Γάλλοι και Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι δοκίμασαν με επιτυχία σε πειραματόζωα (τρωκτικά) δύο εμβόλια κατά του αλλεργικού άσθματος. Η αντιμετώπιση του άσθματος μέσω εμβολιασμού μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο μέλλον, αλλά χρειάζεται περαιτέρω έρευνα πριν τα εμβόλια θεωρηθούν ασφαλή και δοκιμαστούν σε ανθρώπους.
Δύο εμβόλια κατά του αλλεργικού άσθματος
Γάλλοι και Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι δοκίμασαν με επιτυχία σε πειραματόζωα (τρωκτικά) δύο εμβόλια κατά του αλλεργικού άσθματος. Η αντιμετώπιση του άσθματος μέσω εμβολιασμού μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο μέλλον, αλλά χρειάζεται περαιτέρω έρευνα πριν τα εμβόλια θεωρηθούν ασφαλή και δοκιμαστούν σε ανθρώπους.
Τι έδειξαν οι δοκιμές για το αλλεργικό άσθμα
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Λοράν Ρεμπέρ του γαλλικού ιατρικού Ινστιτούτου INSERM στην Τουλούζη, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», δήλωσαν ότι τα πειραματικά εμβόλια, που στοχεύουν στις δύο ιντερλευκίνες (IL-4 και IL-13), προστάτευσαν τα ποντίκια από το άσθμα επί αρκετές εβδομάδες.
Το αλλεργικό άσθμα χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα ενός είδους αντισώματος (IgE), καθώς και κυτταροκινών (πρωτεϊνών που απελευθερώνονται από τα ανοσοποιητικά κύτταρα) όπως οι IL-4 και IL-13. Έχουν ήδη αναπτυχθεί μονοκλωνικά αντισώματα που στοχεύουν είτε τα IgE είτε τις IL-4 και IL-13, και μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα του άσθματος, αλλά έχουν υψηλό κόστος και απαιτούν μακρόχρονη χορήγηση.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα ζεύγος εμβολίων που στοχεύουν στις IL-4 και IL-13 για να διερευνήσουν κατά πόσο μπορούν να μειώσουν τη σοβαρότητα του χρόνιου άσθματος. Στα τρωκτικά διαπιστώθηκε ότι ο εμβολιασμός, όντως, μείωσε τα επίπεδα των αντισωμάτων IgE και την παραγωγή βλέννας (βασικά χαρακτηριστικά του χρόνιου άσθματος) και κατέστειλε την εκδήλωση χρόνιου αλλεργικού άσθματος για τουλάχιστον 15 εβδομάδες.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τροποποιημένα ποντίκια που παρήγαγαν τις ανθρώπινες μορφές των IL-4 και IL-13, οι επιστήμονες βρήκαν ότι ο εμβολιασμός μείωσε τα επίπεδα αυτών των δύο κυτταροκινών για τουλάχιστον 11 εβδομάδες.