Σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση για την κακοποιητική σχέση που είχε στο παρελθόν και τις επιπτώσεις που είχε αυτή στη ζωή της προχώρησε η Δήμητρα Αλεξανδράκη σε συνέντευξη που παραχώρησε.
Το γνωστό μοντέλο βρέθηκε στην εκπομπή «Πρωινό ΣουΣου» και σόκαρε με τις αποκαλύψεις της, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «έχω φωτογραφίες μου στις οποίες είμαι παραμορφωμένη» και μιλώντας για τις απειλές που δεχόταν.
Δήμητρα Αλεξανδράκη: Έκλεινα τα παντζούρια και έμενα κάτω από το πάπλωμα, μόνο εκεί αισθανόμουν καλά
«Πάνω-κάτω, βλέπουμε σημάδια σε έναν άνθρωπο, άσχετα αν εμείς κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε και τα αγνοούμε. Τα σημάδια, όμως, υπάρχουν, από ένα σπρώξιμο, μια άσχημη λέξη, ένα άγριο βλέμμα. Απλά, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι ο κόσμος τελειώνει με έναν άνθρωπο. Όταν δεν φεύγεις από μία πολύ άσχημη σχέση, μια τοξική σχέση, δεν αφήνεις τον εαυτό σου να βρει κάτι καλύτερο, κόβεις την τύχη σου. Πετάς μόνος σου την τύχη της ζωής σου στα σκουπίδια μένοντας σε μία κακοποιητική σχέση», είπε αρχικά η Δήμητρα Αλεξανδράκη.
«Έχω υπάρξει σε τέτοια σχέση, δεν μίλησα ποτέ και δεν πρόκειται και να μιλήσω. Απλά, θα πω ότι πρέπει να φεύγουμε. Μου πήρε καιρό να φύγω, ήμουν και σε πιο μικρή ηλικία, όλοι το έβλεπαν στον κύκλο μας, ακόμη και άνθρωποι από το δικό του περιβάλλον, μου έλεγαν “κορίτσι μου, φύγε να γλιτώσεις”, και εγώ δεν το έβλεπα. Έχω φωτογραφίες μου στις οποίες είμαι παραμορφωμένη. Μην σοκάρεστε, εδώ ο άλλος τη σκότωσε την κοπέλα και μάλιστα έξω από ένα αστυνομικό τμήμα. Εγώ κάνω τον σταυρό μου που είμαι αρτιμελής και έχω την υγεία μου, είμαι ζωντανή και απολαμβάνω τη ζωή», συνέχισε η ίδια.
«Έκλεινα τα παντζούρια και έμενα κάτω από το πάπλωμα, και μόνο εκεί αισθανόμουν καλά. Έφαγα ταλαιπωρία δύο χρόνια, ένα πολύ μεγάλο διάστημα, μέχρι να φύγω, χάνεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου. Το μυαλό είναι κολλημένο σε μια τέτοια κατάσταση, δεν σκέφτεσαι, υπάρχει και φόβος. Υπήρξαν και απειλές, ότι “θα σε εξαφανίσω”, και έγιναν και πράξη και δεν ξέρει κανείς τίποτα. Μάζεψα μια μέρα τα πράγματά μου και έφυγα, βρήκα ένα σπίτι και εξαφανίστηκα. Δεν είχα δίπλα μου κανέναν, μόνο τη συγχωρεμένη τη γιαγιά μου, που ήταν η μόνη που νοιάστηκε να με ρωτήσει αν χρειάζομαι ένα πιάτο φαΐ ή κάτι άλλο», περιέγραψε η Δήμητρα Αλεξανδράκη.
«Με το που έκανα το κλικ και μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα, είχαν τελειώσει όλα, είχα πει ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Είχα ενοχλήσεις, έχασα το αμάξι μου, έγιναν πολλά. Είχε πει την ατάκα ότι “θα τη γονατίσω, να μην μπορεί να κάνει τίποτα”. Θα ήταν πολύ χαρούμενοι αν με έβαζαν σε ένα φέρετρο με λουλουδάκια. Είπα στον εαυτό μου ότι “μπορείς και θα τα καταφέρεις” και τα κατάφερα. Για να βρεις ευτυχία και γαλήνη, πρέπει να φύγεις τρέχοντας από τέτοιες καταστάσεις. Είμαι άνθρωπος που έχει γαϊδουρινή υπομονή, υπομένω και επιμένω, αλλά αν με τσαλαπατήσεις, θα βρω τη δύναμη να βγω από όλο αυτό.
Δεν θέλω να είμαι άδικη, δεν ήταν όλα μαύρα σε αυτή τη σχέση, γιατί ήταν μια σχέση πολλών χρόνων, τεράστια. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια ήταν... άσ' τα να πάνε. Ήμουν τόσο καταρρακωμένη, που έπαθα κάτι σαν κρίσεις υστερίας, έχασα το φως μου για δευτερόλεπτα και μούδιασα στο χέρι. Είχα λιποθυμήσει στην πισίνα μιας φίλης μου πάνω σε ένα φουσκωτό, ήμουν μόνη μου στο σπίτι και με έβλεπαν από τις κάμερες, και, όταν γύρισαν στο σπίτι, μου έριχναν νερό γιατί είχα καεί, ήμουν αναίσθητη για πολλές ώρες... Πώς δεν είχα αναποδογυρίσει, να πέσω στο νερό, να πνιγώ», τόνισε.
«Χρειάστηκα ιατρική βοήθεια (σ.σ. από ψυχολόγο). Τότε είχα ξεκινήσει και με είχε βοηθήσει ένας πολύ καλός γιατρός. Μετά σταμάτησα, ξεκίνησα πάλι και τώρα νιώθω ότι είμαι στη φάση που πάλι χρειάζομαι βοήθεια και τη ζήτησα και ξεκινάω πάλι. Όταν νιώθω ότι χάνω τον δρόμο μου δεν ντρέπομαι να ζητήσω βοήθεια», κατέληξε η Δήμητρα Αλεξανδράκη.