Με ένα μήνυμα γεμάτο έμπνευση και συμβολισμό κατά του body shaming ξεκίνησε στο Μαϊάμι την περιοδεία της η ποπ τραγουδίστρια Billie Eilish (Μπίλι Αϊλις).
Η 18χρονη τραγουδίστρια που στο παρελθόν έχει παραδεχτεί πως φορά φαρδιά ρούχα για να αποφεύγει τα σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου, τραγούδησε στο κατάμεστο American Airlines Arena στο Μαϊάμι και κατά τη διάρκεια του διαλείμματος απάντησε στις επικρίσεις που δέχεται με ένα βίντεο.
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας η Billie Eilish ήταν ντυμένη κατά τα συνηθισμένα. Συγκεκριμένα φορούσε μια μακριά πράσινη πουκαμίσα με ένα σoρτς και μαύρα αθλητικά πάνινα παπούτσια.
Βίντεο: Το βίντεο με την Billie Eilish να μένει με το σουτιέν της... επί σκηνής
Αλλά κατά τη διάρκεια του βίντεο η Μπίλι Αιλις φαίνεται να βγάζει το ένα ρούχο μετά το άλλο μέχρι που μένει με το σουτιέν της, προτού βυθιστεί συμβολικά κάτω από την επιφάνεια ενός μαύρου, σαν πίσσα, υγρού.
«Αν φοράω άνετα ρούχα, δεν είμαι γυναίκα. Αν βάλω λιγότερα, είμαι τσούλα. Παρότι δεν έχεις δει ποτέ το σώμα μου, εξακολουθείς να με κρίνεις γι'αυτό. Γιατί;» διερωτάται η Billie Eilish στο διάρκειας δύο λεπτών βίντεο.
Μένει να δούμε αν η Billie Eilish θα συνεχίζει να προβάλλει το βίντεο καθ 'όλη τη διάρκεια της περιοδείας της, η οποία θα κρατήσει μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.
Η Billie Eilish ξεκίνησε την καριέρα της με το «Ocean Eyes», το οποίο κυκλοφόρησε μέσω SoundCloud και σήμερα μετράει 411 εκατομμύρια θεάσεις, ενώ επιτυχίες της στο Youtube όπως το Bad Guy ή το Everything I Wanted μετρούν 743 και 127 εκατομμύρια προβολές αντιστοίχως.
Στα 17 της μόλις ανακηρύχθηκε «Γυναίκα της Χρονιάς» από το Billboard, το μεγαλύτερο αμερικανικό μουσικό περιοδικό ενώ είναι η πρώτη 18χρονη που κερδίζει βραβείο Γκράμι. Στην 62η απονομή των βραβείων η Billie Eilish με την εικονοκλαστική ποπ της κατάφερε να σαρώσει, επικρατώντας σε 5 από τις σημαντικότερες κατηγορίες των βραβείων.
Ολόκληρο το κείμενο της Billie Eilish για το body shaming:
«Έχεις απόψεις για τις απόψεις μου, τη μουσική μου, τα ρούχα μου, το σώμα μου.
Κάποιοι άνθρωποι μισούν αυτά που φοράω, κάποιοι άλλοι τα επαινούν.
Κάποιοι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν για να ντροπιάσουν άλλους, κάποιοι άλλοι για να ντροπιάσουν εμένα.
Όμως, νιώθω πως με παρακολουθείς πάντα και τίποτα από αυτά που κάνω δεν μένει αθέατο.
Ενώ νιώθω το βλέμμα σου, την αποδοκιμασία σου ή την ανακούφισή σου, αν ζούσα με αυτά, δεν θα ήμουν σε θέση να κάνω βήμα. Με θέλεις μικρότερη; Πιο αδύναμη; Πιο ήπια; Ψηλότερη;
Μήπως θέλεις να σωπάσω; Σε προκαλούν οι ώμοι μου; Το στήθος μου; Είμαι το στομάχι μου; Οι γοφοί μου; Το σώμα με το οποίο γεννήθηκα, δεν είναι αυτό που ήθελες; Αν αυτό που φοράω είναι άνετο, δεν είμαι γυναίκα. Αν φοράω λιγότερα, είμαι τσούλα. Παρότι δεν έχεις δει ποτέ το σώμα μου, εξακολουθείς να κρίνεις αυτό κι εμένα. Γιατί;
Βγάζεις συμπεράσματα για τους ανθρώπους βάσει του μεγέθους τους. Αποφασίζουμε ποιοι είναι. Αποφασίζουμε τι αξίζουν. Είτε φοράω πολλά, είτε λίγα, ποιος αποφασίζει ποια είμαι; Η αξία μου βασίζεται μόνο στη δική σου αντίληψη; Ή μήπως η άποψή σου δεν είναι δική μου ευθύνη;»