Οι πρόωρες γεννήσεις δεν είναι κάτι σπάνιο. 1 στα 9 μωρά γεννιέται πρόωρα, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα θνησιμότητας ή κατοπινών προβλημάτων υγείας του μωρού.
Ταυτόχρονα έχει σημειωθεί μια αύξηση στις πρόωρες γεννήσεις που πολλοί συνδέουν με την αύξηση σε εγκυμοσύνες από εξωσωματική. Υπάρχει όμως συσχέτιση;
Ο Δρ. Θάνος Παράσχος γυναικολόγος μαιευτήρας, ειδικός στην εξωσωματική γονιμοποίηση και Διευθυντής του Κέντρου Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής EmBIO, απαντά με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία πάνω σε αυτό το ερώτημα, τονίζοντας ότι πολλές από τις γυναίκες που τον επισκέπτονται και μένουν έγκυος με τη βοήθεια της εξωσωματικής τον ρωτούν αν κινδυνεύουν να γεννήσουν πρόωρα.
«Η αλήθεια είναι ότι με σχετικά επιπόλαιο τρόπο έχει συνδεθεί η εγκυμοσύνη που προκύπτει με εξωσωματική με τον πιο αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό. Και ξεκάθαρα μπορώ να πω ότι δεν αντιμετωπίζουν όλες η γυναίκες που μένουν έγκυος με εξωσωματική το ίδιο ρίσκο» τονίζει ο γιατρός.
Ποια συσχέτιση εντόπισε πρόσφατη μελέτη
Προκειμένου να γίνει πιο συγκεκριμένος, ο Δρ. Παράσχος αναφέρθηκε σε πρόσφατη μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στο JAMANetworkOpen. H εν λόγω μελέτη εξέτασε 79 εκατομμύρια τοκετούς στις Ηνωμένες Πολιτείες σε διάστημα δύο δεκαετιών και εντοπίστηκαν 850.000 περιπτώσεις πρόωρου τοκετού.
Διαπιστώθηκε δε ότι ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού ήταν μεγαλύτερος σε ασθενείς όταν συντρέχουν 2 παράγοντες ταυτόχρονα (σύλληψη με εξωσωματική και αποκόλληση του πλακούντα) από ό,τι σε ασθενείς που αντιμετώπισαν μόνο έναν παράγοντα:
- 555 πρόωροι τοκετοί ανά 1000 γεννήσεις όταν συμβεί αποκόλληση του πλακούντα σε κύηση από εξωσωματική
- 156 ανά 1000 γεννήσεις όταν η σύλληψη έγινε με εξωσωματική γονιμοποίηση χωρίς να συμβεί αποκόλληση του πλακούντα
- 421 ανά 1000 γεννήσεις όταν συμβεί αποκόλληση του πλακούντα χωρίς να έχει γίνει εξωσωματική
Σχολιάζοντας τα ευρήματα της μελέτης ο Δρ. Θ. Παράσχος τονίζει τα εξής:
«Δεν θα πρέπει κάθε γυναίκα που έχει συλλάβει με εξωσωματική γονιμοποίηση να ανησυχεί ότι έχει αυξημένο κίνδυνο να γεννήσει πρόωρα. Η έρευνα ξεκαθαρίζει ότι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες που έχουν συλλάβει με εξωσωματική και έχει προκύψει κατά την εγκυμοσύνη η επιπλοκή αποκόλλησης πλακούντα. Αυτές οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να γεννήσουν πρόωρα, δηλαδή πριν τις 37 εβδομάδες κύησης, σε σχέση με εκείνες με μόνο έναν από αυτούς τους δυο παράγοντες, σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη. Αυτή επομένως θα έλεγα είναι η ακριβής αλήθεια σχετικά με τον πιο αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού που αφορά τις γυναίκες που έχουν μείνει έγκυος με εξωσωματική».
Η πιο στενή παρακολούθηση είναι δεδομένη
Ο γιατρός εξηγεί ωστόσο ότι ακόμα και σε αυτές τις γυναίκες που παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη επιπλοκή εγκυμοσύνης μπορούν να εφαρμοστούν τακτικές που περιλαμβάνουν στενή παρακολούθηση και οδηγίες για την πρόληψη του πρόωρου τοκετού.
«Η ανάγκη για προσεκτική παρακολούθηση των κυήσεων που προκύπτουν από εξωσωματική - ιδιαίτερα όταν προκύπτουν επιπλοκές - θεωρείται δεδομένη από εμάς τους ειδικούς στην αναπαραγωγή» εξηγεί ο γιατρός και συνεχίζει λέγοντας:
«Οι γυναίκες που μένουν έγκυος με εξωσωματική πάντα είναι σε πιο στενή παρακολούθηση, είτε παρουσιάσουν επιπλοκές εγκυμοσύνης είτε όχι, και κατά κανόνα γίνεται πολύ καλή πρόληψη ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το ενδεχόμενο επιπλοκών. Φυσικά κάποιες μπορεί να γεννήσουν τελικά πρόωρα (οι πιθανότητες αυξάνουν όταν πρόκειται για δίδυμη κύηση), όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτός ο κανόνας. Στόχος του γιατρού που παρακολουθεί την έγκυο είναι να μειώσει αυτό το ενδεχόμενο με κάθε τρόπο».
Διαβάστε περισσότερα για τον τοκετό.
W: www.ivf-embryo.gr
E: paraschos@ivf-embryo.gr
F: Δρ. Θάνος
Παράσχος
T: (+30)
210 677410