Η Γουινόνα Ράιντερ αποκάλυψε ότι αυτή και ο Κιάνου Ρίβς αποκαλούν ο ένας τον άλλον «σύζυγο», πάνω από τρεις δεκαετίες μετά τον «Δράκουλα» του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Οι δύο ηθοποιοί ενσάρκωσαν τον Τζόναθαν και τη Μίνα Χάρκερ στη γοτθική ταινία τρόμου του 1992 και αποκάλυψαν κατά τη διάρκεια ενός press tour το 2018 για τη ρομαντική κωμωδία «Destination Wedding» ότι χρησιμοποιήθηκαν πραγματικοί ιερείς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της σκηνής του γάμου τους στον «Δράκουλα».
Η Ράιντερ και ο Ριβς μπορεί, έτσι, να είναι παντρεμένοι στην πραγματικότητα από τότε!
«Θα έκανα κυριολεκτικά τα πάντα μαζί του. Είναι τόσο ξεχωριστός», είπε η Ράιντερ για τη συνεργασία της με τον Ριβς, αν και διευκρίνισε ότι το να κάνει μια ταινία «John Wick» μπορεί να μην είναι για εκείνη επειδή «περιλαμβάνει πολλά ακροβατικά. Σκέφτομαι μόνο τα οστά μου».
Η Ράιντερ είπε ότι εξακολουθεί να στέλνει μηνύματα στον Ριβς τακτικά και «πάντα λέμε ποιος είναι, παρόλο που το λέει στο κείμενο. Έτσι, στα γενέθλιά του λέω: "Χρόνια πολλά, σύζυγέ μου". Και μου λέει: "Γεια, γυναίκα μου, σε αγαπώ. ΚΡ 57". Όπως σε κάθε γενέθλια είναι ΚΡ 57 ή όποια ηλικία κι αν είναι. Πάντα αυτό έκανε».
Τι αποκάλυψε η Γουινόνα Ράιντερ για τον γάμο στον «Δράκουλα»
Ήταν κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης του 2018 στο Entertainment Weekly που η Ράιντερ αποκάλυψε για πρώτη φορά ότι μπορεί να ήταν πράγματι παντρεμένη με τον Ριβς.
«Στην πραγματικότητα παντρευτήκαμε στον "Δράκουλα". Όχι, ορκίζομαι στο θεό, νομίζω ότι είμαστε παντρεμένοι στην πραγματική ζωή. Σε εκείνη τη σκηνή, ο Φράνσις χρησιμοποίησε έναν πραγματικό Ρουμάνο ιερέα. Γυρίσαμε τη σκηνή και έκανε τα πάντα. Λοιπόν, νομίζω ότι είμαστε παντρεμένοι».
Ο Ριβς δεν θυμόταν ακριβώς το γύρισμα της σκηνής εκείνη την εποχή, αλλά αργότερα παραδέχτηκε: «Κάναμε μια ολόκληρη τελετή γάμου με πραγματικούς ιερείς. Η Γουινόνα λέει ότι είμαστε παντρεμένοι, ο Κόπολα λέει ότι είμαστε παντρεμένοι, οπότε υποθέτω ότι είμαστε παντρεμένοι στα μάτια του Θεού».
Εκτός από το «Δράκουλα» και το «Destination Wedding», ο Ράιντερ και ο Ριβς πρωταγωνίστησαν μαζί και στο «A Scanner Darkly» του Richard Linklater.