Η απώλεια -σε έναν βαθμό -της ακοής ή της όρασης αποτελεί συχνά «παρενέργεια» της ηλικίας από ένα σημείο και μετά, όμως τα ταυτόχρονα προβλήματα και στις δύο αισθήσεις μπορεί να σηματοδοτούν αυξημένο κίνδυνο άνοιας, σύμφωνα με μία νέα νοτιοκορεατική επιστημονική μελέτη.
Η έρευνα δεν βρήκε τέτοιο κίνδυνο εάν κάποιος χάσει μόνο μία από τις δύο αισθήσεις του. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Πανεπιστημίου Kangwon, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανέλυσαν στοιχεία για 6.520 ανθρώπους 58 έως 101 ετών, οι οποίοι ταξινομήθηκαν σε κατηγορίες ανάλογα με το πόσο καλά έβλεπαν και άκουγαν. Στην αρχή της έρευνας οι 932 είχαν κανονική όραση και ακοή, οι 2.957 είχαν μερική απώλεια όρασης ή ακοής, ενώ οι 2.631 είχαν προβλήματα και στις δύο αυτές αισθήσεις.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα της μελέτης για την άνοια
Διαπιστώθηκε ότι η άνοια ήταν εξ αρχής υπερδιπλάσια στους ανθρώπους με μειωμένη τόσο την όραση όσο και την ακοή τους. Στην αρχή της μελέτης είχε άνοια το 8% όσων είχαν διπλό πρόβλημα όρασης και ακοής, έναντι ποσοστού 2,4% περίπου μεταξύ όσων είχαν πρόβλημα μόνο σε μία αίσθηση ή σε καμία.
Στη διάρκεια των επόμενων έξι ετών, περισσότεροι άνθρωποι εμφάνισαν άνοια. Διαπιστώθηκε ότι και σε βάθος χρόνου οι άνθρωποι με ταυτόχρονα προβλήματα ακοής και όρασης είχαν διπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην έρευνα. Ακόμη και όταν δεν είχε εκδηλωθεί άνοια, τα άτομα στην ομάδα με τη διπλή απώλεια ακοής και όρασης ήταν πιθανότερο να έχουν χειρότερες επιδόσεις στα γνωστικά-νοητικά τεστ.
Όπως αναφέρεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι Νοτιοκορεάτες επιστήμονες δήλωσαν ότι χρειάζεται να διερευνηθεί περαιτέρω γιατί κινδυνεύουν περισσότερο από άνοια και γνωστική εξασθένηση οι άνθρωποι με μειωμένη ακοή και όραση. Πιθανώς, όπως είπαν, παίζει ρόλο ότι νιώθουν πιο απομονωμένοι κοινωνικά και πιο καταθλιπτικοί, δύο παράγοντες που, όπως έχουν δείξει προηγούμενες μελέτες, αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας.