Η επιστολή του Αλέξανδρου Ακριτίδη γράφτηκε 24 ώρες πρίν από τον απαγχονισμό του απο τους Τούρκους στην Αμάσεια.
Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης κατάφερε να στείλει την επιστολή στην σύζυγό του, ύστερα αόο πολύ καιρό, πιθανότατα απο κάποιον φρουρό στον οποίο κατέβαλε μπαξίσι. Διαβάστηκε προ ημερών, στα αποκαλυπτήρια μνημείου για την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού στο Μόναχο. Και σκόρπισε ρίγη συγκίνησης. Γράφει ο Αλέξανδρος Ακριτίδης, εργοστασιάρχης, κοινοτικός Αρχων Τραπεζούντος, λίγο πρίν απαγχονιστεί από τους Τούρκους:
«Αγαπητή μου σύζυγε Κλειώ. Σήμερα εκάναμεν λειτουργίαν και κοινωνήσαμεν όλοι μας, 150 τον αριθμόν. Καθ ημέραν ανα εξήντα τον αριθμόν απαγχονίζουν, αύριο είναι η δική μου η σειρά. Πόσες φορές σήμερα έκλαψα αλλά πού ωφελεί; Οταν θα ακούσης το λυπηρόν γεγονός να μην χαλάση ο κόσμος, έτσι ήτον πεπρωμένον, τα παιδιά ας παίξουν και ας χορέψουν.. Ας βλέπω να κανονίσης ολα όπως ξέρης εσύ. Ο αγαπητός μου Θόδωρος ας αναλαμβάνη πατρικά καθήκοντα, και να μην αδικήση κανέναν, τα παιδιά τον Γέργον, να τελειώση το σχολείο και να γίνη καλός πολίτης. Τον Γιάννην ας τον έχη μαζί του στη δουλειά, τα μικρά τον Παναγιώτην να τον στείλης στο σχολείον, την Βαλεντίνην να την μάθης ραπτικήν. Την Φωφών να μην χωρίζεσαι ενόσω ζής. Ο αγαπητός Στάθιος ας διεκπεραιώση τα υποθέσεις μου δωρεάν και ας έχει την ευχήν μου. Ο Πάπα Συμεών ας με μνημονεύση ενόσω ζή, να μη κάνης σαρανταλείτουργον, μνημόσυνον, να δώσεις 5 λίρες στην Φιλόπτωχον, 5 λίρες στην Μέριμναν, 5 λίρες στου Λυκαστή το σχολείον.
Και ας με συγχωρέσουν όλοι οι αδερφοί μου, οι νυφάδες και όλοι οι συγγενείς και φίλοι μου.
Αντίο σας, φαίνω προς τον πατέρα μου και συγχωρήσατέ με.
Αλέξανδρος Ακριτίδης»