Ο Δημήτρης Ημελλος ή αλλιώς ο Αντώνης Φραγκιαδάκης από την επιτυχημένη σειρά του Alpha, Σασμός, αποτελεί έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της χώρας μας με μια μακρά πορεία σε θέατρο και κινηματογράφο.
Εντιμος, οξυδερκής, ο Αντώνης Φραγκιαδάκης είναι ο αστυνομικός διευθυντής που αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο των πρώτων φόνων της ιστορίας που εκτυλίσσεται αλλά και να κρατήσει τις ισορροπίες που εύκολα διαταρράσονται στο χωριό του Ρεθύμνου. Παραμένει ανύπαντρος καθώς ο έρωτάς του για την Μαρίνα Βρουλάκη είναι δυνατός και για πάντα ανεκπλήρωτος.
Και μπορεί ο Σασμός να μετράει μόλις δυο εβδομάδες προβολής, όμως από το πρώτο κιόλας επεισόδιο έχει εντυπωσιάσει τους τηλεθεατές και ο Αντώνης Φραγκιαδάκης είναι ένας χαρακτήρας που έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και να αγαπηθεί για την καθαρή ματιά, το έξυπνο χιούμορ και την αυθεντικότητά του.
Αρρενωπός, με καθαρό βλέμμα και μια φωνή που χειρίζεται άψογα την κρητική διάλεκτο, o Δημήτρης Ημελλος αποτυπώνεται στο μυαλό για το μοναδικό ταλέντο του.
Είναι γεννημένος το 1967 στην Αθήνα, γέννημα – θρέμμα νησιώτης καθώς και οι δυο γονείς έχουν καταγωγή από τη Νάξο και μέλος μια πολύτεκνης οικογένειας καθώς έχει άλλα τρία αδέρφια.Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη Νάξο ενώ για τρία χρόνια, από τα 12 μέχρι τα 15 του, ήταν εσώκλειστος σε οικοτροφείο.
Γιος δικηγόρου και πρώτο παιδί της οικογένειας οι γονείς του είχαν σαν δεδομένο ότι θα ασχοληθεί με τη Νομική. Σε επαφή με το θέατρο, όμως, ήρθε ως ακροατής στο εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου, τον οποίο θαύμαζε ως ηθοποιό. Η ιδέα να ασχοληθεί επαγγελματικά με την υποκριτική ήρθε όταν γνώρισε τον Στάθη Λιβαθινό ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από ένα σεμιναρία από τη Ρωσία. Και κάπως έτσι πήρε την απόφαση να φοιτήσει τη δεκαετία του '90 στη Θεατρική Ακαδημία της Μόσχας.
«Το 1996 πήγα στη Ρωσία εν µέσω πολέµου µε την Τσετσενία και εξαιτίας της εµφάνισής µου ήµουν ο συνήθης ύποπτος Τσετσένος αυτονοµιστής. ∆εν υπήρχε µέρα να µη µε ξαπλώσουν πάνω σε ένα περιπολικό για έλεγχο µέχρι να τους εξηγήσω ότι είµαι φοιτητής και δεν κουβαλάω βόµβες» έχει περιγράψει ο ίδιος τα φοιτητικά χρόνια στη Μόσχα σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Από το 2001 εως το 2007 υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο ο Δημήτρης Ημελλος συνεργάζεται στενά. Επίσης δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος.
Το 2001 ήταν ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, ενώ το 2005 τιμήθηκε από τους αναγνώστες του περιοδικού
«Αθηνόραμα» με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την ερμηνεία του στο έργο του Μπουλγκάκοφ «Μολιέρος».
Στην τηλεόραση τον έχουμε ξαναδεί το 2007 στη σειρά του Alpha Το 10 σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου. Ηχηρή είναι όμως η παρουσία του Δημήτρη Ημελλου στον κινηματογράφο με συμμετοχή στις ταινίες: Αλιόσα του Θανάση Σκρούμπελου (1999), Beautiful people του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), Delivery του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), Γλυκιά μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), Απ' τα κόκκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), Χρόνια Πολλά του Χρήστου Γεωργίου (2017), Η δουλειά της του Νίκου Labot (2018), και Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).
Εξίσου αξιόλογη είναι και η παρουσία του Δημήτρη Ημελλου στο θέατρο. Τον έχουμε δει στις παραστάσεις Πέρσες, Ιούλιος Καίσαρας, Οιδίπους επί Κολωνώ, ο Γλάρος, Φθινοπωρινή Σονάτα, Μεθυσμένη Πολιτεία, Βάκχες κ.α.
Οσον αφορά την προσωπική του ζωή είναι πατέρας ενός γιου.
Αξίζει να σημειωθεί πως, παρά το γεγονός ότι τα social media έχουν γίνει αναπόσπαστο πλέον κομμάτι της κοινωνίας, μην περιμένετε να συναντήσετε τον Δημήτρη Ημελλο στα μέσα κοινωνίκης δικτύωσης, καθώς δεν έχει επίσημο λογαριασμό στο instagram αλλά ούτε στο facebook.
Στο Twitter πάντως συζητιέται ο έρωτάς του με τη Μαρίνα...