Η Eurovision μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία ο κουλτουριάρης που κρύβω μέσα μου τη βρίσκει πολύ ελαφριά. Από την άλλη από ποπ πατριωτισμό έχω πάντα την περιέργεια να δω πως τα πηγαίνει η χώρα μου σε αυτό το διεθνές γεωπολιτικό παζάρι της ελαφρύτητας.
H Ζωζώ Λιδορίκη, σύζυγος του δημοσιογράφου και θεατρικού συγγραφέα Αλέκου Λιδορίκη μετά τη νίκη της Ιταλίας ανάρτησε το εξής απόσπασμα της συνέντευξης του Έλβις που απευθύνθηκε μέσω του Έλληνα δημοσιογράφου στο κοινό της χώρας μας:
«Πού αποδίδετε αυτή τη θριαμβευτική επιτυχία του Rock'n'roll;» ρώτησε ο Έλληνας δημοσιογράφος. Και ο «βασιλιάς» Έλβις απάντησε: «Εγω είμαι ένα όργανο απλό κύριε Λιδωρικη. Είμαι ένας κάποιος Έλβις, που αύριο μπορεί να μην υπάρχει πιά ή να έχει αντικατασταθεί από ένα σωρό άλλους ν έ ο υ ς ,που θα εξωτερικεύουν αυτό που τώρα ενσαρκώνω εγώ..... Το Rock' n' roll όμως δεν πρόκειται να σβήσει !! Δεν είναι υστερία αυτό που κρύβεται στο "rock ".. Είναι α γ ω ν ί α... είναι η διάχυτη ανησυχία μιάς γενιάς που αναζητάει, στην περιπλάνησή της, κάποιο σταθμό για να ξεκουραστεί και να ελπίσει….».Αυτά έγιναν στο Χόλιγουντ το 1960. Εξηντα-ένα χρόνια μετά, ο Damiano David δηλώνει: «To rock’n’roll δεν πεθαίνει».
Αυτός ο στίχος που είχε κάποτε κάνει γνωστό ο Neil Young, είναι ένα από τα πρώτα διδάγματα της φετινής Eurovision.
Μπορεί το «Zitti e buoni» των Maneskin να χαρακτηρίστηκε από τους ροκάδες γνώστες του είδους ως «γκλαμ ροκ για όλη την οικογένεια» στα μάτια μου όμως, αυτή η επιλογή της RAI ήταν αντισυμβατική. Δεν βάζεις εύκολα έναν τύπο με το μέικ-απ του Damiano David και την ξεχειλίζουσα ενέργεια του συγκροτήματος του έτσι εύκολα στη μέση ευρωπαϊκή οικογένεια. Κάτι που δείχνει με τη σειρά του ότι η σκέψη «δεν θα κάνω ένα τραγούδι σαν όλα τα άλλα» αποδίδει και ανταμείβεται από όλους.
Άρα την επόμενη φορά που θα βγάλουμε ένα υποψήφιο τραγούδι σαν Ελλάδα, μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε λίγο έξω από το κουτί που λένε και οι Αγγλοσάξονες; Γιατί πολλοί θα σκέφτηκαν ότι πρέπει να βγάλουμε ένα τραγούδι που να ταιριάζει στο κλίμα της Eurovision αλλά καλό θα ήταν να κάναμε κάτι που να έχει να προσθέσει κάτι στο διαγωνισμό και όχι να αποτελεί συμμόρφωση στα πλαίσια του.
Η υποψηφιότητα της Ελλάδας ήταν σε κάθε περίπτωση κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής, αλλά εδώ λέμε τι μας έμαθε η επικράτηση της Ιταλίας. Τώρα βέβαια ο πρώτος δε γλιτώνει από τις βρωμιές που θα του πετάξει ο δεύτερος. Σε άρθρο του Yannick Vely που δημοσιεύτηκε στο site του Paris-Match πριν από δύο μέρες τίθεται μέσα από τον τίτλο του το ερώτημα «πήρε ο Ιταλός νικητής της Eurovision κοκαΐνη σε απευθείας μετάδοση;».
Και σαν επιχείρημα παρουσιάζεται η επίμαχη εικόνα που έκανε τον γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και στην οποία φαίνεται ο frontman του συγκροτήματος να σκύβει το κεφάλι στο τραπέζι για να σνιφάρει.
Μιλάμε για ένα από τα πιο έγκυρα περιοδικά της Γαλλίας το οποίο φάνηκε να πήρε με υπερβάλλον πατριωτισμό τη δεύτερη θέση της χώρας του. Σαράντα τέσσερα χρόνια χωρίς πρωτιά στη Eurovision, έπρεπε να βρεθεί στη θέση της νίκης ένα σκάνδαλο για να ξορκίσουν τα «πέτρινα χρόνια». Προσπάθησα να μιλήσω αφού γίναμε φίλοι με τον Γάλλο δημοσιογράφο στο Facebook αλλά δεν απάντησε παρότι φαινόταν ότι είχε διαβάσει το μήνυμα μου.
Ίσως ήταν συντριμμένος από το γεγονός ότι το τοξικολογικό τεστ του Damiano ήταν αρνητικό. Κυρίες, κύριοι, τα φαινόμενα απατούν. Και ο κίνδυνος προέρχεται συνήθως από τους ανθρώπους που δεν φαίνονται επικίνδυνοι. Τα σιγανά ποτάμια να φοβάσαι. Ο σοφός λαός το είπε. Το μόνο που μας μένει βλέποντας το βίντεο από την ιταλική συμμετοχή στο διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού είναι να φωνάξουμε «Italia, Italia, celeste!».