Η γιόγκα με περπάτημα (Walking yoga) αποτελεί έναν νέο trend στην προσπάθεια χιλιάδων ανθρώπων να γυμνάζονται και να επιτυγχάνουν σωματική και ψυχική ευεξία.
Πριν από περίπου ένα μήνα, η συντάκτρια του Fit and well, Λου Μάντζ, δοκίμασε για πρώτη φορά τη γιόγκα με περπάτημα μετά από σύσταση της δασκάλας της στη γιόγκα, Σοφία Ντρόζντ, δημιουργού της εφαρμογής Yoga for Pain.
Ήδη περπατούσε καθημερινά, οπότε της φάνηκε λογικό να εφαρμόσει αυτή την τεχνική για περισσότερα οφέλη από αυτούς τους περιπάτους, υποστηρίζει η Μαντζ.
Με το που το δοκίμασε, δήλωσε ότι έμεινε έκπληκτη από το πόσο ήρεμη την έκανε να νιώθει η γιόγκα με περπάτημα δραστηριότητα γνωστή και ως Walking yoga, αλλά καθώς άρχισε να το κάνει συστηματικά, παρατήρησε και βαθύτερες αλλαγές.
Walking Υοga
Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τη γιόγκα περπατήματος, αυτή περιλαμβάνει τον συγχρονισμό των βημάτων με την αναπνοή και την προσοχή στο περιβάλλον και τις αισθήσεις. Υποστηρίζουν ότι έτσι, όποιος το εφαρμόζει, μπορεί να ενισχύσει την ηρεμία και την ευεξία του.
Εκείνη διαπίστωσε ότι μπορούσε να χρονομετρήσει τις εισπνοές και τις εκπνοές της με το χτύπημα του αριστερού ποδιού, αλλά προσαρμόζοντας τον ρυθμό ανακάλυψε τι της ταίριαζε καλύτερα. Δεν έκανε Walking yoga κάθε φορά που έβγαινε έξω,μόνο όταν περπατούσε μόνη της, ώστε να μπορεί να βυθιστεί πλήρως στην εμπειρία χωρίς περισπασμούς.
Μετά από ένα μήνα Walking yoga, ανακάλυψε σημαντικές αλλαγές.
Στο παρελθόν, χρειαζόταν να απομονώνεται από κάθε θόρυβο και άλλα ερεθείσμαρα για να απολαύσει μια βόλτα. O θόρυβος της κυκλοφορίας, ο άνεμος ή η βροχή μπορούσαν να την κάνουν να νιώθει καταβεβλημένη και κακόκεφη. Εξοπλιζόταν με ακουστικά ακύρωσης θορύβου, στήριγμα κεφαλής και φυσικά... το πείσμα της.
Ωστόσο, με τη συγκέντρωση στην αναπνοή και στα βήματα, διαπίστωσε ότι δεν χρειαζόταν αυτά τα ακουστικά ή οποιαδήποτε άλλη βοήθεια.
Όταν ένιωθε καταβεβλημένη, επανέφερε την προσοχή στον ρυθμό του περπατήματος (συνήθως δύο βήματα ανά αναπνοή), γεγονός που τη βοηθούσε να συγκεντρώνεται και να επικεντρώνεται στο σώμα και στην αναπνοή της. Αυτή η τεχνική τη βοήθησε γενικότερα και σε άλλες φάσεις της καθημερινότητάς της: όταν άρχιζε να νιώθει υπερένταση, ήξερε πλέον πώς να το διαχειριστεί.
Αρχικά, εφάρμοζε την τεχνική της walking yoga τυχαία, στη διάρκεια της βόλτας του σκύλου, στον δρόμο για το μαγαζί της γειτονιάς ή ακόμη και όταν πότιζε τα φυτά της. Όταν, όμως, άλλαξε η ώρα, άρχισε να ξυπνά νωρίτερα και να έχει περισσότερο χρόνο για περπάτημα πριν από τη δουλειά. Έτσι, αντί για ένα βιαστικό ξεκίνημα της ημέρας, αφιέρωνε 30 λεπτά σε γιόγκα με περπάτημα αμέσως μετά το πρωινό.
Ψυχική και σωματική ευεξία
Ως άτομο με ΔΕΠΥ, της αρέσει η ρουτίνα – έστω κι αν συχνά αντιστέκεται σε αυτήν. Το να αφιερώνει τακτικά τον χρόνο της στο περπάτημα επικεντρωμένη στην αναπνοή της, τη βοήθησε να συγκεντρώνεται. Το πρωινό περπάτημα της προσέφερε διαύγεια και τη βοηθούσε να είναι περισσότερο παραγωγική κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Παράλληλα, αντιμετώπιζε και πρόβλημα κακής διάθεσης, και το να βγαίνει απλά έξω, για να δει τον ήλιο –ή, πιο συχνά, τα σύννεφα της Αγγλίας– είχε σημαντική εξισορροπητική επίδραση, υπογράμμισε η ίδια.
Ο συνδυασμός κίνησης στην ύπαιθρο και αναπνοής, ενός ισχυρού εργαλείου για τη ρύθμιση του νευρικού συστήματος, βοήθησε την ψυχική της υγεία περισσότερο απ' όσο περίμενε, υποστήριξε.
Επιπλέον, η νέα της ρουτίνα τη βοήθησε να κοιμάται καλύτερα. Κοιμόταν πιο εύκολα, ξυπνούσε λιγότερο συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας και γενικά ένιωθε πιο ξεκούραστη. Αντιμετώπιζε μία ασθένεια που περιορίζει την ενέργεια, κάτι που παλιότερα σήμαινε ότι χρειαζόταν συχνά διαλείμματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, από τότε που ξεκίνησε τη γιόγκα με περπάτημα, αισθανόταν σταθερά γεμάτη ενέργεια.
Διαπίστωσε ότι πλέον χρειαζόταν λιγότερο ύπνο και η ενέργειά της δεν κατέρρεε ξαφνικά το απόγευνα. Αν και συνέχιζε να ξεκουράζεται όταν το είχε ανάγκη, μπορούσε να ολοκληρώνει τη μέρα της χωρίς την έντονη ανάγκη για ύπνο.