Ο τεράστιος αστεροειδής που χτύπησε τη Γη και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια δεν ήταν μόνος του, υποστηρίζουν οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, ένας δεύτερος, μικρότερος διαστημικός βράχος έπεσε στη θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής δημιουργώντας έναν μεγάλο κρατήρα κατά την ίδια εποχή.
Πρέπει να ήταν ένα «καταστροφικό γεγονός», λένε οι επιστήμονες, που θα προκαλούσε ένα τσουνάμι ύψους τουλάχιστον 800 μέτρων, το οποίο θα διέσχιζε τον Ατλαντικό ωκεανό.
O δεύτερος αστεροειδής που έπεσε στη γη
Ο δρ. Uisdean Nicholson από το Πανεπιστήμιο Heriot-Watt, του Εδιμβούργου ανακάλυψε για πρώτη φορά τον κρατήρα «Νadir» το 2022, αλλά ένα πέπλο μυστηρίου παρέμενε γύρω από το πώς πραγματικά σχηματίστηκε.
Τώρα ο Νίκολσον και οι συνάδελφοί του είναι βέβαιοι ότι η κοιλότητα των 9 χιλιομέτρων προκλήθηκε από έναν αστεροειδή που έπεσε στον πυθμένα της θάλασσας. Δεν μπορούν να χρονολογήσουν ακριβώς το γεγονός, ούτε να πουν αν προηγήθηκε ή ακολούθησε τον αστεροειδή που άφησε τον κρατήρα «Chicxulub» πλάτους 180 χιλιομέτρων στο Μεξικό. Εκείνος έβαλε τέλος στη βασιλεία των δεινοσαύρων. Αλλά λένε ότι ο μικρότερος βράχος ήρθε επίσης στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου, όταν αυτοί εξαφανίστηκαν. Καθώς συνετρίβη στην ατμόσφαιρα της Γης, θα σχημάτισε μια μπάλα φωτιάς.
«Φανταστείτε ότι ο αστεροειδής χτυπούσε τη Γλασκώβη και εσείς βρίσκεστε στο Εδιμβούργο, περίπου 50 χιλιόμετρα μακριά. Η πύρινη σφαίρα θα είχε περίπου 24 φορές το μέγεθος του Ήλιου στον ουρανό - αρκετή για να βάλει φωτιά σε δέντρα και φυτά στο Εδιμβούργο», αποκάλυψε ο Νίκολσον.
Θα ακολουθούσε μια εξαιρετικά δυνατή έκρηξη ανέμου, πριν από μια σεισμική δόνηση περίπου στο μέγεθος ενός σεισμού 7 βαθμών ρίχτερ. Τεράστιες ποσότητες νερού πιθανότατα έφυγαν από τον πυθμένα της θάλασσας και αργότερα κατέβηκαν πάλι προς τα κάτω δημιουργώντας μοναδικά αποτυπώματα στον πυθμένα. Είναι ασυνήθιστο για τόσο μεγάλους αστεροειδείς να συντρίβονται έξω από το ηλιακό μας σύστημα με πορεία προς τον πλανήτη μας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο ένας από τον άλλον. Όμως οι ερευνητές δεν γνωρίζουν γιατί δύο από αυτούς χτύπησαν τη Γη τόσο κοντά το ένα με το άλλο.
Ο κρατήρας στον πυθμένα της θάλασσας αποκαλύπτει μυστικά
Ο αστεροειδής που δημιούργησε τον κρατήρα «Nadir» είχε πλάτος περίπου 450-500 μέτρα και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι χτύπησε τη Γη με ταχύτητα περίπου 72.000 χιλιομέτρων την ώρα.
Το πλησιέστερο γεγονός που έχουν φτάσει οι άνθρωποι σε αυτή την κλίμακα ήταν το γεγονός της Τουνγκούσκα το 1908, όταν ένας αστεροειδής 50 μέτρων εξερράγη στον ουρανό πάνω από τη Σιβηρία. Ο αστεροειδής «Nadir» είχε περίπου το μέγεθος του «Bennu», ο οποίος είναι σήμερα το πιο επικίνδυνο αντικείμενο που βρίσκεται σε τροχιά κοντά στη Γη. Οι επιστήμονες λένε ότι η πιο πιθανή ημερομηνία που ο Bennu θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη είναι η 24η Σεπτεμβρίου 2182, σύμφωνα με τη Nasa. Αλλά εξακολουθεί να είναι μόλις μια πιθανότητα στις 2.700. Δεν έχει υπάρξει ποτέ σύγκρουση αστεροειδούς αυτού του μεγέθους στην ανθρώπινη ιστορία και οι επιστήμονες συνήθως πρέπει να μελετήσουν διαβρωμένους κρατήρες στη Γη ή εικόνες κρατήρων σε άλλους πλανήτες.
Για την περαιτέρω κατανόηση του κρατήρα «Nadir», ο Νίκολσον και η ομάδα του ανέλυσαν τρισδιάστατα δεδομένα υψηλής ανάλυσης από μια γεωφυσική εταιρεία που ονομάζεται TGS. Οι περισσότεροι κρατήρες είναι διαβρωμένοι, αλλά ο συγκεκριμένος ήταν καλά διατηρημένος, πράγμα που σημαίνει ότι οι επιστήμονες μπορούσαν να εξετάσουν περαιτέρω τα επίπεδα των πετρωμάτων. «Είναι η πρώτη φορά που καταφέρνουμε να δούμε το εσωτερικό ενός κρατήρα πρόσκρουσης όπως αυτός - είναι πραγματικά συναρπαστικό», είπε Νίκολσον, προσθέτοντας ότι υπάρχουν μόλις 20 θαλάσσιοι κρατήρες στον κόσμο, αλλά κανένας δεν έχει μελετηθεί με τέτοια λεπτομέρεια.
Τα ευρήματα αναφέρονται στο Nature Communications Earth & Environment.