Η ευγνωμοσύνη, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, είναι ένα ουσιαστικό συναίσθημα που προάγει τη συναισθηματική ευεξία σε προσωπικό επίπεδο και διαπροσωπικές σχέσεις. Ωστόσο, κάποια άτομα την αγνοούν.
Η έκφραση ευγνωμοσύνης, σύμφωνα με τους επιστήμονες του μεγάλου αμερικανικού πανεπιστημίου, ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ευτυχία, απελευθερώνοντας ντοπαμίνη και συμβάλλοντας στη δημιουργία διαρκών δεσμών μεταξύ των ανθρώπων.
Ωστόσο, υπάρχουν άτομα που δεν συμμερίζονται την αξία της, επιδεικνύοντας έλλειψη εκτίμησης γι' αυτό που κάνουν οι άλλοι γι' αυτούς ή ακόμα και για τα δικά τους επιτεύγματα. Αυτή η στάση, που βασίζεται στον εγωκεντρισμό και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, μπορεί να γίνει αντιληπτή μέσα από ορισμένες χαρακτηριστικές φράσεις που, σύμφωνα με τους ειδικούς, αποκαλύπτουν μια αχάριστη προσωπικότητα.
Ακολουθούν έξι φράσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν να αναγνωρίσετε ένα αχάριστο άτομο:
- «Γιατί υπάρχω μόνο όταν με χρειάζεσαι;»
Αυτή η ερώτηση αντικατοπτρίζει ένα παράπονο για την παρουσία του άλλου μόνο σε στιγμές ανάγκης, χωρίς να αναγνωρίζεται τη βοήθεια ή την υποστήριξη που είχε προηγουμένως παρασχεθεί.
Η φράση καταδεικνύει την πεποίθηση ότι η ευγνωμοσύνη πρέπει να είναι άμεση και απόλυτη, κάτι σαν πληρωμή. Μια τέτοια στάση, αντί να ενισχύει τους δεσμούς, μπορεί να τους αποδυναμώσει, ειδικά αν δεν υπάρχει γνήσια αμοιβαιότητα. Στην ψυχολογία, η ένδειξη ευγνωμοσύνης είναι μια σημαντική κίνηση που συμβάλλει στην ευημερία κάποιου. - «Μου χρωστάς ένα»
Αυτή η έκφραση αποκαλύπτει μια ιδιοτελή στάση που βασίζεται σε ανταλλαγές. Όποιος το λέει δεν εκτελεί πράξεις καλοσύνης ειλικρινά, αλλά μάλλον με την προσδοκία να λάβει κάτι σε αντάλλαγμα. Αυτή η συνεχής νοοτροπία «χρέους» δυσκολεύει τη δημιουργία σχέσεων που βασίζονται στην εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό. - «Ήμουν δίπλα σου όταν δεν είχες κανέναν»
Όταν χρησιμοποιεί αυτή τη φράση, το άτομο προσπαθεί να χειραγωγήσει συναισθηματικά τον άλλον, κάνοντας έκκληση σε ενοχές ή προσωπική θυσία. Το σχόλιο επιδιώκει να δημιουργήσει ένα αίσθημα συναισθηματικού χρέους και αποκαλύπτει την προσπάθεια άσκησης ελέγχου στον άλλον. Οι ισορροπημένες σχέσεις πρέπει να βασίζονται στην αμοιβαία υποστήριξη και ειλικρίνεια, όχι σε συναισθηματικό εκβιασμό. - «Ποτέ δεν με ευχαριστείς όταν κάνω κάτι για σένα»
Αυτή η φράση δείχνει έλλειψη γνήσιας στοργής και συνεχή ανάγκη για έγκριση. Όσοι το λένε τείνουν να ενεργούν όχι από καλοσύνη, αλλά να τροφοδοτούν το «εγώ» τους και να λαμβάνουν αναγνώριση. Αυτές οι συμπεριφορές αποκαλύπτουν συναισθηματικές ανασφάλειες και την αδυναμία να δώσεις χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση, κάτι που εμποδίζει την ανάπτυξη αληθινών και διαρκών σχέσεων. - «Πάντα νιώθω δυστυχισμένος και δεν ξέρω γιατί»
Οι άνθρωποι που εκφράζονται έτσι τείνουν να μην αναγνωρίζουν τις θετικές πτυχές της ζωής τους και του περιβάλλοντός τους. Συχνά δεν εκτιμούν τα επιτεύγματά τους και ζουν συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους, κάτι που οδηγεί σε συνεχή απογοήτευση και δυσαρέσκεια. Αυτή η άποψη μπορεί να σχετίζεται με μια διαστρεβλωμένη αντίληψη για την ευημερία του ατόμου και την τάση να επικεντρώνεται μόνο σε αυτό που είναι λάθος. - «Γιατί με κάνεις πάντα να νιώθω έτσι;»
Με αυτή τη φράση, το άτομο αποφεύγει να αναλάβει την ευθύνη για τα δικά του συναισθήματα και μεταφέρει όλη την ευθύνη στον άλλον. Είναι ένα χαρακτηριστικό σχόλιο από εκείνους που υιοθετούν το ρόλο του θύματος και περιμένουν από τους άλλους να προσαρμοστούν στις ανάγκες και τα συναισθήματά τους. Αυτή η στάση καθιστά δύσκολη τη δημιουργία υγιών και αυθεντικών αλληλεπιδράσεων, καθώς αποτρέπει την αναγνώριση λαθών και προσωπικών ευθυνών.