Σε μια αποκάλυψη για τον αδικοχαμένο Τζον Λένον προχώρησε ο φίλος και συνεργάτης του, Πολ ΜακΚάρτνεϊ.
Φαίνεται πώς ο θάνατος ήταν κάτι που απασχολούσε το θρυλικό «σκαθάρι», χρόνια πριν από τον πρόωρο θάνατό του το 1980, σύμφωνα με τον συνάδελφό του στους Beatles.
Ο ΜακΚάρτνεϊ μίλησε για τη ζωή του στενού του φίλου και σε podcast με τον τίτλο «McCartney: A Life in Lyrics», όπου αποκάλυψε ότι ο Λένον, ο οποίος ήταν μόνο 40 ετών όταν δολοφονήθηκε έξω από το διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, ήταν νευρικός για το πώς θα τον θυμούνται μετά θάνατον.
«Τον θυμάμαι να μου λέει: ''Πολ, ανησυχώ για το πώς θα με θυμούνται οι άνθρωποι όταν πεθάνω'', και με σόκαρε κάπως», θυμάται ο 81χρονος ΜακΚάρτνεϊ στο podcast. «Είπα ''Εντάξει, υπομονή, κρατήστε το ακριβώς εκεί. Οι άνθρωποι θα πιστεύουν ότι ήσουν υπέροχος, έχεις κάνει ήδη αρκετή δουλειά για να το αποδείξεις αυτό''».
Ο κιθαρίστας των «σκαθαριών» πρόσθεσε: «Ήμουν κάτι σαν ιερέας του. Συχνά έπρεπε να πω: ''Γιε μου, είσαι υπέροχος, μην ανησυχείς γι' αυτό'', και το δεχόταν. Θα τον έκανε να νιώσει καλύτερα».
Ο ΜακΚάρτνεϊ μίλησε ακόμη για το πόσο καλά συνεργάζονταν οι δύο τους. «Αν κάποιος με ρωτήσει, ''Πώς ήταν να δουλεύεις με τον Τζον;'' Ήταν πιο εύκολο, πολύ πιο εύκολο, γιατί υπήρχαν δύο μυαλά στη δουλειά. Και αυτή η αλληλεπίδραση δεν ήταν τίποτα λιγότερο από θαυματουργή», είπε. «Τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν τον έχω, πάρα πολύ. Και ξέρεις, συχνά λέμε: Τι θα έλεγε ο Τζον σε αυτό; Είναι πολύ δακρύβρεχτο; Θα έλεγε da da da, οπότε θα το άλλαζα». Αλλά τα τραγούδια μου πρέπει να με αντικατοπτρίζουν, και δεν υπάρχει τόσο αυτό το αντίθετο στοιχείο. Πρέπει να το κάνω μόνος μου αυτές τις μέρες».
Η σχέση Λένον -ΜακΚάρτνεϊ
Στη συνέχεια, περιέγραψε το «Here Today», το single του 1982 ως «ένα τραγούδι αγάπης για τον Τζον», δηλώνοντας ότι το έγραψε μετά τον θάνατο του Λένον και ότι ήταν ένας τρόπος να αναλογιστεί μερικές από τις πιο αγαπημένες αναμνήσεις τους.
«Θυμόμουν πράγματα για τη σχέση μας και για τα εκατομμύρια πράγματα που είχαμε κάνει μαζί. Από το να είμαστε ο ένας στα σαλόνια ή τα υπνοδωμάτια, ή να περπατάμε μαζί στο δρόμο ή να κάνουμε οτοστόπ», είπε ο ΜακΚάρτνεϊ.
«Το να γράψω το τραγούδι ήταν πολύ συγκινητικό και συναισθηματικό», πρόσθεσε, «γιατί απλώς καθόμουν εκεί σε αυτό το άδειο δωμάτιο και σκεφτόμουν τον Τζον και συνειδητοποιούσα ότι τον είχα χάσει». «Ήταν μια ισχυρή απώλεια, έτσι το να κουβεντιάζω μαζί του σε ένα τραγούδι ήταν μια μορφή παρηγοριάς. Κάπως έτσι ήμουν πάλι μαζί του», τόνισε.
Ο καταξιωμένος τραγουδιστής έχει μιλήσει ανοιχτά στο παρελθόν για την τεράστια θλίψη που βίωσε μετά τον θάνατο του Λένον.
Το 2022, μίλησε για το ίδιο κομμάτι, το «Here Today», κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο κανάλι The Beatles του SiriusXM, και περιέγραψε την απώλεια ως «τόσο δύσκολη».
«Θυμάμαι ότι γύρισα σπίτι από το στούντιο την ημέρα που μάθαμε ότι πέθανε και άνοιξα την τηλεόραση και έβλεπα τους ανθρώπους να λένε: «Λοιπόν, ο Τζον Λένον ήταν αυτός και αυτός», θυμάται ο ΜακΚάρτνεϊ. «Ήταν σαν, δεν ξέρω, δεν μπορώ να είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους».
«Δεν μπορώ απλώς να βγω στην τηλεόραση και να πω τι σήμαινε ο Τζον για μένα», εξήγησε. «Ήταν πολύ βαθύ, ήταν απλά πάρα πολύ».
Ο ΜακΚάρτνεϊ είπε για τα συναισθήματά μετά τον θάνατο του Λένον: «Δεν μπορούσα να τα εκφράσω με λόγια. Ήταν δύσκολο για όλους στον κόσμο γιατί ήταν ένας τόσο αγαπημένος χαρακτήρας και ένας τόσο τρελός τύπος. Ήταν τόσο ξεχωριστός», κατέληξε.
Στην κορυφή των τσαρτ το νέο τραγούδι των Beatles
Την ίδια στιγμή, οι Beatles έχουν ξαναέρθει στο μουσικό προσκήνιο, με ένα «νέο» τραγούδι που κυκλοφόρησε.
Το τελευταίο τραγούδι των Beatles, το «Now and Then», ανέβηκε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά εδώ και 54 χρόνια για το θρυλικό συγκρότημα.
Το «Now and Then» ηχογραφήθηκε από τον Λένον στο διαμέρισμά του στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Μετά τη δολοφονία του, το 1980, η χήρα του, Γιόκο Όνο, έδωσε την ηχογράφηση αυτή, όπου ακουγόταν μόνο το πιάνο και η φωνή του Λένον, στα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος.
Πρόσφατα, χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, κατέστη εφικτό να απομονωθεί η φωνή του Λένον και στη συνέχεια να γίνει μίξη με τις φωνές και τη μουσική των υπόλοιπων μελών.
Η υποδοχή του τραγουδιού από τον Τύπο δεν ήταν διθυραμβική: η Washington Post το χαρακτήρισε «παλιομοδίτικο», ενώ οι Times έγραψαν ότι «δεν μπορεί να θεωρηθεί χαμένο αριστούργημα».