Ενας γνωστός ηθοποιός από τις Αγριες Μέλισσες έχει εργαστεί στο παρελθόν ως μπάρμαν, σερβιτόρος, χασάπης και τρία χρόνια ως κρουπιέρης στο Καζίνο Λουτρακίου, και το αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξη που έδωσε.
Ο λόγος για τον Βασίλη Μπισμπίκη ή αλλιώς τον σκληρό Βόσκαρη. Μιλώντας στο περιοδικό «Gala» ο τηλεοπτικός Βόσκαρης από τις «Αγριες Μέλισσες» είπε:
«Εκεί είδα πού μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο το ακραίο πάθος. Η ζωή στο καζίνο μού δίδαξε ότι όσο κι αν πίστευα πως εγώ είμαι αυτοκαταστροφικός, υπήρχαν χειρότερα παραδείγματα, και κυρίως συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει τέλος στον πάτο αυτοκαταστροφής ενός ανθρώπου. Δεν έχει όριο το μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Ήταν καλό που συνειδητοποίησα αυτή την άβυσσο. Θυμάμαι ότι για να μπορέσω να αντέξω τις εικόνες ήττας που αντίκριζα καθημερινά, όταν άνθρωποι έχαναν ό,τι είχαν και δεν είχαν, άρχισα να λειτουργώ κυνικά. Σαν ρομπότ.
Αποστασιοποιείσαι αναγκαστικά απ’ όλο αυτό που συμβαίνει, κάνεις τη δουλειά σου, δεν σε διαπερνά ούτε σε εμβολίζει τίποτα, παίρνεις πολύ καλά χρήματα και τελείωσε η ιστορία. Βέβαια, όλο αυτό δεν γίνεται να μη σου αφήσει αποτύπωμα. Για μένα, που νιώθω ότι έχω μια ευαισθησία με τους άλλους, γιατί τους αγαπώ τους ανθρώπους και δεν μπορώ να βλέπω να καταστρέφονται, ήταν δύσκολο και κάποια στιγμή δεν άντεξα και τα παράτησα», είπε χαρακτηριστικά ο Βασίλης Μπισμπίκης.
Μιλώντας για το πάθος στη ζωή του, ο Βασίλης Μπισμπίκης με αφοπλιστική ειλικρίνεια είπε: «Εμένα μου αρέσει να ζω τη ζωή μου στα άκρα. Νιώθω ότι οι άνθρωποι είναι πιο κανονικοί όταν είναι στα άκρα. Πιο ειλικρινείς. Όταν ένας άνθρωπος είναι μεθυσμένος βλέπεις ποιος είναι ο πραγματικός του εαυτός. Εγώ θέλω να βλέπω τον πραγματικό εαυτό των άλλων. Αυτό ψάχνω και στη δουλειά μου. Αυτό προσπαθώ να ανακαλύψω, την πραγματικότητα του ήρωα. Γι' αυτό αγαπάω τους ανθρώπους, γι' αυτό τους καταλαβαίνω και δεν τους κρίνω. Εγώ δεν κρίνω τους άλλους ποτέ».