Τα ρεβίθια είναι ένα είδος οσπρίων που ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τα φασόλια και τα φιστίκια. Έχουν βουτυρώδη γεύση και κρεμώδη υφή.
Η παλαιότερη γνωστή χρήση χρονολογείται στο 3500 π.Χ. στην Τουρκία και το 6790 π.Χ. στη Γαλλία. Τα ρεβίθια, που τρώγονται με πολλούς τρόπους, καλλιεργούνται σήμερα σε περισσότερες από 50 χώρες. Η Ινδία παράγει περισσότερα ρεβίθια από οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση ρεβιθιών
Σύμφωνα με το WebMD, ένας δημοφιλής ιστότοπος υγείας και ιατρικών πληροφοριών, τα ρεβίθια έχουν πολλά οφέλη.
Βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα: Τα ρεβίθια σε κονσέρβα και τα αποξηραμένα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός τα απορροφά και τα αφομοιώνει αργά. Επίσης, έχουν ένα είδος αμύλου που χωνεύεται αργά, που ονομάζεται αμυλόζη. Και τα δύο αυτά βοηθούν στο να μην ανεβαίνουν πολύ γρήγορα το σάκχαρο και η ινσουλίνη στο αίμα, κάτι που είναι καλό για όσους πάσχουν από διαβήτη.
Βοηθούν στην πέψη: Τα ρεβίθια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, ιδιαίτερα σε μια διαλυτή ίνα που ονομάζεται ραφινόζη (raffinose). Τα καλά βακτήρια στο έντερο διασπούν αυτή την ίνα ώστε το παχύ έντερο να μπορεί να την αφομοιώσει πιο αργά. Μελέτες έχουν δείξει ότι η αυξημένη κατανάλωση ρεβιθιών μπορεί να διευκολύνει και να ρυθμίσει τις εντερικές κινήσεις.
Μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της χοληστερόλης: Οι διαλυτές φυτικές ίνες είναι καλές περισσότερο από την υγεία του εντέρου. Μπορεί να μειώσουν τη συνολική χοληστερόλη και την LDL («κακή») χοληστερόλη. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου. Μελέτες έχουν δείξει πως μπορείτε να μειώσετε τη συνολική χοληστερόλη σας εάν προσθέσετε ρεβίθια στη διατροφή σας.
Μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου: Όταν καταναλώνεις ρεβίθια, το σώμα σου παράγει ένα λιπαρό οξύ μικρής αλυσίδας που ονομάζεται βουτυρικό οξύ (butyrate). Μελέτες έχουν δείξει ότι το βουτυρικό βοηθά στην απομάκρυνση ασθενών και νεκρών κυττάρων, κάτι που ενδέχεται να μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου. Τα ρεβίθια περιέχουν, μάλιστα, και άλλες αντικαρκινικές ενώσεις, όπως το λυκοπένιο και οι σαπωνίνες.
Κάνουν τα οστά πιο δυνατά: Τα ρεβίθια και άλλα όσπρια έχουν ασβέστιο, μαγνήσιο, φυτικές ίνες και άλλα θρεπτικά συστατικά για γερά οστά. Πρέπει όμως πρώτα να τα μουλιάζετε, για να απαλλαγείτε από τις φυτάτες, τα οποία μπορούν να εμποδίσουν το σώμα σας να απορροφήσει το ασβέστιο στα ρεβίθια.
Τα διατροφικά οφέλη των ρεβιθιών
Τα διατροφικά οφέλη μπορεί να διαφέρουν μεταξύ των κονσερβοποιημένων και των αποξηραμένων μαγειρεμένων ρεβιθιών. Μία μερίδα ή ένα φλιτζάνι έχει:
- Περίπου 269 θερμίδες
- Περίπου 4 γραμμάρια λίπους
- 34 έως 45 γραμμάρια υδατάνθρακες (τα ρεβίθια που είναι αποξηραμένα και μαγειρεμένα έχουν σχετικά υψηλή περιεκτικότητα)
- 9 έως 12 γραμμάρια φυτικών ινών (τα ρεβίθια που είναι αποξηραμένα και μαγειρεμένα έχουν σχετικά υψηλή περιεκτικότητα)
- 6 με 7 γραμμάρια ζάχαρης
- 10 έως 15 γραμμάρια πρωτεΐνης (τα ρεβίθια που είναι αποξηραμένα και μαγειρεμένα έχουν σχετικά υψηλή περιεκτικότητα)
Ένα φλιτζάνι ρεβίθια έχει:
- Περίπου 5% έως 6% της ημερήσιας ανάγκης σας σε ασβέστιο.
- Περίπου το 40% της καθημερινής σας ανάγκης σε φυτικές ίνες.
- Περίπου το 26% της ημερήσιας ανάγκης σας σε σίδηρο (για αποξηραμένα μαγειρεμένα ρεβίθια, 8% για κονσέρβες).
- Περίπου το 70% της ημερήσιας ανάγκης σας σε φυλλικό οξύ (για αποξηραμένα ρεβίθια, 15% για κονσέρβες).
- Περίπου το 22% της ημερήσιας ανάγκης σε φώσφορο (για αποξηραμένα ρεβίθια, 10% για κονσέρβες).