Η Ελένη Ουζουνίδου αφήνει πίσω της τη Ζαμπέλα από τη «Φριτέζα» και... κατατάσσεται στον Ελληνικό Στρατό. Μιλάει στο iefimerida για το θέατρο, τα σκουλαρίκια, το Netflix και την «εποχή των αποστάσεων» λόγω κορωνοϊού.
Ακούγοντας την χαρακτηριστική φωνή της στην άλλη άκρη της γραμμής, φανταζόμουν την πληθωρική Ζαμπέλα να γλυκαίνει τον τόνο, καταστρώνοντας ένα ακόμη σχέδιο από το γραφείο της και κουνώντας ρυθμικά κάποιο ζευγάρι από τα πελώρια σκουλαρίκια της.
Η Ελένη Ουζουνίδου είναι από εκείνους τους ηθοποιούς που εντυπώνονται στο νου. Θες ο τρόπος που εκφράζεται; Θες αυτή η περίεργη αντίθεση του σώματος που μοιάζει ακίνητο, με το πρόσωπο και τη φωνή που αλλάζουν τόνους, ύφος και χροιά κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου;
Η αλήθεια είναι πάντως, πως για όλους αυτούς τους λόγους, η ηθοποιός από την Κομοτηνή, ακουγόταν πολύ πιο οικεία ως συνομιλητής. Ένιωσα λες και το τηλεφώνημά μας ήταν ένα από τα πολλά, που κάνουμε συχνά πυκνά για να πούμε τα νέα μας. «Μισό λεπτό, να δω ποιος είναι; Α, όλα καλά η γειτόνισσα» μου είπε σε κάποια στιγμή της τηλεφωνικής μας «συνήθειας».
Για την Ελένη Ουζουνίδου, «εν αρχή ην το θέατρο»
Με περίσσιο θράσος και ακόμη περισσότερη ντροπή, παραδέχτηκα πως ανακάλυψα πόσο ταλαντούχα είναι αφότου εμφανίστηκε στην τηλεόραση. Πέταξα ένα κλισέ, εκείνο το χιλιοπαιγμένο “δεν προλαβαίνω να πάω σε όσες παραστάσεις θα ήθελα” και η κα. Ουζουνίδου απάντησε: «Κακώς!».
Δεν πιστεύω ότι από την τηλεόραση θα αλλάξουμε τον κόσμο
Για την ηθοποιό που εγώ σαν τηλεορασόπληκτος γνώρισα ως Τασία (Αστέρας Ραχούλας) και αποθέωσα ως Ζαμπέλα (Πέτα τη Φριτέζα) από το θέατρο θα «γίνει η δουλειά». «Δεν πιστεύω ότι από την τηλεόραση θα αλλάξουμε τον κόσμο. Μακάρι να μπορούσαμε, δεν μας αφήνουν όμως», λέει και συνεχίζει: «Σου δίνει δύναμη η ελληνική τηλεόραση, αλλά όχι τόση. Η δουλειά θα γίνει από το θέατρο!».
Και η Ελένη Ουζουνίδου είναι ένας στρατιώτης που το έχει υπηρετήσει το θέατρο με συνέπεια για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ενώ βγήκε σε αυτή τη δουλειά το 1998, την πρωτοείδαμε στην τηλεόραση 18 χρόνια αργότερα.
«Με απασχολούσε ευτυχώς το θέατρο κάθε σεζόν. [...] Είχα πάρει φόρα με τις παραστάσεις και η εργασία μας είναι πολύωρη εκεί. Επειδή είναι και λίγο πιο πνευματική η εργασία με το θέατρο πρέπει να διαβάσεις πάρα, πάρα, πάρα πολύ, δεν έχει χρόνο να ασχοληθείς με τα τηλεοπτικά» μου απάντησε στην απορία που βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια να μας χαρίσει απλόχερα γέλιο μέσα από το ταλέντο της.
Πώς «τρύπωσε» στη μικρή οθόνη
Η Ελένη Ουζουνίδου, από το λίγο που επικοινωνήσαμε μέσω... δικτύου, δεν είναι άνθρωπος που θα αποδώσει τα πράγματα στο τυχαίο, στη μοίρα. Αποφάσισε να κάνει τηλεόραση όταν βρήκε τις κατάλληλες συνθήκες και η απόδειξη είναι πως για τρίτη φορά φέτος, μπαίνει στα παπούτσια ενός ρόλου σκιαγραφημένου από τον ίδιο δημιουργό. Τόσο στον «Αστέρα Ραχούλας», όσο όμως και στη «Φριτέζα» το σενάριο υπέγραφαν οι Μάκης Πιτταράς και Γιώργος Κρητικός. Ο πρώτος, συνεχίζει στον ΑΝΤ1 τη νέα σεζόν με την «χακί» κωμωδία «Παρουσιάστε».
«Τα παιδιά γράφουν πρώτα απ’ όλα σωστά ελληνικά, δηλαδή δεν είναι google translate. Αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ, με αφορά και νομίζω ότι όλους μας πρέπει να μας αφορά, την έχουμε ξεχάσει τελείως την ελληνική γλώσσα» παρατηρεί η ηθοποιός, που στο σίριαλ αναλαμβάνει τον ρόλο μιας μάνας που ακολουθεί τον κανακάρη της στο στρατόπεδο όπου παρουσιάζεται και κατασκηνώνει έξω από αυτό για να τον φροντίζει.
«Διαβάζεις ολοκληρωμένους ρόλους, μπορείς να αφήσεις τη φαντασία σου αχαλίνωτη να ταξιδέψει πάνω στα κείμενα αυτά και να φτιάξει έναν χαρακτήρα, έναν ρόλο, έτσι ώστε να ψυχαγωγήσει το ελληνικό κοινό» διαπιστώνει η Ελένη Ουζουνίδου.
Η Ελένη Ουζουνίδου για τη συνεργασία (ξανά) με τον Γιάννη Μπέζο
Η ασυναγώνιστη Ζαμπέλα, με άλλο ρόλο, υπόσχεται πως φέτος το γέλιο δεν θα έχει... δοσομετρητή στη νέα σειρά με πρωταγωνιστή, μεταξύ άλλων, τον Γιάννη Μπέζο. «Η σειρά αυτή είναι πολύ αστεία, έχει πραγματικά πολύ γέλιο, δεν είναι μια ελαφριά κομεντί, είναι μια αμιγώς κωμική σειρά. Και δεν έχει σχέση με της Ελλάδος τα Παιδιά, είναι άλλο είδος...» μου εξηγεί.
Τρίτη και τυχερή όμως είναι και η σύμπραξη της ηθοποιού με τον Γιάννη Μπέζο, για τον οποίο μιλά με τα πιο ζεστά λόγια. «Έχω να πω τα καλύτερα για τον Γιάννη το Μπέζο. Φίλος, ζεστός άνθρωπος, δίκαιος, εξαιρετικός με τους συνεργάτες του... είναι από τους καλύτερους ανθρώπους που έχουμε στη χώρα, όχι μόνο ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος! Είναι ένας κύριος!» τονίζει με έμφαση. Οι δυο τους συναντήθηκαν στη σειρά «Πέτα τη Φριτέζα» βέβαια, αλλά και στο θέατρο την περσινή σεζόν, για το έργο «Ράφτης κυριών».
Ο Γιάννης Μπέζος είναι από τους καλύτερους ανθρώπους που έχουμε στη χώρα, όχι μόνο ως καλλιτέχνης
Παρότι νεο...εμφανιζόμενη στην τηλεόραση λοιπόν, η Ελένη Ουζουνίδου μιλά για τους ρόλους μέσα από τους οποίους τη γνωρίσαμε τηλεοπτικά σε β’ πρόσωπο. Σαν να υπήρξαν κάποτε και να πέρασαν από τη ζωή της. Πρώτα ήταν η Τασία, η χωριάτισσα με την προφορά από τον «Αστέρα Ραχούλας». «Τσαχπίνα, ωραία, κουτσομπόλα, είχε όλα τα κλισέ» περιγράφει η ηθοποιός. Ανυπομονούσα να έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τη Ζαμπέλα. Ο ρόλος της αδερφής του Ανδρέα, της δολοπλόκας ιδιοκτήτριας περιφερειακού τηλεοπτικού σταθμού στο Φτασμένο ήταν πραγματικά, αυτό που λέμε «όλα τα λεφτά».
Η Ζαμπέλα και τα σκουλαρίκια
«Η Ζαμπέλα ήταν τσίρκο MEDRANO, ήταν λατέρνα που λένε», μου λέει η Ελένη Ουζουνίδου και δεν μπορώ να μην θυμηθώ τα απερίγραπτα look που χρειάστηκε να φορέσει για τη σειρά «Πέτα τη Φριτέζα». Εμφανίσεις ωραίες, αλλά και ιδιαίτερα εκκεντρικές με βασικό χαρακτηριστικό τα ανεπανάληπτα – custom made όπως αποδείχτηκε – σκουλαρίκια. Με φτερά, πέτρες, μεταλλικά αντικείμενα και σε μεγέθη που θα ταίριαζαν στο αυτί ενός γίγαντα, ήταν αδύνατο να μην τα ξεχωρίσεις.
«Κάποια από τα σκουλαρίκια ήταν βαριά γιατί ήταν μέταλλα και πέτρες και κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι οι τρύπες των αυτιών μου είχαν μεγαλώσει. Ευτυχώς έχω και δεύτερες τρύπες και τα έβαζα πιο πάνω...» λέει γελώντας, καθώς αποκαλύπτει τα «μυστικά του επαγγέλματος», όπως λέει. Φυσικά, η Ελένη Ουζουνίδου κράτησε λίγη από τη Ζαμπέλα. «Βεβαίως μου έκανε η αγαπημένη κοπέλα που τα έφτιανε δώρο το μεγαλύτερο (σκουλαρίκι), που είναι σαν πιάτο!», μου λέει.
Η Ναταλία Μαργαρώνη, η γυναίκα που υποδύεται στη νέα σειρά του ANT1 είναι ακριβώς το αντίθετο. «Είναι μια μανούλα, ακριβώς το αντίθετο από τη Ζαμπέλα, που αγαπάει πάρα πολύ τον γιο της, τον μονάκριβό της και αποφασίζει να πάει να ζήσει δίπλα στο στρατόπεδο, μέσα σε ένα τροχόσπιτο» αναφέρει η Ελένη Ουζουνίδου.
«Είναι μια γυναίκα σε ταραχή που δεν ξέρει αν έχει κάνει καλά που έχει αφήσει την παλιά της ζωή, μια ηρωίδα πολύ ρομαντική, πολύ αθώα, πολύ γλυκιά και αυτό της δίνει και περιθώρια να εξελιχθεί και να της συμβούν και πράγματα... γιατί είναι μια από τις λίγες γυναίκες που κυκλοφορούν στα στρατόπεδα. Μπορεί να προκύψουν φλερτ, μπορεί να προκύψουν και έρωτες...» λέει με δύο κουβέντες για τον νέο της ρόλο στη σειρά «Παρουσιάστε!».
Η Ελένη Ουζουνίδου λατρεύει τις κωμωδίες και το... Netflix
Στο θέατρο έχει δοκιμαστεί σε κάθε είδος και όπως λέει, η δουλειά στο σανίδι είναι πολύ πιο απαιτητική. Ωστόσο, για την ώρα τουλάχιστον, η Ελένη Ουζουνίδου επιλέγει τηλεοπτικά την κωμωδία. «Περνάω καλύτερα με τις κωμωδίες, έβλεπα πάντα τέτοιες κωμικές σειρές, μου προκαλούσαν χαρά, γελούσα! Με τις δραματικές σειρές δεν τα πάω καλά, δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω καμία» εκμυστηρεύεται.
Περνάω καλύτερα με τις κωμωδίες, έβλεπα πάντα τέτοιες κωμικές σειρές, μου προκαλούσαν χαρά, γελούσα
Και ξαφνικά μια παρατήρηση μου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Αποδεικνύεται πως η Ελένη Ουζουνίδου δεν είναι απλά φαν του Netflix... είναι μετρ της ψηφιακής πλατφόρμας. «Χρόνια τώρα βλέπω Netflix! Παρακολουθώ αστυνομικές σειρές περισσότερο και επιστημονικής φαντασίας», αναφέρει. Της ζητώ να μου πει κανά δυο τίτλους και βρισκόμαστε να εκθειάζουμε τη δεύτερη σεζόν του The Umbrella Academy.
Αγαπημένο της από την πλατφόρμα, το Sense8, που όπως λέει διεκόπη πρόωρα όταν στο σενάριο ενεπλάκησαν ευαίσθητα ζητήματα. «Έκλαιγα δύο ώρες από τη συγκίνηση στο τελευταίο δίωρο πανηγυρικό επεισόδιο» μου λέει αυθόρμητα για όσα της μετέδωσε η σειρά και ακόμη πιο αβίαστα παρατηρεί: «Ευαίσθητοι άνθρωποι, γιατί την κάνουμε αυτή τη δουλειά άλλωστε; Κάποτε ξεκινήσαμε, θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο... τώρα βλέπουμε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο και πεισμώνουμε ακόμη περισσότερο! Όσο δεν τον αλλάζουμε, τουλάχιστον να προσφέρουμε χαρά και γέλιο» διαπιστώνει χωρίς υποψία πικρίας, για τους λόγους που την ώθησαν να γίνει ηθοποιός.
Η Ελένη Ουζουνίδου και η ζωή στα Πετράλωνα
Η συζήτηση ξεπηδά από τη σκηνή και την οθόνη και μεταφέρεται στα καθ’ ημάς. Η Ελένη ζει στο κέντρο της Αθήνας, στα Πετράλωνα, που όπως διαπιστώνει προβληματισμένη είναι «στο κόκκινο», αναφορικά με τα κρούσματα του κορωνοϊού. «Είμαι ένας πειθαρχημένος άνθρωπος και επειδή πάντα έχουμε να κάνουμε με πολύ κόσμο προσέχουμε οι ηθοποιοί. Τώρα προσέχω κι εγώ και όλοι οι συνάδελφοι, συνεχίζω να προσέχω, κάνουμε τεστ πολύ συχνά, δεν χαλαρώνω» μου λέει.
Η ηθοποιός διαπιστώνει με θλίψη πως πολλοί άνθρωποι δεν λένε να πειθαρχήσουν. «Επιμένουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι συμπλεγματικοί, να πιστεύουν ότι είναι εξυπνότεροι από τους επιστήμονες. Δεν τους ζητήσανε πολλά πράγματα, να βάλουν μια μάσκα» παρατηρεί αποκαρδιωμένη η ηθοποιός. Περιγράφει ένα περιστατικό στη λαϊκή της γειτονιάς της, όταν θέλησε να προειδοποιήσει την κοπέλα πίσω από τον πάγκο με τα πορτοκάλια, καθώς δεν φορούσε μάσκα. «Τι λες καλέ! Είναι ψέμματα δεν υπάρχει ο κορωνοϊός», της απάντησε εκείνη.
Επιμένουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι συμπλεγματικοί, να πιστεύουν ότι είναι εξυπνότεροι από τους επιστήμονες
«Μπορεί ένας άνθρωπος να πουλάει τέλεια τα πορτοκάλια στη λαϊκή, αλλά δεν είναι ούτε λοιμωξιολόγος, ούτε πνευμονολόγος. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει και στον τομέα τους είναι ιδιοφυείς. Άκουσέ τον, όπως θα σε ακούσω κι εγώ όταν θα μου πεις μην πάρεις αυτό το πορτοκάλι είναι σάπιο, δεν είναι καλής ποιότητας. Θα σε ακούσω!» συνεχίζει η Ελένη Ουζουνίδου.
Η ευαισθησία που την έσπρωξε μπροστά στο φως της σκηνής, την προστάζει να παλέψει για ένα καλύτερο «εμείς», ένα όνειρο να έρθουν οι άνθρωποι πιο κοντά. Όνειρο που μοιάζει μακρινό στην εποχή των αποστάσεων. Τώρα ζούμε στην εποχή «των αποστάσεων. Δεν πειράζει! Θα κάνουμε λίγο υπομονή, πρέπει να κάνουμε υπομονή, θα πειθαρχήσουμε λίγο παραπάνω», μου λέει.