton, ο οποίος είχε λάβει μια πληροφορία σχετικά με μια «βαθιά συνωμοσία για να καταλάβει την Ουάσιγκτον, να καταστρέψει όλες τις λεωφόρους που οδηγούν σε αυτήν από τον Βορρά, την Ανατολή και τη Δύση και να αποτρέψει την ορκωμοσία του Λίνκολν στο Καπιτώλιο της χώρας», υποψιαζόταν ότι οι αποσχιστές θα χτυπούσαν στη Βαλτιμόρη, τη μοναδική πόλη σκλάβων (εκτός από την ίδια την πρωτεύουσα) στο ταξίδι του εκλεγμένου προέδρου από το Σπρίνγκφιλντ του Ιλινόις.
Η Warne πήγε ως μυστική πράκτορας για να ξετυλίξει το κουβάρι της υπόθεσης. Χρησιμοποιώντας τα ψευδώνυμα Mrs. Cherry και Mrs. Barley, συμμετείχε σε πάρτι με μια τρίχρωμη κονκάρδα (το έμβλημα της απόσχισης) στο στήθος της. Έγινε φίλη με τις συζύγους και τις αδερφές των ανδρών που είχαν σκοπό να σκοτώσουν τον Λίνκολν, και με αυτόν τον τρόπο, βοήθησε στο να λυθεί η υπόθεση.
Για να αποφύγει τους επίδοξους δολοφόνους, ο Pinkerton έφερε κρυφά τον Λίνκολν στη Βαλτιμόρη με νυχτερινό τρένο που έφτασε στις 3:30 π.μ. Ο εκλεγμένος πρόεδρος προσποιήθηκε ότι ήταν ο αδερφός της Warne, με τη γυναίκα ντετέκτιβ να παριστάνει την φροντιστή του. Η Warne κέρδισε τη συμπάθεια του ελεγκτή του τρένου και εξασφάλισε ένα ολόκληρο βαγόνι για την ομάδα των τεσσάρων (η ίδια, ο Λίνκολν, ο Pinkerton και ο σωματοφύλακας του Λίνκολν, Γουόρντ Χιλ Λάμον). Κανείς εκτός από το πλήρωμα του Pinkerton δεν κατάλαβε ότι ο πρόεδρος επέβαινε στο τρένο και ο Λίνκολν έφτασε με ασφάλεια στον προορισμό του.
Το λογότυπο του Pinkerton (ένα μεγάλο μάτι που δεν βλεφαρίζει με το σύνθημα «Δεν κοιμόμαστε ποτέ») πιθανότατα προήλθε από τον ρόλο της Warne να παρακολουθεί άγρυπνα τον Λίνκολν στο βαγόνι του.
Η δράση της κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο
Μετά το ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου τον Απρίλιο του 1861, ο διοικητής του Στρατού της Ένωσης George B. McClellan διόρισε τον Pinkerton αρχηγό της υπηρεσίας πληροφοριών. Η Warne, εν τω μεταξύ, συνέχισε να παριστάνει μια γυναίκα από τον Νότο, μεταφέροντας πληροφορίες για τους Συνομοσπονδιακούς στο αφεντικό της. Αν και το πρακτορείο έλαβε μεγάλη δημοσιότητα για τον ρόλο του στην αποτροπή της δολοφονίας του Λίνκολν και των προσπαθειών αντικατασκοπείας εν καιρώ πολέμου, έγινε ελάχιστη αναφορά στον ρόλο της Warne. Ωστόσο, η ντετέκτιβ εγκωμιάστηκε για άλλες συνεισφορές της στο πρακτορείο, συμπεριλαμβανομένων των συλλήψεων δολοφόνων και ληστών τραπεζών.
Η Warne έζησε μια αξιοσημείωτη αλλά σύντομη ζωή. Πέθανε από πνευμονία στις 28 Ιανουαρίου 1868, σε ηλικία 34-35 ετών. Ο Pinkerton, ο οποίος φέρεται να βρισκόταν στο πλευρό της όταν πέθανε, κανόνισε η ταφή της να πραγματοποιηθεί στο οικόπεδο της οικογένειας Pinkerton στο νεκροταφείο Graceland στο Σικάγο.
Εικόνες της Warne, του Pinkerton και άλλων ντετέκτιβ της εποχής του Εμφυλίου Πολέμου κοσμούν τους τοίχους των γραφείων της εταιρίας Pinkerton σε όλο τον κόσμο.
«Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για εκείνη, αλλά νομίζω ότι ακριβώς έτσι θα της άρεσε. Ήταν η επιτομή του επαγγελματισμού στον κλάδο και την πειθαρχία μας», αναφέρει ο McNary. Η εφημερίδα του Οχάιο έγραψε μετά τον θάνατό της: «Ήταν αναμφίβολα η καλύτερη γυναίκα ντετέκτιβ στην Αμερική, αν όχι στον κόσμο».
«Πάνω από έναν αιώνα αργότερα ο ρηξικέλευθος ρόλος της ως η πρώτη γυναίκα ντετέκτιβ της Αμερικής λαμβάνει την αναγνώριση που της αξίζει», αναφέρει ο Meltzer. «Είναι ήρωας και νομίζω ότι ο κόσμος πρέπει να μάθει την ιστορία της».
Ταινία η ζωή της Warne
Ο Ζομ Κολέ Σέρα θα σκηνοθετήσει ταινία των Amazon Studios για την πρωτοπόρο γυναίκα ντετέκτιβ, την οποία θα υποδυθεί η Έμιλι Μπλαντ. Η ταινία, που δεν έχει τίτλο προς το παρόν, περιγράφεται ως «θρίλερ δράσης» επικεντρώνεται σε πραγματικό χαρακτήρα τύπου Σέρλοκ Χολμς.
Η Μπλαντ, η οποία είναι και παραγωγός της ταινίας, δεν έχει οριστικοποιήσει τη συμμετοχή της λόγω της απεργίας των ηθοποιών στο Χόλιγουντ, αλλά οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν μόλις η συντεχνία συνάψει νέα συμφωνία.