Αν και η μη αλκοολική (λιπώδης) νόσος του ήπατος τις περισσότερες φορές δεν προκαλεί εμφανή συμπτώματα, η έγκαιρη ανίχνευση είναι απαραίτητη.
Το δέρμα ίσως μπορεί να δώσει στοιχεία για ύπαρξη της νόσου και άρα να βοηθήσει στην πρόληψη επιπλοκών που μπορούν να προκαλέσουν μη αναστρέψιμη βλάβη.
Η νόσος, που είναι διεθνώς γνωστή με το αρκτικόλεξο NAFLD, συχνά εξελίσσεται χωρίς αισθητά συμπτώματα. Μόνο στα πιο προχωρημένα στάδιά της -ειδικά όταν εξελίσσεται σε μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH) ή εξελίσσεται σε κίρρωση- μπορούν να εμφανιστούν σταδιακά πιο ορατά συμπτώματα.
Ο εξειδικευμένος ιστότοπος MedlinePlus ανέφερε ότι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα σημάδια για την ανίχνευση της λιπώδους νόσου του ήπατος -και ένα που συχνά παραβλέπεται- είναι οι αλλαγές στην εμφάνιση του δέρματος, καθώς μπορεί να αποκαλύψουν αλλοιώσεις στη λειτουργία του ήπατος.
Από τον περίεργο χρωματισμό έως τον επίμονο κνησμό, αυτά τα συμπτώματα στο δέρμα μπορούν να αποτελέσουν βασική ένδειξη για την έγκαιρη ανίχνευση αυτής της πάθησης, πριν εξελιχθεί σε πιο σοβαρές επιπλοκές.
Οι πιο συχνές ενδείξεις είναι:
- Κιτρινισμένο χρώμα του δέρματος και των ματιών (ίκτερος), που προκύπτει από τη μείωση της ικανότητας του ήπατος να επεξεργάζεται τη χολερυθρίνη.
- Επίμονος κνησμός, που προκαλείται από τη συσσώρευση τοξινών που το ήπαρ δεν μπορεί να φιλτράρει επαρκώς.
- Σκούρες κηλίδες στον λαιμό ή στις μασχάλες, συχνές σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη.
- Εύκολοι μώλωπες ή αιμορραγία, λόγω μειωμένης παραγωγής πρωτεϊνών απαραίτητων για την πήξη.
- Χλωμή επιδερμίδα λόγω της συσσώρευσης μη μεταβολισμένων τοξινών.
- Αγγειοδιαστολή λόγω ορμονικών αλλαγών που σχετίζονται με ηπατική βλάβη.
Άλλα συμπτώματα ατόμων με ηπατική βλάβη:
- Αδυναμία
- Απώλεια όρεξης
- Ναυτία
- Συσσώρευση υγρών και πρήξιμο στα πόδια και την κοιλιά
- Νοητική σύγχυση
- Γαστρεντερική αιμορραγία
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι, όταν αντιμετωπίζουμε τη διάγνωση λιπώδους ήπατος, η αλλαγή συνηθειών είναι το πιο ισχυρό εργαλείο.
Παρόλο που αυτή η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί χωρίς εμφανή ενόχληση, η παρατήρηση σημείων όπως οι δερματικές αλλαγές, η επίμονη κόπωση ή η κοιλιακή δυσφορία μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ έγκαιρης παρέμβασης και μη αναστρέψιμης βλάβης.