Ο Γιώργος Κιμούλης κατά Ζέτας Δούκα και Σωματείου Ελλήνων ηθοποιών.
Μια πολυσέλιδη αγωγή κατέθεσε ο Γιώργος Κιμούλης κατά της Ζέτας Δούκα αλλά και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.
Με την αγωγή του, απόσπασμα της οποίας προβλήθηκε στο Πρωινό, ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης στρέφεται κατά του ΣΕΗ και της απόφασής του να τον διαγράψει οριστικά και ζητά αποζημίωση ύψους 200.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που, όπως υποστηρίζει, υπέστη.
Το απόσπασμα της αγωγής που κατέθεσε ο Γιώργος Κιμούλης
«Στην περίπτωση της κ. Δούκα, η οποία 13 ολόκληρα χρόνια μετά με κατήγγειλε ψευδώς και… τηλεοπτικώς (!) για σωματική βλάβη, δεν προσκόμισε ούτε ένα στοιχείο, μια κλήση προς την Αστυνομία, ένα ιατρικό έγγραφο ή πιστοποιητικό, έστω μια σελίδα από ένα προσωπικό ημερολόγιο στο οποίο κατέγραψε, με ημερομηνία, το συμβάν εναντίον της. Μία κατά τα άλλα δυναμική και χειραφετημένη γυναίκα, απλώς μούδιασε και υπέμεινε το βίαιο περιστατικό, στο οποίο ήταν δήθεν παρόντες οι άλλοι δύο συνάδελφοί της (οι οποίοι αντί για μάρτυρες εμφανίζονται για λόγους σκοπιμότητας, αριβισμού και ψευδεντυπωσιασμού ως καταγγέλλοντες), οι οποίοι μούδιασαν και εκείνοι και δεν άρθρωσαν μια κραυγή, μια φωνή, μια επίκληση βοήθειας, παρά κοίταζαν τον δήθεν μαινόμενο…
Σημειώνεται δε ότι η ακτιβίστρια κ. Δούκα κατά το παρελθόν είχε παρακινήσει ανθρώπους να καταγγείλουν σεξουαλική βία, γεγονός που σημαίνει ότι ουδέποτε αισθάνθηκε σε μειονεκτική θέση, διαφορετικά πώς παρακινεί τους υπολοίπους όταν η ίδια είναι παθούσα, άνευ καταγγελίας;;;
Το κίνημα #metoo, το οποίο ξεκίνησε με την καταγγελία της πρωταθλήτριας της Ελλάδας Σοφίας Μπεκατώρου, έχει ως στόχο να ωθήσει γυναίκες οι οποίες έχουν πέσει θύματα βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης να μιλήσουν και να καταγγείλουν τις ειδεχθέστατες αυτές εγκληματικές ενέργειες τις οποίες έχουν δεχθεί, πλείστες ούσες ανήμπορες να αντιδράσουν και “κουβαλώντας” το ψυχικό και σωματικό φορτίο ενός εγκλήματος το οποίο τις ατιμάζει, τις “υποδουλώνει” και εν τέλει μπορεί να τις οδηγήσει στην εσωστρέφεια και τη σιωπή… Η απόπειρα της καταγγέλλουσας να καπηλευθεί ένα κίνημα με σοβαρό σκοπό, ήτοι την αποκάλυψη βιαστών και εγκληματιών, οι οποίοι διέπραξαν εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, είναι τουλάχιστον αποτροπιαστική για την ίδια και ταυτόχρονα καταδεικνύει την ασέβειά της προς τους σκοπούς του κινήματος αυτού, μετατρέποντας η ίδια τον σοβαρό αυτού σκοπό σε ίδιο σκοπό αριβισμού και επαγγελματικής καπηλείας.
Μάλιστα η καταγγέλλουσα, δείχνοντας απόλυτη ασέβεια σε γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση και έχουν πέσει θύματα βιασμού, τόλμησε να εξομοιώσει εντελώς ανόμοιες πράξεις, κάνοντας την εξής δήλωση: “…η ιστορία της ψυχολογικής και λεκτικής βίας, επαναλαμβάνω, η οποία δεν είναι καθόλου λιγότερη και σοβαρότερη από τη σεξουαλική και τη σωματική…”. Με λίγα λόγια η καταγγέλλουσα, ως ένδειξη καπήλευσης, δεν διστάζει να τοποθετήσει στην ίδια βαθμίδα το έγκλημα του βιασμού και το έγκλημα της εξύβρισης!!!».