Η Κέιτ Μίντλετον, η νέα πριγκίπισσα της Ουαλίας, δεν θα είναι η πρώτη βασίλισσα της Αγγλίας με αυτό το όνομα.
Όταν ο σύζυγός της πρίγκιπας Γουίλιαμ διαδεχθεί τον πατέρα του, Κάρολο, στον θρόνο και γίνει βασιλιάς, εκείνη θα στεφθεί δίπλα του βασίλισσα Κάθριν, δηλαδή Αικατερίνη. Θα είναι η έκτη βασίλισσα με αυτό το όνομα, καθώς υπήρξαν άλλες πέντε πριν από αυτήν.
Μοιάζει ήδη έτοιμη γι' αυτόν τον ρόλο, εκπληρώνοντας τα βασιλικά της καθήκοντα με επιμέλεια και πειθαρχία μπροστά στο δημόσιο ενδιαφέρον. Όμως, όπως αναφέρει ο συγγραφέας του νέου βιβλίου «The Catherine Code», όποιες και αν είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι σημερινοί γαλαζοαίματοι, δεν είναι τίποτα μπροστά στη σκληρή μοίρα που είχαν οι πρόγονοί τους, σε μια περασμένη εποχή.
Μια Αικατερίνη εγκαταλείφθηκε, μια άλλη αποκεφαλίστηκε, μια τρίτη κατηγορήθηκε -ψευδώς- ότι δηλητηρίασε τον βασιλιά. Οι τρεις μάλιστα ήταν σύζυγοι του ίδιου βασιλιά, του Ερρίκου Η'. «Οι πέντε συνονόματες της Κέιτ ήταν κακότυχες με διάφορους τρόπους και πολλές φορές δέχτηκαν κακομεταχείριση από τους συζύγους τους», λέει ο συγγραφέας Μπομπ Κέισι.
Οι 5 συνονόματες βασίλισσες που στοιχειώνουν την Κέιτ Μίντλετον:
Αικατερίνη του Βαλουά (1401-1437)
Όταν ο Άγγλος μονάρχης Ερρίκος Ε' παντρεύτηκε τη Γαλλίδα πριγκίπισσα Αικατερίνη του Βαλουά το 1420, μετά την επιτυχία του στη Μάχη του Αγκινκούρ, εδραίωσε τους δεσμούς της Αγγλίας με τη Γαλλία. Όμως, ο Ερρίκος πέθανε δύο χρόνια αργότερα και η Αικατερίνη έμεινε χήρα.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τις άλλες βασίλισσες με αυτό το όνομα, έκανε έναν διάδοχο του θρόνου, τον μελλοντικό Ερρίκο ΣΤ', και ήταν η γιαγιά του πρώτου μονάρχη των Τυδώρ της Βρετανίας, Ερρίκου Ζ'.
Κόρη του Καρόλου VI της Γαλλίας και της Ισαβέλλας της Βαυαρίας, η Αικατερίνη παραμελήθηκε στην παιδική της ηλικία και από τους δύο γονείς της: ο πατέρας της είχε κρίσεις τρέλας, ενώ η μητέρα αδιαφορούσε για την κόρη της.
Όταν ο Ερρίκος Ε' ανέβηκε στον θρόνο το 1413, άρχισε διαπραγματεύσεις για τον γάμο του, απαιτώντας μεγάλη προίκα και την αποκατάσταση της Νορμανδίας και της Ακουιτανίας.
Αλλά αυτή η εντολή του οδήγησε σε πόλεμο κατά της Γαλλίας και μόνο μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Τρουά το 1420, που αναγνώριζε τον Ερρίκο ως αντιβασιλέα και κληρονόμο της Γαλλίας, έγινε ο γάμος.
Η Αικατερίνη στέφθηκε στο Αββαείο του Γουέστμινστερ το 1421 και παντρεύτηκε με τον Ερρίκο στη Γαλλία τον επόμενο χρόνο. Επέστρεψε στην Αγγλία μετά τον θάνατό του και έζησε στα κάστρα Windsor και Baynard.
Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον Ουαλό ιδιοκτήτη, τον sir Owen Tudor, και απέκτησε τρεις γιους και δύο κόρες, η μία από τις οποίες πέθανε στη βρεφική ηλικία. Ο μεγαλύτερος γιος τους Έντμουντ, ο οποίος ονομάστηκε κόμης του Ρίτσμοντ, ήταν ο πατέρας του Ερρίκου Ζ'.
Αικατερίνη της Αραγωνίας (1485-1536)
Η Αικατερίνη της Αραγωνίας έχει μείνει στην Ιστορία ως η πρώτη σύζυγος του Ερρίκου Η', από τον οποίο χώρισε μετά την αποτυχία να του χαρίσει γιο και διάδοχο, που οδήγησε στην Αγγλική Μεταρρύθμιση.
Αλλά η κόρη του ισχυρού βασιλιά του 15ου αιώνα Φερδινάνδου της Αραγονίας και της βασίλισσας Ισαβέλλας της Καστίλλης έχει μια άλλη διάκριση: ως πρέσβειρα της Ισπανίας στην Αγγλία, ήταν η πρώτη γυναίκα πρέσβειρα της Ευρώπης.
Αρχικά παντρεμένη με τον μεγαλύτερο αδερφό του Ερρίκου, Αρθούρο, παντρεύτηκε τον Ερρίκο το 1509, επτά χρόνια μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της καθώς ο βασιλιάς ήθελε να διατηρήσει την ισπανική συμμαχία αλλά και την προίκα της.
Έκανε έξι παιδιά, αλλά μόνο το ένα επέζησε, η Μαίρη Α', η οποία γεννήθηκε το 1516. Αλλά η έλλειψη αρσενικού κληρονόμου αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Μετά την ακύρωση του γάμου από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι, Τόμας Κράνμερ, αντί του Πάπα, ο βασιλιάς εξόρισε την Αικατερίνη από την αυλή το 1533, ενώ απαγόρευσε και την επαφή με την κόρη τους. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα, σε ηλικία 50 ετών. Η τελευταία της επιστολή προς αυτόν, με την υπογραφή της ως βασίλισσα Αικατερίνη, έγραφε: «Τα μάτια μου σε επιθυμούν πάνω απ' όλα».
Αικατερίνη Χάουαρντ (1523-1542)
Η πέμπτη σύζυγος του Ερρίκου Η' είχε ένα σκανδαλώδες παρελθόν: η πρώτη ξαδέρφη της, Αν Μπολέιν, και η δεύτερη ξαδέρφη της, Τζέιν Σέιμουρ, κρίθηκαν ένοχες για μοιχεία και εκτελέστηκαν στον Πύργο του Λονδίνου.
Η Αικατερίνη ήταν μέλος της οικογένειας Χάουαρντ. Ο πατέρας της Έντμουντ ήταν ο μικρότερος γιος του Τόμας, 2ου δούκα του Νόρφολκ, ο οποίος είχε υπηρετήσει τέσσερις μονάρχες.
Κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον καθηγητή της μουσικής Henry Manox πριν ερωτευτεί τον Francis Dereham -τον οποίο αποκαλούσε «σύζυγό» της- και αρραβωνιαστεί τον ξάδερφό της Thomas Culpepper.
Τράβηξε για πρώτη φορά στην προσοχή του βασιλιά το 1539, όταν ήταν η κουμπάρα της τέταρτης συζύγου του, Αν ντε Κλεβ. Το 1540, ημέρα εκτέλεσης του Τόμας Κρόμγουελ, μετά την ακύρωση του γάμου του με την Αν παντρεύτηκε την Αικατερίνη.
Ωστόσο, η πτώση της ήρθε αφότου ο βασιλιάς ανακάλυψε τις προγαμιαίες σχέσεις της. Το 1542 το Κοινοβούλιο ενέκρινε νομοσχέδιο που θεωρούσε προδοσία για μια μη αγνή γυναίκα να παντρευτεί τον βασιλιά και αποκεφαλίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου δύο ημέρες αργότερα.
Αικατερίνη Παρ (1512-1548)
Η Αικατερίνη Παρ είχε παντρευτεί και χηρέψει δύο φορές όταν έγινε η έκτη σύζυγος του Ερρίκου Η', εγκαταλείποντας τον εραστή της Τόμας Σέιμουρ, τον 1ο βαρόνο Seymour, για να παντρευτεί τον βασιλιά το 1543 στο Hampton Court Palace.
Σπουδαία προστάτιδα των τεχνών, ήταν η πρώτη βασίλισσα της Αγγλίας που έγραψε και δημοσίευσε τα δικά της βιβλία.
Γνώρισε τον βασιλιά όταν έπιασε δουλειά στο σπίτι της πριγκίπισσας Μαρίας το 1542 και έγινε στοργική μητριά των τριών παιδιών του: της Μαρίας Α', του Εδουάρδου ΣΤ' και της Ελισάβετ Α'.
Συνέβαλε καθοριστικά στην ψήφιση του Τρίτου Νόμου περί Διαδοχής από τον Ερρίκο το 1543, ο οποίος επανέφερε τις κόρες του στη σειρά της διαδοχής.
Μετά τον θάνατο του βασιλιά, το 1547, παντρεύτηκε τον τέταρτο και τελευταίο σύζυγό της Τόμας Σέιμουρ, καθιστώντας την ως τη βασίλισσα της Αγγλίας με τους περισσότερους συζύγους. Όμως, πέθανε στη γέννα έναν χρόνο αργότερα. Η κηδεία της ήταν η πρώτη προτεσταντική κηδεία που έγινε στην αγγλική γλώσσα.
Αικατερίνη της Μπραγκάνσα (1638-1705)
Η κόρη του βασιλιά Ιωάννη Δ' της Πορτογαλίας, η Αικατερίνη της Μπραγκάνσα, έγινε η Ρωμαιοκαθολική σύζυγος του βασιλιά Καρόλου Β' της Αγγλίας, ως μέρος μιας σημαντικής συμμαχίας μεταξύ των δύο χωρών.
Ο γάμος, που έλαβε χώρα το 1662, έδωσε στην Αγγλία εμπορικά δικαιώματα σε πόλεις όπως η Ταγγέρη στο Μαρόκο και η Βομβάη στην Ινδία, ενώ η Αγγλία δεσμεύτηκε να βοηθήσει την Πορτογαλία να παραμείνει ανεξάρτητη από την Ισπανία.
Αλλά, αφού δεν μπορούσε να προσφέρει παιδιά στον βασιλιά, έγινε στόχος προτεσταντών εξτρεμιστών, που ήθελαν ο βασιλιάς να τη χωρίσει και να παντρευτεί γυναίκα του δόγματός του.
Το 1678 την κατηγόρησαν ότι σκόπευε να δηλητηριάσει τον βασιλιά και να βάλει στον θρόνο τον Ρωμαιοκαθολικό αδελφό του Ιάκωβο. Αλλά ο βασιλιάς στάθηκε δίπλα της και απαλλάχθηκε από όλες τις κατηγορίες.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της το 1685, επέστρεψε στην Πορτογαλία, όπου έγινε αντιβασιλέας στον άρρωστο αδερφό της Πέδρο Β'. Η Αικατερίνη έκανε δημοφιλή στην Αγγλία την κατανάλωση τσαγιού.