«Μεγαλώνοντας, έμαθα το τεράστιο μάθημα της υπομονής και κυρίως να συγχωρώ τον εαυτό μου» σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.
Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή του Μega «Πάμε Δανάη», με αφορμή την παράσταση που συμμετέχει, «Ηρακλής μαινόμενος».
«Έχω τη χαρά φέτος να είμαι με μια υπέροχη ομάδα ανθρώπων και είμαι τυχερός γιατί οι σχέσεις των ανθρώπων είναι ιδιαίτερες. Θαυμάζω τους ανθρώπους που σηκώνονται το πρωί με σθένος και παλεύουν γι' αυτό που θέλουν να κάνουν. Αναφέρομαι στους εργαζόμενους του τομέα μας, το θαυμάζω, γιατί ξέρω πώς είναι και πόσο δύσκολο είναι» είπε ο ηθοποιός.
Δαδακαρίδης: Έχω μάθει να δίνω το χέρι, ακόμα και εκεί που δεν πρέπει
«Χαίρομαι που είμαι πάλι μαθητής και μπορώ να εξελίσσομαι και να μαθαίνω. Έχω σπουδαίους συναδέλφους γύρω μου και με κάνουν να ανυπομονώ για την κάθε μέρα. Έχω την ανάγκη να συγκρούομαι με τους φόβους μου. Από αυτή τη δυσκολία, την ανάγκη να ελπίζεις για κάτι, δημιουργείς μέσα σου ένα μικρό προσωπικό άβατο... Αν δεν πιστέψεις στον εαυτό σου, δεν θα το κάνει κανείς. Αρχίζεις να ονειρεύεσαι κόσμους, συνεργασίες. Πάντα με τον κίνδυνο και το ρίσκο της αποτυχίας, το οποίο σου δίνει τη δύναμη να πεις ότι ξέρεις από πού θα αρχίσεις», σημείωσε ο κ. Δαδακαρίδης.
Ο ηθοποιός ανέφερε ακόμα πως ο χαρακτήρας του δεν του επιτρέπει να παίρνει τίποτα ως δεδομένο.
«Μεγαλώνοντας, δεν παίρνω ως δεδομένο τη ζωή, τους ανθρώπους που έχω γύρω μου. Ούτε καν τον ίδιο μου τον εαυτό. Πολλές φορές ξεχνάμε ότι ζούμε. Ακόμη και δύσκολη να είναι η ζωή σου, είμαι σίγουρος ότι η ζωή ανατρέπει κάποια πράγματα με θεϊκό χέρι και δίνει κάποια χαρά. Ξυπνάω αγχωμένος το πρωί, αλλά έχω προσμονή για τα πράγματα, να είμαι παρών και να ονειρεύομαι καινούριους κόσμους»
Τέλος, συμπλήρωσε πως «έχω ανθρώπους που μου δίνουν το χέρι για βοήθεια κι είμαι κι εγώ εκείνος που έχω μάθει να δίνω το χέρι, ακόμα και εκεί που δεν πρέπει. Παλαιότερα, ήμουν θυμωμένος γιατί δεν μπορούσα να διαχειριστώ κάποια πληροφορία που με κέντριζε συναισθηματικά και δεν μπορούσα να δω καθαρά. Μεγαλώνοντας, έμαθα το τεράστιο μάθημα της υπομονής και κυρίως να συγχωρώ τον εαυτό μου».
Δείτε το απόσπασμα από το Μega