Ο Βασίλης Ζούλιας ανέφερε πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που μισούσε τον εαυτό του μέχρι τα 29 του χρόνια, μέσα από μια συγκλονιστική συνέντευξη.
Ο δημοφιλής σχεδιαστής βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Studio 4» της ΕΡΤ και μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, την εξάρτησή του από τα ναρκωτικά, τη θυελλώδη σχέση με τον πατέρα του, αλλά και τις απόπειρες αυτοκτονίας που έκανε από την τρυφερή ηλικία των 8 ετών.
«Ήμουν δυστυχισμένο παιδί, δυστυχισμένος άνθρωπος. Είμαι μία εθισμένη προσωπικότητα, οπότε μέχρι να μπω στην ανάρρωση, στα 29 μου, ήμουν ένας άνθρωπος που μισούσε τον εαυτό του», τόνισε με απόλυτη ειλικρίνεια ο Βασίλης Ζούλιας.
Σε ερώτηση για πώς μπορεί να συμβεί αυτό σε κάποιον άνθρωπο, απάντησε πως eγώ λέω ότι γεννήθηκα με αυτή την προδιάθεση. Μία εθισμένη προσωπικότητα γενικά αισθάνεται μία δυσκολία να αντιμετωπίσει τη ζωή, πονάει».
«Όταν ήρθαν τα ναρκωτικά, ήρθαν σαν βάλσαμο. Αυτό είναι το επικίνδυνο. Είχα κάνει τόσες απόπειρες, που κατά κάποιον τρόπο «σώθηκα». Έλεγα ότι τουλάχιστον δεν θα χρειάζεται να πονάω. Απόπειρες έκανα από 8 ετών», σημείωσε στη συνέχεια ο δημοφιλής σχεδιαστής.
Ακόμη, στη συνέντευξή του ο Βασίλης Ζούλιας διηγήθηκε πως «το 1986 σταμάτησα να γελάω, στα 23 μου χρόνια. Εκεί άρχισε και η πολύ σοβαρή χρήση των ναρκωτικών και κράτησε 6 χρόνια. Μιλάμε για τη δεκαετία του '80, που στην Ελλάδα δεν υπήρχαν τέτοιες ομάδες βοήθειας για να απευθυνθώ. Και η νομοθεσία για τα ναρκωτικά ήταν τότε πολύ διαφορετική, εξ ου και η ιστορία που με έπιασαν και έπεσα στο κενό από το δικαστήριο.
»Γι’ αυτό και δεν μπήκα φυλακή. Μου έβγαλε ο αστυνομικός τις χειροπέδες, πήγα να χαιρετήσω τη μητέρα μου και έτρεξα. Δεν μπόρεσε να με κρατήσει κανείς, του πατριού μου του έμεινε η τσέπη μου στο χέρι».
Ακόμη, προέτρεψε πως όσο αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους θέματα, πρέπει να ζητήσουν βοήθεια από τους ειδικούς. «Αυτό που λένε "εγώ αν δεν το περάσω μόνος μου, δεν γίνεται" ξεχάστε το, δεν υπάρχει», τόνισε χαρακτηριστικά.