O Μπιλ Ουάιμαν (Bill Wyman) έκλεισε το εστιατόριο του «Sticky Fingers», μετά από 32 χρόνια, λόγω της πανδημίας.
Πήρε το όνομά του από το ομώνυμο άλμπουμ των Rolling Stones, που κυκλοφόρησε το 1971. Ο μουσικός, που έφυγε από το συγκρότημα το 1993, ήθελε η τραπεζαρία του Κένσινγκτον να είναι «ένα καταφύγιο καλών στιγμών σε συνδυασμό με εξαιρετικό αμερικάνικο φαγητό». Ο μπασίστας, λέγεται ότι είναι, «συντετριμμένος» από το κλείσιμο, καθώς το εστιατόριο σήμαινε «πολλά για εκείνον».
Ένας φίλος του Ουάιμαν είπε στην Daily Mail: «Συνδύαζε το πάθος του για την μουσική με την απόλαυση ενός καλού φαγητού. Όμως εξαιτίας της πανδημίας το μαγαζί ήταν αδύνατον να συνεχίσει».
Το εστιατόριο ήταν δημοφιλές και στους θαυμαστές του rock 'n' roll, καθώς ο Ουάιμαν είχε γεμίσει τους τοίχους και τους χώρους με περισσότερα από 100 αντικείμενα από την μουσική του καριέρα. Μεταξύ άλλων και το αγαπημένο του μπάσο το οποίο είχε φτιάξει ο ίδιος το 1961 και έπαιξε στην πρώτη συνάντηση που είχε με τους μελλοντικούς συνεργάτες του, Μικ Τζάγκερ και Κιθ Ρίτσαρντς.
