Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε ο ηθοποιός Δημήτρης Γκοτσόπουλος στο ΒΗΜΑgazino, όπου μίλησε, μεταξύ άλλων, για τις Αγριες Μέλισσες αλλά και τη συμπρωταγωνιστριά του, Μαρία Κίτσου.
Μιλώντας για την μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν οι Αγριες Μέλισσες και για τον αν στερήθηκε κάτι, ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος απαντάει: «Προσωπικό χρόνο. Μου λείπει το διάβασμα, ο στοχασμός μέσα από μια αμέριμνη βόλτα, η εμβάθυνση στην επικαιρότητα και συγχρόνως η αφαίρεση του εφήμερου».
Για το αν είναι ευτυχισμένος αυτή την περίοδιο ο τηλεοπτικός Λάμπρος λέει: «Δεν ξέρω τι σημαίνει ακριβώς ευτυχία. Λέει ο Επίκουρος πως ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που φιλοσοφεί σε όποια φάση της ζωής του κι αν βρίσκεται. Εμένα με νοιάζει να είμαι ισορροπημένος, να μπορώ να ενθουσιάζομαι ψυχή τε και σώματι. Το γεγονός ότι χτυπά το τηλέφωνο από σκηνοθέτες που θαύμαζα όταν ήμουν στη δραματική σχολή ή το ότι εισπράττω την αποδοχή και το θαυμασμό από καταξιωμένους συναδέλφους, δημιουργεί ένα είδος ευδαιμονίας μέσα μου. Ίσως μου λείπουν λίγο οι φίλοι μου, αυτοί οι λίγοι που έχω επιλέξει να έχω. Η δουλειά που κάνω είναι περίεργη. Καμιά φορά είναι δύσκολο να συντονιστείς με ανθρώπους εκτός επαγγέλματος. Στο τέλος της ημέρας χρειάζεσαι έναν άνθρωπο που σε καταλαβαίνει, κι αν έχεις και την τύχη να είναι μέσα από το χώρο σου τότε ακόμα καλύτερα επειδή ακριβώς συμπάσχετε».
Τέλος, όσον αφορά την φίλια του με τη συμπρωταγωνιστριά του Μαρία Κίτσου, ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος αναφέρθηκε με πολύ τρυφερά λόγια και εξομολογήθηκε: «Η αλήθεια είναι ότι μοιραζόμαστε πολλά όσον αφορά τη διαχείριση πραγμάτων. Τη Μαρία δεν τη γνώριζα προσωπικά πριν τις Άγριες Μέλισσες. Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε στο πλατό είχα άγχος. Είναι λογικό όταν καλείσαι να παίξεις δίπλα σε έμπειρους και καταξιωμένους ηθοποιούς. Με τη Μαρία έγινε κάτι μαγικό. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι παίζουμε επί ίσοις όροις. Μια από τις πρώτες σκηνές που γυρίσαμε ήταν εκείνη με το πρώτο μας φιλί και ένα χαστούκι. Με άφησε να οδηγήσω. Αργότερα μου εξομολογήθηκε ότι και εγώ την έκανα να νιώσει άνετα. Κουμπώσαμε με έναν τρόπο. Και επειδή έχουμε πολύ σημαντικές σκηνές βρισκόμασταν από την αρχή και εκτός πλατό για πρόβες. Ήταν απαίτηση και των δυο μας. Μένουμε άλλωστε και κοντά. Και τώρα στην καραντίνα, είχαμε παρηγοριά ο ένας τον άλλον. Είδαμε μαζί πολλές ταινίες, σχολιάζαμε. Μου λέει η Μαρία, μεγάλη κουβέντα βέβαια, ότι καλλιτεχνικά εμπνέουμε ο ένας τον άλλον. Νομίζω ότι είναι αμφίδρομο».