Στο άγριο έγκλημα στη Φολέγανδρο θέλησε να αναφερθεί η Ελεονώρα Μελέτη με ανάρτησή της, στην οποία δείχνει ένα μπρελόκ που της χάρισε ο πατέρας της.
Η γνωστή παρουσιάστρια που παίρνει συχνά θέση για θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα και δε διστάζει να απαντήσει σε haters, θέλησε να σχολιάσει με το δικό της τρόπο το αποτρόπαιο έγκλημα στη Φολέγανδρο και στα στερεότυπα.
Το ξέσπασμα της Ελεονώρας Μελέτη
Ποστάροντας ένα μπρελόκ που της είχε χαρίσει ο πατέρας της, και στο οποίο είναι χαραγμένη η φράση: «Εύχομαι να ελπίζεις στον εαυτό σου, τόσο όσο εγώ πιστεύω σε σένα», έγραψε στην ανάρτησή της η Ελεονώρα Μελέτη: «Το μπρελόκ που βλέπετε το έχει χαρίσει ο πατέρας μου σε εμένα. Είναι δικά του λόγια που τα χάραξε σε αυτό το μπρελόκ. Σκέφτηκα να το βάλω ως φωτογραφία στις σκέψεις μου γιατί είναι τα λόγια ενός άντρα που μεγάλωσε σε μια πιο «πατριαρχική» εποχή από τη σημερινή κ μια πιο «πατριαρχική κοινωνία από την σύγχρονη που ζούμε. Η μόνη γυναίκα στην οικογένεια του ήταν η μητέρα του. Η οποία λατρεύτηκε από τον πατέρα του. ( παππού μου) κ τους γιους της. Άρα λογικά, ο μπαμπάς μου δεν θα έπρεπε να είναι κ αυτός ένα «πατριαρχικό» προϊόν? Δεν είναι όμως. Που θέλω να καταλήξω.
Γίνεται ένα συμβάν κ ξεκινάμε τη διχαστική τοποθέτηση: πατριαρχία, φεμινισμός, άνδρες, γυναίκες, εμβολιασμένοι , ανεμβολίαστοι, μαύροι, άσπροι…
Δεν είναι εκεί η απάντηση.
Η σαπίλα της κοινωνίας οικουμενικά δεν είναι ή το ΕΝΑ ή το ΑΛΛΟ.
Η σαπίλα της κοινωνίας Είναι συνολική κ αφορά σε όλους.
Η σαπίλα της κοινωνίας έχει αρχή στα ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ.
Τα απολιθωμένα στερεότυπα που για στερεοτυπικούς λόγους αναπαράγονται στερεοτυπικά.
Κ διαιωνίζονται, μεταγγίζονται από γενιά σε γενιά.
Τα στερεότυπα είναι μεταδοτικά.
Κ μεταδίδονται το ίδιο σε άντρες κ γυναίκες. Κάποια σε άντρες.
Κάποια σε γυναίκες.
Κ αλλά κ στους δυο.
Τα στερεότυπα πρέπει να χτυπήσουμε.
Κ να τα χτυπήσουμε στη καρδιά.
Όχι όμως δημιουργώντας αλλά στερεότυπα.
Γιατί κ αυτά με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν άλλες ανισορροπίες που επίσης θα μεταγγιστούν σε επόμενες γενιές.
Η σαπίλα της κοινωνίας είναι αποτέλεσμα της σκέψης κ της παιδείας των ανθρώπων.
Κ εμείς οι άνθρωποι πρέπει επιτέλους να βρούμε έναν τρόπο να ισορροπούμε μεταξύ μας με αγάπη, ενσυναίσθηση κ σεβασμό, κ όχι να διχαζόμαστε με τη πρώτη ευκαιρία».