Στο νέο της βιβλίο με τίτλο I Am Maria, η Μαρία Σράιβερ αποκαλύπτει τις προσωπικές της δυσκολίες μετά το διαζύγιό της από τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ.
Περιγράφει την κατάρρευση του γάμου τους, ο οποίος κράτησε 25 χρόνια, ως σημείο καμπής που την οδήγησε σε μια έντονη συναισθηματική κρίση και βαθιά αναθεώρηση της ζωής της. Το διαζύγιο συνέπεσε με την απώλεια των γονιών της, Γιούνις και Σάρτζεντ Σράιβερ, γεγονός που ενίσχυσε την ψυχική της κατάρρευση. Η Σράιβερ εξηγεί ότι το τέλος του γάμου, σε συνδυασμό με την προσωπική της απώλεια, την έκανε να αμφισβητήσει την αξία και την ταυτότητά της.
Στο βιβλίο της, η Σράιβερ δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες για τους λόγους του διαζυγίου, αλλά καταγράφει τη συναισθηματική επιβάρυνση που υπέστη, καθώς βρέθηκε βυθισμένη στη θλίψη, τη σύγχυση, το θυμό και τον φόβο.
«Ήμουν βυθισμένη στη θλίψη και γεμάτη σύγχυση, θυμό, φόβο, λύπη και άγχος. Δεν ήξερα ποια ήμουν, πού ανήκω. Ήταν σκληρό. Ήμουν τρομοκρατημένη», έγραψε.
Η ίδια αναγνωρίζει ότι ο χωρισμός ανέδειξε ανασφάλειες που είχε από την οικογενειακή της κληρονομιά, κυρίως την αίσθηση ότι δεν ήταν ποτέ «αρκετή», κάτι που την βασάνιζε σε όλη της τη ζωή.
Η πραγματική διέξοδος για την Σράιβερ ήρθε μέσα από τη συγγραφή
Για να ξεπεράσει αυτή την περίοδο, στράφηκε σε διάφορους τρόπους βοήθειας, όπως θεραπευτές και εναλλακτικές θεραπείες, αλλά η πραγματική της διέξοδος ήρθε μέσα από τη συγγραφή. Αρχικά, μέσω της ποίησης, κατάφερε να εκφράσει τον βαθύ πόνο που βίωνε και να συνειδητοποιήσει την πραγματική της αξία. Εντυπωσιάστηκε από την ανακάλυψη μιας νέας πλευράς του εαυτού της, μιας γυναίκας που αγωνιζόταν με τον φόβο ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της οικογένειάς της και την κοινωνία γενικότερα.
Παρ' όλη την προσωπική της κατάρρευση, η Σράιβερ αναγνωρίζει τη στήριξη και την ωριμότητα των παιδιών της, που, αν και είδαν τον κόσμο τους να ανατρέπεται με τον χωρισμό, έδειξαν απίστευτη γενναιότητα και συμπαράσταση. Η ίδια εκφράζει τη βαθιά ευγνωμοσύνη της για την αφοσίωση και τη χάρη που δείχνουν, τονίζοντας πόσο σημαντική ήταν η παρουσία τους στη διαδικασία της προσωπικής της ανάρρωσης.
Η Σράιβερ, μέσα από αυτό το βιβλίο, μοιράζεται την πορεία της από τη συναισθηματική καταστροφή στην ανακάλυψη της εσωτερικής της δύναμης και τονίζει τη σημασία της έκφρασης και της γραφής για τη θεραπεία των τραυμάτων και την προσωπική αναγέννηση.