Τη χρονιά που η Joy France έγινε 60 ετών, δεσμεύτηκε να δοκιμάσει 60 νέα πράγματα. Αυτό την οδήγησε στο να «ανταλλάσσει προσβολές» ραπάροντας με MCs στη διεθνή σκηνή.
Ως παιδί, η Joy France ήταν τόσο ντροπαλή που πήγαινε στο σχολείο με τα χέρια της πάνω από τα μάτια της, πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα την έβλεπε. Τώρα, 66 ετών, είναι μια διεθνής battle rapper που ραπάρει μπροστά σε τεράστια πλήθη. «Νομίζω ότι είμαι η γηραιότερη battle rapper στον κόσμο», λέει. Έχει κάνει battle rapping -μια μορφή στην οποία οι ράπερ προσβάλλουν ο ένας τον άλλον και κάνουν κομπασμούς- στην Αγγλία και την Ιρλανδία, στο πρωτάθλημα Don't Flop (ένα από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου). Στην πορεία, έχει γίνει «το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ήμουν».
Η France έκανε το ντεμπούτο της το 2018 σε ένα κλαμπ στο Coventry, «μπαίνοντας σε έναν κόσμο που με τρόμαζε», λέει, τόσο πολύ που είχε άγχος που βγήκε με εξάνθημα. Πριν από τη μάχη - που καταγράφηκε από την Northern Heart Films για ένα σύντομο ντοκιμαντέρ - η France επικοινώνησε με τoν αντίπαλό της και την προέτρεψε: «Κάνε ό,τι θα έκανες για οποιονδήποτε άλλο διαγωνιζόμενο». Εκείνος το έκανε, κάνοντας ένα αστείο για τα γεννητικά της όργανα.
Συνήθως, όταν φτάνει στην πόρτα για να εμφανιστεί, ο φύλακας ασφαλείας της λέει: «Συγγνώμη αγάπη μου, έχεις έρθει σε λάθος μέρος. Θα υπάρξουν πολλές βρισιές. Εγώ λέω: "Ναι, θα είμαι εγώ που θα βρίζω"».
Μπορεί να μην είναι ο ορισμός του αναζωογονητικού για όλους, αλλά: «Δεν υπάρχει τίποτα που θα με κάνει να νιώσω αμήχανα ή να μαζευτώ", λέει. Της αρέσει «η ποικιλία των ανθρώπων. Είναι σε μεγάλο βαθμό νευροδιαφορετικό. Είναι μια πολύ φιλόξενη σκηνή, ένας όμορφος κόσμος κυρίως νέων ανδρών που είναι εκεί ο ένας για τον άλλον». Είχε ήδη φίλους - τη Sue που απολαμβάνει τις κρουαζιέρες και τον Eric που παίζει γκολφ. Μέσω της ραπ, έχει κάνει νέους φίλους: τους Maddo, Bacon, Rapthor και Skully The Mad Hat. «Υπέροχες, ασυνήθιστες φιλίες».
Η France πέρασε την καριέρα της διδάσκοντας σε δημοτικό σχολείο, με ειδίκευση στις ειδικές ανάγκες, και αργότερα σε μονάδες παραπομπής μαθητών. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας των 50 της, ήταν μονογονέας με έναν ενήλικο γιο και μια αξιόπιστη δουλειά. «Δεν υπήρχε τίποτα κακό στη ζωή μου, αλλά ήταν προβλέψιμη».
Έτσι πήρε την απόφαση να «ταρακουνήσει τη ζωή της ακολουθώντας τις συμπτώσεις» για να δει πού θα την οδηγήσει. Μια φορά, η σύμπτωση την οδήγησε σε ένα εργαστήριο ποίησης στο Γουίγκαν, όπου ζει. Το εργαστήριο οδήγησε σε βραδιές λόγου σε μια τοπική παμπ. Η France στεκόταν στο βάθος ακούγοντας και παρακολουθώντας για σχεδόν ένα χρόνο, προτού νιώσει έτοιμη να εμφανιστεί η ίδια. Στη συνέχεια έγινε τακτικός θαμώνας, η αυτοπεποίθησή της μεγάλωσε και τελικά κέρδισε ένα poetry slam. «Συνήθως είναι νεότεροι άνθρωποι και όχι πολλές γυναίκες. Εγώ έσπαγα τα εμπόδια. Βρήκα τη φωνή μου».
Πώς ξεκίνησε να ασχολείται με τη ραπ
Το 2014, η France πήρε πρόωρη σύνταξη για να εξερευνήσει τη δημιουργικότητά της. Έκανε μια εμφάνιση στο φεστιβάλ Isle of Wight και μια άλλη στο Fringe του Εδιμβούργου.
«Ήμουν έτοιμη να γίνω λογική, να αρχίσω να κάνω προμήθειες», λέει, «όταν μου προσφέρθηκε να γίνω creative-in-residence στο ανεξάρτητο κατάστημα Afflecks στο Μάντσεστερ».
Στο Afflecks, μια εσωτερική αγορά ανεξάρτητων καταστημάτων, δόθηκε στη France ένα δωμάτιο. Έβαλε μια πινακίδα πάνω από την πόρτα που έλεγε: «Δεν είναι κατάστημα. Ο μόνος κανόνας είναι να είσαι καλός. Ελάτε μέσα και δημιουργήστε, αλλά δεν πρόκειται να ξοδευτούν χρήματα. Το άφησα να αναπτυχθεί οργανικά. Είχαμε ανοιχτά μουσικά εργαστήρια. Δημιουργούνταν συγκροτήματα».
Μια μέρα, πέρασαν δύο έφηβοι. Ο ένας διάβασε στη Γαλλία ένα ποίημα που είχε γράψει και εκείνη ανταπέδωσε το δικό της. «Τα αγόρια γέλασαν και είπαν: "Αυτό είναι ραπ. Θα έπρεπε να κάνεις battle rap!"».
Δεν ήξεραν ότι στα 60ά γενέθλια της France, λίγους μήνες νωρίτερα, είχε δεσμευτεί να δοκιμάσει 60 νέα πράγματα πριν από το τέλος του έτους και να ακολουθήσει κάθε πρόταση. Είχε ήδη κρατήσει μια κουκουβάγια, είχε πάει για ψάρεμα και είχε μάθει μια νέα λατινική φράση. Τώρα στον κατάλογο προστέθηκε και η ραπ.
Έκανε μια «μίνι ραπ μάχη» έξω από το Afflecks. «Αλλά ήξερα ότι δεν το είχα κάνει πραγματικά. Δεν είχα αλλάξει τις απόψεις κανενός για μια κοντή χοντρή γυναίκα με γκρίζα μαλλιά. Ήθελα να δω αν μπορούσα να το κάνω στην πραγματικότητα».
Για χρόνια, λέει, «κρατούσα τον εαυτό μου μακριά από πράγματα που ήθελα να κάνω. Τώρα το έχω ξεπεράσει αυτό». Έχει ανακαλύψει «πώς να αγκαλιάζει τη ζωή» και ό,τι κι αν συμβεί, «θα μπορώ να σκέφτομαι ότι απόλαυσα τον κόσμο - και ελπίζω ότι έκανα τον κόσμο καλύτερο, αλληλεπιδρώντας με τους ανθρώπους». Του χρόνου, σχεδιάζει να αγωνιστεί στη ραπ στη Νέα Υόρκη.
Πηγή: Guardian