Ο Γιώργος Παπαγεωργίου μίλησε για τους γονείς του, την απόφασή του να γίνει ηθοποιός και σκηνοθέτης, τη μουσική, τη Δανάη Μιχαλάκη και όλα όσα θέλουμε να μάθουμε για εκείνον, σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Έχω πολύ ωραίες μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια, είμαι παιδί της αλάνας. Πολύ παιχνίδι έξω, γυρνούσα σπίτι με σπασμένα δόντια, γδαρμένα γόνατα μέσα στο αίμα, ποδήλατο, εξερεύνηση σε γιαπιά, σε παλιά κτίρια, στην Καλαμαριά, στην Τούμπα. Παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό, τζαμί, μήλα…
Με τους γονείς μου ήμουν καλά. Ο πατέρας μου είχε μαζί με τη θεία μου τις Εκδόσεις Εξάντας. Τη δουλειά της μαμάς μου (σ.σ.: Φιλαρέτη Κομνηνού) την είχα καταλάβει, αλλά δεν μπορούσα να δεχτώ πως μπορεί σε μια παράσταση να φιλάει έναν άλλον άνδρα και όχι τον μπαμπά. Θυμάμαι ότι της θύμωνα, της κρατούσα μούτρα. Επίσης, θυμάμαι μια φορά ήμουν πολύ μικρός που είχε μπει στο σπίτι και είχε κόψει τα μαλλιά της για την “Ηλέκτρα“ που θα έκανε με τον Βουτσινά. Είχα σοκαριστεί, είχα πάει να κρυφτώ κάτω απ' το τραπέζι και δεν της μιλούσα, τη φοβόμουν - ότι είναι μια άλλη.
Μεγάλωσα σ' ένα περιβάλλον πολύ καλλιτεχνικό, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μουσικοί, λογοτέχνες. Ο μπαμπάς μου και η θεία μου ήταν πολύ στενοί φίλοι με τον Χατζιδάκι. Απ' τα μικρά μου ήταν στο τραπέζι συγγραφείς όπως ο Βασίλης Αλεξάκης. Μικρός δεν διάβαζα, θέατρο έβλεπα, τις παραστάσεις της μάνας μου στο Κρατικό. Ξεκίνησα να διαβάζω μετά την εφηβεία».
Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη του Γιώργου Παπαγεωργίου στο Bovary.gr.