Μια 38χρονη Αγγλίδα διαγνώστηκε με μια σπάνια μορφή καρκίνου των ωοθηκών, μετά από κάποια συμπτώματα που είχε και την οδήγησαν στον γιατρό.
Τώρα, μοιράζεται την ιστορία της θέλοντας να ευαισθητοποιήσει και άλλες γυναίκες γύρω από συμπτώματα τα οποία πρέπει αμέσως να τις ενεργοποιήσουν και να τις οδηγήσουν στον γιατρό τους για τσεκάρισμα.
Το 2023 η Ρέιτσελ άρχισε να παρατηρεί ένα αίσθημα έντονης και επίμονης κόπωσης, συνοδευόμενο από φούσκωμα στην κοιλιά. Χρόνια νωρίτερα είχε κύστες στις ωοθήκες που τις είχε αφαιρέσει, επομένως σκέφτηκε ότι μπορεί να ήταν και πάλι κάτι ανάλογο. Και πήγε στον γιατρό.
«Έχω τέσσερα παιδιά και μια δουλειά πλήρους απασχόλησης. Είναι φυσιολογικό να είμαι κουρασμένη. Αλλά η κούραση που ένιωθα ήταν σαν να είμαι 70 ετών», εξήγησε περιγράφοντας τα συμπτώματα.
Οι γιατροί είδαν... κύστη
Στον υπέρηχο οι γιατροί εντόπισαν μια μάζα στην ωοθήκη της και θεώρησαν ότι επρόκειτο για άλλη μια κύστη, καθώς, όπως υποστηρίζει η 38χρονη, δεν είχαν ενδείξεις ότι πρόκειται για όγκο. Έτσι, μπήκε σε λίστα αναμονής του Εθνικού Συστήματος της Βρετανίας (NHS) για χειρουργική επέμβαση, χωρίς τη διαδικασία του επείγοντος.
Χειρουργήθηκε, τελικά, εννιά μήνες αργότερα, το 2024, με τη βιοψία να δείχνει ότι ήταν μια σπάνιας μορφής καρκίνου των ωοθηκών.
«Ο υπέρηχος που έκανα το 2023 δεν έδειξε τίποτα καρκινικό, οπότε οι γιατροί δεν έκαναν τίποτα λάθος. Αλλά όταν μου αφαίρεσαν τον όγκο το 2024, ήταν καρκινικός, οπότε είναι πιθανό να μεταλλάχθηκε όσο ήμουν στη λίστα αναμονής», εξήγησε.
«Η έγκαιρη ανίχνευση αποτελεί το κλειδί για την επιβίωση», τόνισε.
Ανέφερε, επίσης, πως δεν υπάρχει συγκεκριμένο τεστ για την ανίχνευση αυτού του τύπου καρκίνου, κάτι που καθιστά δύσκολη τη διάγνωσή του.
Το σοκαριστικό τηλεφώνημα
Την ημέρα που επέστρεψε στη δουλειά της, έλαβε ένα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο. «Μου είπαν ότι χρειάζομαι ραντεβού την επόμενη μέρα. Προσπάθησα να συνέλθω, λέγοντάς τους ότι ήταν η πρώτη μέρα που επέστρεψα στη δουλειά. Αλλά επέμεναν. Ένιωσα μεγάλη δυσφορία. Από την αίσθηση του επείγοντος που μου έδωσαν κατάλαβα τι συνέβαινε. Γύρισα σπίτι και είπα στον σύζυγό μου: "Αυτό δεν είναι καλό σημάδι"», θυμάται.
Και την επομένη οι γιατροί τής επιβεβαίωσαν ότι ο όγκος είναι καρκινικός.
Νέο χειρουργείο και χημειοθεραπεία
«Είχα πάθει σοκ. Ποτέ δεν σκέφτεσαι ότι θα σε αγγίξει ο καρκίνος. Αλλά μετά έπρεπε να επικεντρωθώ στα επόμενα βήματα. Ο γιατρός μού είπε: "Είσαι νέα. Είσαι μητέρα. Θέλουμε να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή ευκαιρία. Θα κινηθούμε γρήγορα"».
Στο πλαίσιο της θεραπείας της, της συνέστησαν να κάνει άλλη μια χειρουργική επέμβαση για να βεβαιωθεί ότι ο καρκίνος δεν είχε εξαπλωθεί και στη συνέχεια να ξεκινήσει χημειοθεραπεία.
«Ήμουν τυχερή που βρισκόμουν στο στάδιο 1, διότι η χειρουργική επέμβαση δεν είναι αποτελεσματική στο στάδιο 2. Έτσι, και πάλι, σκέφτομαι συνέχεια τι θα είχε συμβεί αν υπήρχαν περισσότερες καθυστερήσεις», δήλωσε.
Τον Οκτώβριο του 2024 η Ρέιτσελ εισήχθη σε νοσοκομείο του Λονδίνου για μια επέμβαση αφαίρεσης των ωοθηκών, της μήτρας, των σαλπίγγων και του τραχήλου της μήτρας. «Ήταν ταυτόχρονα πρόληψη και θεραπεία», εξήγησε η ίδια. Η επέμβαση ήταν επιτυχής και δεν βρέθηκαν περαιτέρω ενδείξεις καρκίνου, αλλά έπρεπε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία.
Η χειρουργική επέμβαση της άφησε έντονα σωματικά επακόλουθα. «Όταν ξύπνησα, ένιωσα σαν να με είχε χτυπήσει τρένο. Ήταν το πιο οδυνηρό πράγμα που έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου. Ήταν χειρότερο από τον τοκετό. Την πρώτη φορά που σηκώθηκα όρθια, ένιωσα ότι όλα τα όργανά μου θα έβγαιναν έξω, επειδή μου είχαν αφαιρεθεί τόσο πολλά. Δεν μπορούσα να μιλήσω για πέντε ημέρες», περιέγραψε.
Σχετικά με τη χημειοθεραπεία, η Rachael είπε ότι την περνάει με δύναμη, αν και η διαδικασία ήταν δύσκολη. «Έχω ακόμα μερικές συνεδρίες να κάνω. Η χημειοθεραπεία δεν είναι τόσο τρομακτική όσο νομίζετε. [...] Αλλά όλα μου τα μαλλιά έχουν ήδη πέσει. Και δεν πρόκειται να πω ψέματα: ως γυναίκα, είναι φρικτό» παραδέχθηκε.
Τώρα, κάνουν μια καμπάνια για να μαζέψουν χρήματα ώστε να ταξιδέψουν οικογενειακώς με τον σύζυγό της και τα 4 παιδιά τους στην Disneyland στο Παρίσι, καθώς οι ζωές τους έχουν ανατραπεί μετά τη διάγνωσή της. «Ελπίζω να τα καταφέρουμε. Και, επίσης, λέγοντας την ιστορία μου, ίσως κάποιες γυναίκες να εξεταστούν για να δουν αν παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα. Αυτό θα άξιζε τον κόπο», κατέληξε.
Πηγή: eltiempo.com